علیرضا شجاعنوری بازیگر و تهیهکننده اهل ایران است. شجاعنوری در فیلمهای برجستهای چون «روز واقعه» و «شیر سنگی» و «تردید» ایفای نقش کرده است و همچنین سابقه همکاری با ناصر تقوایی، عباس کیارستمی و امیر نادری را در کارنامه خود ثبت کرده است. علاوه بر آن او در سالهای دهه 60 مدیریت امور بینالمللی بنیاد فارابی را هم برعهده داشته و بیشتر حضورهای جهانی سینمای ایران در جشنوارههای مختلف نتیجه کار او در این سمت بوده است.
اخبار چهره ها - شجاعنوری در گفتوگویی درباره فراگیر شدن حضور ایران در جشنوارههای جهانی گفت: «یک سالی ما در جشنواره کن حرف اول و آخر را میزدیم. هزینه آنچنانی هم نمیکردیم. یک کیارستمی فیلمهایش آنجا به نمایش درمیآمد و همه دربارهاش حرف میزدند. تعدادی فیلمساز دیگر هم داشتیم که فیلمهایشان به جشنوارههای دیگر میرفت. سینمای ایران فراگیر شده بود. آن روز اولی که ما کارمان را در فارابی شروع کردیم گفتیم به امید آن روزی که هیچ جشنوارهای اموراتش بدون سینمای ایران نگذرد. این تقریبا مثل یک وهم بود ولی به آن رسیدیم.»
این بازیگر درباره یک کمپانی اسرائیلی که در جشنواره کن آن سال با هزینه زیاد شرکت کرده بود گفت: «در آن زمان در کن یک کمپانی به اسم «کنون» بودند که دو اسرائیلی صهیونیست آن را اداره میکردند. اینها با یک مبلغی وام از یک بانک در نیویورک و یک مبلغی وام از بانکی در اسرائیل کمپانی کنون را ساخته بودند.این کمپانی شروع کرد به ساختن فیلمهای پروپاگاند. فیلمهایی که مثلا در آنها ایرانیها آدمهای تصادفی عجیب غریبی بودند و اسرائیلیها آدمهای شسته رفتهای بودند. در شهر کن پوسترهای مثلا دومتر در هشت متر را به ساختمانها آویزان کرده بودند و تمام پیادهروها تبلیغات اینها بود و بعد کشتی بزرگ گرفته بودند و مهمانی میدادند و غرفههای وسیعی میگرفت که آن زمان صدهزار تا دویست هزار دلار هزینهاش میشد. ما یک غرفه کوچک میگرفتیم ولی همه رسانهها درباره فیلمهای ما حرف میزدند. وقتی «طعم گیلاس» یا «زیر درختان زیتون» بود دیگر کسی درباره کنون حرف نمیزد. بعد آنها به این نتیجه رسیدند که راهشان غلط است و کلی هم متضرر و ورشکست شدند.»
شجاعنوری ادامه داد: «آنها روششان را تغییر دادند و متاسفانه ما هم روشمان را تغییر دادیم و جای آنها رفتیم. الان سیاستگذاران فرهنگی ما میگویند صریح باید شعار بدهی. هر چه به پروپاگاند نزدیکتر باشی جایزه داری. یک سال خانم ناتالی پورتمن داور بود که به نوعی از سوی اسرائیل بود، یک انیمیشن به اصطلاح آلترناتیو مانند هم اسرائیل ساخته بود در مسابقه بود، خلاصه سه، چهار موقعیت با پرچم اسرائیل در آن جشنواره بود. یک مسوول سینمای ایتالیا را در کن دیدم به من نقل قولی گفت از یک مسوول به اصطلاح فارابی اسرائیل که گفته بود الان اگر سیدحسن نصرالله هم بخواهد فیلم بسازد ما بودجه میدهیم به شرطی که با پرچم اسرائیل این کار را انجام بدهد! ما دیگر فیلمهایی مثل دلتافورس نمیسازیم. ما باید برویم روی بیس هنری فیلمها کار کنیم چون زیاد فیلمها را نمیبینند اما پرچم ما توجهها را جلب میکند.»