به گزارش افکارنیوز به نقل ازقدس آنلاین ،مدیران سرخابی در انتخابات هیات رئیسه فدراسیون فوتبال نتوانستند آرای لازم را به دست آورند. سردار که همان ابتدای کار نامش از میان گزینه ها حذف شد.

تعداد آرایی که به رویانیان داده شد به قدری کم بود که خود سردار هم نتوانست حرفی از آن بزند. اما حاجی فتح ا… زاده هم پس از انتخابات اعضای هیات رئیسه حال خوشی نداشت. او تصور می کرد بر خلاف همتای سرخش بازی را می برد، اما وی هم به آرای لازم نرسید و با اینکه کارش به دور دوم کشیده شد، اما در نهایت بی آنکه رای لازم را به خود اختصاص دهد از گردونه کنار رفت.

چهره مدیران سرخابی پس از رأی گیری دیدنی بود. حاج فتح ا… سعی می کرد خود را خندان نشان دهد، اما از درون کوهی از آتش بود. رویانیان هم که سر بالا نمی آورد تا مشخص شود مدیران سرخابی تا چه اندازه بابت انتخاب نشدن خود ناراحت و غمگین هستند. اوضاع برای مدیران سرخابی وقتی اسفبار تر جلوه می کرد که آنها غلامرضا بهروان، رئیس سابق هیات فوتبال استان مازندران را بر مسند رئیس هیات رئیسه می دیدند!

از آن بدتر انتخاب نفراتی بود که نامشان برای هیچ کس آشنا نبود. در حالی که فتح ا…زاده امید داشت با رسیدن به دور دوم صاحب آرای لازم بشود، او نیز بازی را به این نامها باخت: «بهاروند و عزیزی خادم!»

این ها چه کسانی هستند؟ مهم نیست. مهم این است که اکنون نه رویانیان دنبال نشستن بر صندلی های ساختمان سئول است و نه فتح ا… زاده. از امروز این دو مدیر همه تفکرات خود را به تیمهای خود معطوف خواهند کرد. دیگر مصاحبه های عریض و طویل حاجی در مدح و ثنای فدراسیون فوتبال را شاهد نخواهیم بود. دیگر او هر روز در رسانه ها اظهار نظر نخواهد کرد. چه چیزی بهتر از این؟! چه آرامشی بالاتر از این؟!

مصاحبه های حاجی فتح ا… گاهی آن قدر آزار دهنده می نمود که صدای استقلالی ها را هم در می آورد. او در واقع در فوتبال دو شغله بود؛ یکی عضوی از هیأت رئیسه و دومی مدیرعامل باشگاه استقلال!

بی گمان اگر رویانیان هم رأی می آورد سرنوشتی جز این در انتظار هواداران این تیم نبود. آن ها هم هر روز باید بابت مصاحبه های قطاری مدیرعامل شان و البته ایجاد حاشیه های پی در پی غصه می خوردند و زانوی غم بغل می کردند. رویانیان نیز از دو شغله شدن مصون ماند هر چند او خیلی دوست داشت چنین فضایی را همچون فتح ا… زاده بیازماید و هر از گاهی با مصاحبه های مدیرانه اش جو را بر هم بریزد.

حتی اگر تصور کنیم علیه فتح ا… زاده و رویانیان کودتا شده؛ شایعه ای که پس از اعلام آراء شنیده شد! باز هم خوب است. بی گمان مدیریت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس از ریاست بر فدراسیون فوتبال کشورمان کمتر نیست. حتی برخی معتقدند این صندلی از صندلی علی کفاشیان هم مهمتر است.

حال اینکه چرا مدیران سرخابی با این همه اهمیت کاری و انبوهی از مسؤولیت ها باز هم دنبال گرفتن کرسی در فدراسیون فوتبال هستند بر هیچ کس روشن نیست. چطور مدیرانی که مدعی اند در این دو باشگاه وقت سر خاراندن ندارند دنبال پیشه جدید می گردند؟!تصور کنید رویانیان در کنار مدیریت پرسپولیس و ستاد سوخت عضو هیأت رئیسه هم می شد؛ آن وقت چه اتفاقی می افتاد؟!