کارن تومولتی، روزنامه‌نگار واشنگتن‌پست در نامه‌ای سرگشاده به باراک اوباما نوشته است: "تابستان ۱۱ سال پیش کاندیداتوری ریاست جمهوری را از جانب حزب دموکرات پذیرفتی و اعلام کردی امشب من به مردم آمریکا ، به دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان و مستقل‌های سراسر این سرزمین بزرگ می‌گویم دیگر کافی است. این لحظه و این انتخابات شانس ما است تا در قرن بیست و یکم وعده آمریکایی را زنده نگه داریم. آقای رئیس جمهور اکنون وقت آن رسیده که صحبت کنید کشور شما به شما نیاز دارد.
اخبار بین الملل-البته ما در آن زمان می‌دانستیم که در کشور ما اختلافات سیاسی عمیق وجود دارد و همچنان هم وجود خواهد داشت. تنها ساده‌ترین فرد در میان ما می‌توانست انتظار داشته باشد که انتخاب شدن اولین آفریقایی - آمریکایی به ریاست جمهوری کشور بدون هیچ مقاومتی اتفاق بیفتد.
اما آیا کسی در آن زمان پیش‌بینی می‌کرد که در عرض ۱۲ سال ما بشنویم که رئیس جمهور دیگری در کشور ما به چهار نماینده زن رنگین‌پوست کنگره که سه تن از آن‌ها در آمریکا به دنیا آمده‌اند بگوید برگردید به همان کشوری که از آن آمده‌اید.
این توییت‌های دونالد ترامپ بدترین نوع تعصب و قدیمی‌ترین شکل نژادپرستی هستند و به یاد ما می‌آورد که از نظر برخی - که ظاهراً شامل رئیس جمهور کشور ما نیز می‌شود - مردم رنگین پوست صرف نظر از اینکه خانواده‌هایشان تا چند نسل بخشی از ماجرای کشور ما بوده باشند یا به عنوان فرد تا چه میزان دستاورد داشته باشند کاملاً آمریکایی به حساب نمی‌آیند.
رئیس جمهور اوباما من اکراه شما را برای اینکه در قبال عصیان‌گری اخیر ترامپ وارد عمل شوید درک می‌کنم. شما به هنجارها از جمله هنجاری که دیکته کرده که روسای جمهور سابق به سراغ انتقاد از رئیس جمهورهای بعد از خود نروند، احترام می‌گذارید اما به خاطر همه موانعی که شما شکستید باید گفت که نژادپرستی هرگز موضوعی نیست که شما در قبال آن خویشتن‌داری کنید. سکوت اکنون غیرقابل قبول است. زمان آن رسیده که شما صدایتان را به گوش همه برسانید.
ما مدت‌هاست دیگر امیدی نداریم که کسی در حزب خود ترامپ کاری انجام دهد یا چیزی بگوید تا در برابر او ایستادگی کند. آن معدود کسانی که در ابتدا برای چنین ایستادگی تلاش کردند تسلیم شده یا از سمت‌شان برکنار شدند یا خودشان استعفا دادند.
از نظر ترامپ نژادپرستی یک شکست اخلاقی نیست بلکه یک تاکتیک سیاسی است. هیچیک از ما نمی‌توانیم واقعاً ادعا کنیم که آنچه که در دل او است را درک می‌کنیم اما اقدامات بدبینانه او کاملاً آشکار است و باید ماهیت آن‌ها فاش شود.
هیچکس بهتر از شما به این مسئله واقف نیست. ترامپ حرفه سیاسی‌اش را با اشاعه یک مطلب کاملاً دروغ و نژادپرستانه درباره اینکه شما در آفریقا به دنیا آمده‌اید، آغاز کرد.
در آن زمان آمریکایی‌ها هنوز امید کافی به اینکه قرار است چه کسی از رقابت ریاست جمهوری حذف شود، داشتند. شما حتی درباره این حرف شوخی کردید. زمانی که در جریان ضیافت شام با خبرنگاران حوزه کاخ سفید در ۲۰۱۱ ویدئو رسمی تولدتان را منتشر کردید ترامپ خشمگین شد. این ویدئو همان ویدئو کارتون شاه شیر بود. اما او تازه کارش را شروع کرده بود.
زیر سوال بردن نحوه تولد شما اولین گناه ترامپ بود که بعد از آن گناه‌های خیلی بیشتری انجام شدند. اینکه ترامپ در یک سخنرانی در سال ۲۰۱۵ مهاجران مکزیکی را قاچاقچی و دلال مواد مخدر و متجاوز خواند و در ادامه ورود مسلمانان به آمریکا را ممنوع کرد و بعداً مدعی شد یک قاضی با اصالت مکزیکی نمی‌تواند در پرونده قضاوت درباره دانشگاه ترامپ عادلانه قضاوت کند و به این لیست باید صحبت‌های ترامپ در طرفداری از نژادپرستان سفیدپوست درگیر در مناقشه اعتراضات شارلوتزویل را اضافه کرد.
در هر یک از این اظهارات شریرانه یک محاسبه سیاسی وجود داشته است و هر چقدر که ما از جدیدترین حرف‌های نژادپرستانه او منزجر شده باشیم در اینجا نیز می‌توان این محاسبه سیاسی را مشاهده کرد.
ترامپ می‌داند دموکرات‌ها اختلافات داخلی خود را کنار خواهند گذاشت تا از چهار نماینده اقلیت خود به عنوان نمادی از رویکرد لیبرال و جوان گرای حزب‌شان حمایت کنند. ترامپ وانمود کرد که این چهار نماینده شامل آیانا پرسلی، رشیده طلیب، آلکساندریا اوکازیو کورتر و ایلهان عمر چهره‌های حزب دموکرات هستند و خواست که آمریکا آن را ببیند.
ترامپ گفت این‌ها کسانی هستند که اگر اینجا را دوست ندارند می‌تواند آن را ترک کنند. آن‌ها از کشور ما نفرت دارند و من فکر می‌کنم که با شور فراوانی از آن نفرت دارند.
آنچه که مضحک است این است که ترامپ بی‌وقفه خودش قبل از اینکه رئیس جمهور شود از این کشور انتقاد می‌کرد؛ خودش در شعار انتخاباتی خود یعنی آمریکا را دوباره با عظمت کنیم ملت و پیشرفت کشور ما را تحقیر کرده است. رئیس جمهور اوباما در حال چیزی که ما بیش از هر چیز دیگری به آن نیاز داریم کسی است که بیاید و دورنماهای کشور ما را ارتقا دهد کسی که همچون کاری که شما یک بار انجام دادید ما را مأمور به حرکت به سمت آینده کند. بیایید این وعده آمریکایی را حفظ کنیم و از آن متزلزل نشویم. شما باید صدای خودتان را دوباره پیدا کنید و میراث خود را دوباره مدعی شوید و این کار را همین الان انجام دهید. نباید تا زمان انتشار کتاب خاطراتتان صبر کنید."
