گروه سیاسی- حسن بیادی ،عضو سابق شورای شهر تهران در گفت و گو با افکارنیوز مطرح کرد: سیستم مدیریت شهری در این چند دهه گذشته عمل گرا و قائم به فرد شده است یعنی بیش از آن که به سیستم وابسته باشد اهداف یک فرد با یک باند را دنبال می کند ، بنابراین اگر فردی عملگرا و مدیریت یکپارچه باشد به موفقیت دست می یابد و الا اگر تنها در صدد این باشد که اهداف و منافع شخصی و گروهی این و آن را در نظر بگیرد و با این به قوانین ضعیف و سیستم و دستورالعمل های پوسیده کار کند برنامه های وی قطعا با شکست مفتضحانه منجر خواهد شد .
وی ادامه داد: اگر فرد و یا گروهی صرفا به جنبه اجرایی و تخصصی آن هم با ریسک بالا و با شکستن ساختارهای ناکارامد توجه کند ، بهتر می تواند شرایط را درک و کل مشکلات را زیر نظر خود داشته و دارای موفقیت نسبی باشد اما برای تحقق این روش علاوه بر توانمندیهای خود شهردار نیاز به روابط و اتصال به باندهای اصلی و مهم اجرایی کشور از جمله ارتباط قوی با قوای سه گانه و سایر نهادها ذیربط دارد و با توجه به شرایط خاص سیاسی کشور این مقوله از اهمیت به سزایی برخوردار خواهد بود.
بیادی تصریح کرد: اینکه ما بگوییم مدیریت شهری در دوران گذشته دچار اشکال نبوده حرف منطقی نیست اما با توجه به راهکارهای درآمدی و نوع تفکر حاکم در مدیریت شهری و شهردار سابق ، وی توانسته بود مشکلات را تا حد زیادی مرتفع کند .
بیادی بعنوان اسفاده از تجربه دیگران در خصوص نحوه مدیریت شهری در خارج از کشور خاطر نشان کرد : برای مثال در شهری چون لندن که یکی ازهوشمندترین شهرهای جهان به شمار می رود شخصی چون « بوریس جانسون » به مدت 6 سال به سمت شهردار نائل می شود و پس از آن نیز به سمت وزیر خارجه بریتانیای کبیر منصوب میگردد، اما به این دلیل که در آنجا سیستم حاکم است ، سیاست های آن سازمان با کمترین دخل و تصرفی انجام می شود و نوعاً به موفقیتها و اهدافی که بر اساس چشم‌اندازهای از پیش طراحی و تعیین شده میرسند و این در حالیست که بوریس جانسون یک هنرپیشه کمدی است اما باید در نظر داشت که پشتوانه او یک سیستم مدیریت بکپارچه و یک حزب موثر و فراگیر بوده است و در آنجا از مدیریت جزیره‌ای خبری نیست در آنجا حتی یک مهندس مسلمان پاکستانی میتواند جایگزین ایشان شود که شد.
وی با اشاره به اینکه «عده ای بر این باورند که شهردار کنونی بودجه قابل توجهی ندارد و قالیباف روی گنج نشسته بود»، تاکید کرد: زمانی که از مدیریت کلان شهری چون تهران سخن به میان می آید، با توجه به شرایط بد اقتصادی و سیاسی انتظار جذب بودجه از منابع جاری غیر منطقی است کما اینکه در دوران مدیریتی قالیباف در شهرداری نیز بودجه تقریبا مشابهی با شهردار فعلی تخصیص داده می شد اما با این شرایط حتی ۷۰ در صد هم قابل جذب نبود نکته مهم این است که همیشه مدیریت با پول سازگارنیست .
هنر در مدیریت بدون پول است که کار هرکس نیست.
عضو سابق شورای شهر تهران با دادن پیشنهادی برای کمک به مدیریت شهری ادامه داد : گاهی شهرداری می تواند با بهره‌مندی از مشارکت عمومی و مساعدت ازمردم و بسیج کردن آنها در اجرای امور و استفاده از گروه و سازمان‌های خاصی اهدافش را پیگیری و به سر انجام برساند در نتیجه با بودجه کمتری فعالیت های فرهنگی را نیز انجام و مردم را در فعالیت های مدنی و مشارکتی فعال کند اگرچه این کار کمی سختی و توان بیشتری را میطلبد.
بیادی اذعان داشت :از سویی باید به این نکته توجه داشت که توجه برخی مدیران شهری و اولویت دادن هر شخص به برخی امور مسیر آینده و تفکرات آن سازمان را روشن خواهد کرد.بر همین اساس توجه برخی مدیران به برخی امورخاص سبب می شود تعدادی از اولویت ها که دارای درجه اهمیت بالاتری هستند جایگزین برخی دیگر فعالیتها شوند که عامل اصلی آن نیز فردگرایی است که در نتیجه سبب کاستن از اهمیت آن حرکت خواهد شد .
وی یاد آور شد: در دوره‌های گذشته شهرداری شاهد بودیم که شهر با توجه به مناسبت های اجتماعی و سیاسی تغییر محسوسی می کرد و رنگ و بوی شهر با توجه به آن مناسبت‌ها حال و هوای دیگری پیدا می کرد .بر همین اساس معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران در آن زمان در تلاش بود، با استفاده از ظرفیت ها و بسترهای مناسب برای مشارکت شهروندان ، زمینه را برای فعالیت گسترده آنها فراهم و آنها را در مسائل مهم شهری نیز سهیم و مشارکتهای مردمی را جلوه ویژه‌ای بدهد ، که از این طریق توانسته بود علاوه بر رونق بخشیدن به شهر، کمی از بار مالی این سازمان بکاهد .
وی تصریح کرد :با تغییر در مدیریت شهری در دو دوره گذشته، و در نظر گرفتن انصاف و اخلاق درشرایط خاص و بحران اقتصادی خانمان برانداز کنونی به ضرورت شاهد اولویت های دیگری در مجموعه مدیریت شهری هستیم ، اولویت هایی که با توجه به شرایط فعلی تعیین و با خارج شدن از سیستم اصلی ، بر برخی امور دیگر تاکید می شود و به این دلیل سازگاری کمی با توقعات جامعه امروزی ما دارد ، از آن استقبال چندانی نمی شود و خدمات ارائه شده برای مردم قابل لمس نمیباشد.
