حضور پی در پی خوانندگان لس آنجلسی در سینمای ایران آزاد شد، خواننده‌هایی که پیش از انقلاب فعالیت‌هایی هنری خود را آغاز کرده بودند و غالبا در کاباره‌ها نیز مشغول به فعالیت بودند با پیروزی انقلاب اسلامی از ایران گریختند تا بتوانند در کشور‌هایی دیگر به همان سبک زندگی و فعالیت خود ادامه دهند.
اخبار چهره ها - غالب این خواننده‌ها پس از گذشت چند سال دوری از وطن هوای وطن به سرشان زده و بسیار آرزو دارند به ایران برگردند، این را می‌توان از تولید برخی از آثارشان و یا مصاحبه‌هایی که با شبکه‌های مختلف ماهواره‌ای دارند فهمید؛ جمهوری اسلامی ایران هم هرگز با بازگشت این افراد به کشور مخالفت نکرده است، اما حرفش این است که این هنرمندان لس آنجلسی نباید انتظار داشته باشند که با آن همه پیشینه فعالیت‌های نامتعارفی که در عرصه هنر قبل از انقلاب و فعالیت‌های خارج از کشورشان داشته و دارند، در ایران هم مجوز فعالیت بگیرند.
اما نکته جالب توجه این است که برخی از سینماگران فعال در کشور، در خدمت آن هنرمندان لس آنجلسی هستند و با تولید فیلم‌های سینمایی به گونه‌ای یاد و خاطر آن هنرمندان خارج نشین را زنده نگه می‌دارند که اگر خودشان در ایران فعالیت می‌کردند ممکن بود به این شکل و با این قدرت نمی‌توانستند چنین خدمتی به خودشان بکنند.
فیلم سینمایی مطرب آخرین ساخته مصطفی کیایی است داستان مطربی را (با شمایل ابراهیم حامدی) نشان می‌دهد که پس از پیروزی انقلاب، فعالیتش متوقف می‌شود و سال‌ها بعد در ترکیه روی صحنه می‌رود. ابراهیم حامدی مشهور به «ابی» خواننده لس‌آنجلسی طی سال‌های اخیر مواضع آشکاری علیه کشورمان داشته است و اخیراً نیز با پیش آمدن موضوع گل‌زنی مهدی ترابی، طی پستی اینستاگرامی به او توهین کرد.
امیرحسین جوانشیر منتقد سینما در خصوص فیلم مطرب گفت: متاسفانه چیزی که امروز مد شده این است که در قالب طنز حرف‌های جدی را می‌زنند، یعنی در قالب شوخی سیاست‌های جدی شان را مطرح می‌کنند که به هر حال این همه شگردی است که این روز‌ها به فیلم ساز‌ها خط می‌دهند که اینگونه اجرا کنند تا مجوز بگیرند، خیلی‌ها هم که اعتراض می‌کنند به راحتی می‌گویند این طنز است، اما در در قالب طنز حرف‌های سیاسی و معانی ژرف سیاسی را در این فیلم به زبان طنز مطرح کرده اند.
وی اذعان داشت: وقتی که این فیلم‌ها با فرهنگ، باور‌ها و قوانین ما مطابقت ندارد مشخص است که باید با دید بدبینانه به آن نگاه کرد، یک نکته مثبتی در مملکت ما وجود دارد این است که فضا این قدر باز است که این فیلم‌ها در این کشور می‌توانند اجازه پخش پیدا کنند با این که نباید مجوز پخش بگیرند؛ البته کار به جایی رسیده است که چنین فیلم‌هایی راحت‌تر مجوز می‌گیرند و برخی از فیلم‌های ارزشی که معانی خوب را هم در محتوا دارند در انتظار پروانه نمایش باید بمانند، این‌ها هر فیلمی را که مخالف سیاست‌های شان ببینند رد می‌کنند.
سازندگان « مطرب » در اقلام تبلیغاتی این فیلم به ویژه در پوستر‌های آن به وفور از شمایل این خواننده لس‌آنجلسی استفاده کرده‌اند. این در حالی است که اقلام تبلیغی این فیلم از سوی سازمان سینمایی نیز تایید شده است، گویا باید نظارت بیشتر و دقیق تری بر سازمان سینمایی وجود داشته باشد که چنین آثاری را تایید می‌کند.
