این توفیق در بین همه زنان پیامبر (ص)، فقط نصیب حضرت خدیجه (س) شده است که یازده امام از نسل او از طریق فاطمه (س) به وجود آید. امیر المومنین علی (ع) می‌فرمایند: «سالار زنان در جهان در اندیشه و دانش و منش مترقی، این چهار زن کمال جو و ستم ستیز و آزادی خواه هستند: خدیجه دختر خُوَیلِد، فاطمه ریحانه‌ی پیامبر (ص)، آسیه، زن نواندیش و استبداد ستیز عصر موسی و دیگر مریم دخت پاک روش عمران» در جایی دیگر امام علی (ع) در «خطبه قاصعه» می‌فرمایند: «روزی که رسول خدا (ص) به پیامبری رسیدند، نور اسلام به هیچ خانه‌ای وارد نشد، جز به خانه پیامبر (ص) و خدیجه (س) و من سومین نفر آن‌ها بودم که نور وحی در رسالت را می‌دیدم و عطر نبوت را استشمام می‌کردم.»
پیامبر فرمود: «ایستادگی و استواری دین تنها با شمشیر علی و ثروت خدیجه بود.» امام حسین (ع) در روز عاشورا، در ضمن خطبه‌ای که خود را به دشمن معرفی می‌کرد، فرمودند، همان چشمه بهشتی که مقربان از آن می‌نوشند؛ پیامبر (ص) در تفسیر این آیه فرمودند مقربون السابقون، رسول خدا (ص)، علی بن ابی طالب (ع)، الائمه (س)، فاطمه (س) و خدیجه (س) هستند. امام حسین (ع) در کربلا خطاب به دشمنانشان فرمودند: «شما را به خدا سوگند، آیا می‌دانید که جده من خدیجه، دختر خُوَیلَد است؟ آیا می‌دانید که من فرزند همسر پیامبر شما و خدیجه هستم.ای مردم! آیا شما را آگاهی دهم که بهترین انسان‌ها از نظر پدربزرگ و مادربزرگ چه کسانی هستند؟ برترین‌های روزگاران در ریشه و تبار، حسن و حسین (ع) هستند؛ چرا که نیاکانشان از طرف پدر و مادر، پیامبر (ص) و خدیجه می‌باشند.»
درباره شخصیت والای حضرت خدیجه کبری (س) و سیره عملی ایشان با حجت الاسلام و المسلمین سید حسین حسینی نظام، کارشناس مذهبی و پژوهشگر دینی صحبت کردیم. وی به خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: درباره حضرت خدیجه و ازدواجشان با پیامبر اکرم (ص) نکاتی وجود دارد، از جمله این که حضرت خدیجه (س) دارای ثروت بسیار زیادی بودند. غلامان و کنیزان زیاد، گَله‌های شتر، گاو، گوسفند، تجارت پرسود، طلا و نقره فراوان از جمله داشته‌های این بانوی قریشی بود. در منتهی الآمال اثر شیخ عباس قمی آمده است که نقل شده، حضرت خدیجه (س) ۸۰ هزار شتر داشتند. ما اگر ثروت حضرت خدیجه (س) رافقط همین ۸۰ هزار شتر بدانیم، به پول امروز ثروت کلانی می‌شود. حالا حضرت خدیجه (س) با چنین ثروت عظیمی همسر جوانی شدند که از مال دنیا چیزی نداشت.
وی افزود: وقتی پیامبر اکرم (ص) خواستند، موضوع ازدواجشان را مطرح کنند؛ با عموی حضرت خدیجه (س) صحبت کردند. جالب است که حضرت خدیجه خودشان جلو آمدند و خطاب به عمویشان این جمله را گفتند که شما عموی من هستید و بزرگترید؛ احترام شما محفوظ است، اما اگر اجازه دهید، من تصمیم خودم را گرفتم و اعلام می‌کنم که می‌خواهم با محمد امین ازدواج کنم. نکته قابل توجه این است که آن زمان رسول خدا (س) هنوز مبعوث نشده بودند. در رابطه با مهریه هم، حضرت خدیجه (س) عرضه داشتند که مهریه محمد امین در ثروت من است. یعنی من از او چیزی طلب نمی‌کنم و هر چه لازم است، من دارم. خلاصه ایشان با این ثروت کلان آمدند و با پیامبر اکرم (ص) ازدواج کردند. البته ناگفته نماند که این ازدواج تبعات بدی برای حضرت خدیجه (س) داشت. چراکه زنان قریش، بت پرستان و مشرکان خیلی به ایشان طعنه می‌زدند و تحقیرشان می‌کردند. به قول امروزی‌ها خطاب به این بانو می‌گفتند، گدا‌تر و فقیر‌تر از محمد امین پیدا نکردی. تو می‌توانستی بهترین جوانان را به عنوان همسر انتخاب کنی.
این کارشناس مذهبی در ادامه از نقش پررنگ حضرت خدیجه در شعب ابی طالب گفت و اظهار کرد: حالا خدا چگونه مقدر کرد که پیامبرش در سخت‌ترین شرایطِ تحریمِ اقتصادی شعب ابی طالب، که قرار است سه سال محاصره اقتصادی شود، بانویی ثروتمند را به عنوان پشتوانه خود داشته باشد. تحریم‌های آن زمان انقدر سخت بود که حتی در تاریخ نوشتند، قرار شد هیچ چیزی به پیامبر و یارانش نفروشند، اما حضرت خدیجه (س) به اصطلاح بازار سیاه راه انداخت و گفت هر چه که پیامبر (ص) احتیاج داشته باشند، ما با چند برابر قیمت می‌خریم. این موضوع باعث شده بود که برخی تاجران، مخفیانه وارد شعب می‌شدند و کالا‌هایی را با چند برابر قیمت به مسلمانان می‌فروختند و سود کلانی می‌بردند. این ثروت همسر رسول اکرم (ص) بود که نمی‌گذاشت، به یاران حضرت خیلی سخت بگذرد. از دیگر ویژگی‌های مهم بانوی قریشی این است که نخستین زنی بودند که به اسلام ایمان آوردند.
حجت الاسلام و المسلمین حسینی ادامه داد: روایتی است که ویژگی‌های حضرت خدیجه (س) را بیان می‌کند؛ ابن عباس می‌گوید، خدمت حضرت محمد (ص) بودم. ایشان چهار خط روی زمین کشیدند. به من گفتند می‌دانی این چهار خط چیست؟ گفتم، نمی‌دانم. حضرت فرمودند، که زن‌های بهشت افضل شان چهار نفر هستند که یکی از آن‌ها حضرت خدیجه (س) است. جالب است در تاریخ نشوتند که یکی دیگر از زنان پیامبر (ص) می‌گوید، رسول اکرم (ص) وقتی می‌خواست، از خانه بیرون بیاید یا وارد خانه شود، یاد خدیجه می‌کرد. یک بار رسول خدا (ص) از خانه بیرون آمد و نام همسر درگذشته را به زبان آوردند که یکی از زنان رسول خدا (ص) را حسد فرا گرفت. این همسر پیامبر (ص) خطاب به رسول اکرم عرض می‌کند، خدیجه یک پیر زنی بود که از دنیا رفت؛ خدا بهتر از خدیجه را به شما داده است.
این پژوهشگر دینی ادامه داد: حضرت (ص) فرمودند به خدا قسم بهتر از حضرت خدیجه (س) را خداوند همسر من قرار نداده است. آن زمانی که تمام مردم من را تکفیر می‌کردند، او به من ایمان آورد. زمانی که همه من را تنبیه می‌کردند، او تشویقم کرد. تمام مردم من را از مالشان محروم کردند، او تمام ثروتش را در اختیار من قرار داد. خدا یک فرزندی از خدیجه به من رزق کرده که از هیچ زنی چنین روزی قسمت نمی‌شود. این هم از جمله ویژگی‌های حضرت خدیجه (س) است که انقدر ایشان محبوب پیامبر (ص) بودند، در منتهی الآمال آمده آنقدر پیامبر از وفات ایشان ناراحت شدند که آن سال را عام الحزن نامیدند. با وجود آن همه مصیبت از جمله شعب ابی طالب، که بر رسول خدا (ص) گذشت، خاتم الانبیاء (ص) این سال را عام الحزن دانستند. این موضوع نشان از وابستگی شدید رسول اکرم (ص) به بانوی قریشی دارد. خدیجه (س) غمگسار شوهر بودند. زمانی که پیامبر (ص) از رفتار نادرست کفار و مردم گله می‌کردند، حضرت خدیجه (س) ایشان را دلداری می‌دادند. حضرت خدیجه (س) در آخرین لحظات عمرشان گفتند، من از مرگ و قبر می‌ترسم. در این زمان پیامبر (ص) فرمودند، من لباسم را در اختیارت می‌گذارم که از این بلا‌ها دور باشی. این عشق حضرت خدیجه و رسول اکرم (ص) تا پایان ادامه داشت.
