در دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:
اَللّـهُمَّ اغْسِلْنى فیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنى فیهِ مِنَى الْعُیُوبِ وَ امْتَحِنْ قَلْبى فیهِ بِتَقْوَى الْقُلُوبِ یا مُقیلَ عَثَراتِ الْمُذْنِبینَ خدایا در این روز مرا از گناهان پاکیزه گردان و از هر عیب پاک ساز و دلم را در آزمایش رتبه دل‌های اهل تقوی بخش، ای پذیرنده عذر لغزش‌های گناهکاران.
حجت الاسلام و المسلمین حمید رضا بصیری مدرس دانشگاه و کارشناس مذهبی در تفسیر دعای روز بیست و سوم ماه رمضان، گفت: در دعای روز بیست و سوم از خدا می‌خواهیم که خدایا ما را از گناهان شست و شو بده و از عیب‌ها پاک کن. به نظر می‌رسد فرق گناه و عیب در این است که گناه عاقبتش آتش است، اما عیب آن چیزی است که اگر در زندگی ما نباشد، بهتر است. در صورت بودن عیب در افعال انسان، فرصت رشد معنوی ما گرفته می شود. بعضی کار‌ها عیب است، اما گناه نیست. ما به عنوان روزه دار باید کاری کنیم که گناه را کنار بگذاریم و کار‌هایی که مکروه است، انجام ندهیم. سوالی که شاید مطرح شود این است که در شب قدر که خدا این گناهان را در ما شست و شو داده است؛ پس چرا در روز بیست و سوم این درخواست را از خدا می‌کنیم.
وی افزود: مردم دو دسته اند؛ عده ای از شب قدر آخر استفاده کرده اند و برخی استفاده نکردند. اگر از شب قدر استفاده کردند و گناهانشان شست و شو شده، باز هم در معرض آلودگی هستند. انسان لحظه به لحظه در معرض آلودگی است. گویی دعای روز بیست و سوم به انسان این گوشزد را می‌کنند که مغرور نشو؛ حتی اگر شب قدر را درک کردی و پاک شدی، اما ممکن است هر لحظه این آلودگی‌ها سراغ تو بیاید. درباره کسانی هم که شب قدر سوم را درک نکردند، این گونه دعا‌ها بشارتی است. هر کس هر زمان بتواند خودش را شست و شو دهد، شب قدرِ او همان لحظه خواهد بود و مقدرات خیر بر او نازل خواهد شد.
