وبگاه خبری «العهد» در یادداشتی با عنوان چرا واشنگتن از دست عراق خشمگین است»، نوشت، رویکرد جدید دولت بغداد در وارد کردن رقبای اروپایی آمریکا به عراق به منظور تنوع همکاری‌ها و سرمایه‌گذاری‌های خارجی و همچنین حرکت بغداد در مسیر مخالف با تحریم ایران خشم آمریکا را به همراه داشته است.
این وبگاه خبری به نقل از منابع ویژه نزدیک به دفتر عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق، خبر دادند که ایالات متحده طی چند روز گذشته با پیام‌های کلامی خود برای عبدالمهدی از سفر اخیر وی به تعدادی از کشورهای اروپایی قبل از سفر به واشنگتن ابراز نارضایتی و حتی خشم کرده است؛ بخصوص که کاخ سفید خیلی قبل‌تر از نخست وزیر عراق برای سفر به واشنگتن دعوت رسمی کرده بود .
العهد نوشت: امضای قرار داد 14 میلیارد دلاری عراق با شرکت «زیمنس» آلمان برای توسعه برق‌رسانی در عراق در سفر عبدالمهدی به «برلین» و در حضور «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان بی شک برای آمریکایی‌ها ضربه بزرگی به شمار می‌رود.
به گفته منابع اختصاصی العهد، خشم آمریکا محدود به این قضیه نبود، بلکه بخش بزرگی از آن به علت روابط مثبت رو به رشد بین بغداد و تهران و عدم تمایل دولت عراق برای پایبندی به تحریم‌های یک جانبه آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران بود.
العهد نوشت: دولت جدید عراق به ریاست عادل عبدالمهدی از نخستین روزهای تشکیل آن متعهد به دنبال کردن یک سیاست خارجی متعادل بر مبنای اجتناب از صف بندی‌ها و محورهای منطقه‌ای و در نظرگرفتن منافع ملی عراق به عنوان اولویت اصلی و تلاش برای قرار دادن عراق به عنوان یک نقطه از همگرایی و درک بین طرف‌های منطقه‌ای است به جای اینکه صحنه کشمکش‌ها و تسویه حساب میان آنها باشد.
نویسنده با تاکید بر اینکه نشانه‌های اولیه حاکی از حرکت درست عبدالمهدی در عرصه بین المللی است، گفت: گرچه نتایج و دستاوردهای مثبت آن به تدریج خود را نشان می‌دهد؛ اما سفرهای منطقه‌ای عبدالمهدی به کشورهای همسایه و منطقه و همچنین تور بین المللی اخیر وی منعکس کننده ماهیت رویکردی است که او در عرصه روابط خارجی عراق در پیش گرفته است.
العهد نوشت: عبدالمهدی، در همه جلسات و بحث‌های خود در اردن، تهران، قاهره، ریاض، برلین و پاریس تأکید کرد که دولت عراق رابطه خوب با کشورهای همسایه را در راس اولویت‌های خود قرار داده است به گونه‌ای که با ایجاد شبکه ارتباطی به امنیت، ثبات و توسعه مردم منطقه و جهان خدمت کند و این دیدگاه خود رادر عمل با انعقاد توافق نامه‌ها وتفاهمنامه‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی بین بغداد و سایر پایتخت‌ها و همچنین حل بسیاری از مسائل برجسته حل نشده، در آماده سازی برای حل کامل آنها نشان داد.
الجبوری در ادامه این سوال را مطرح کرد که وقتی اوضاع در چنین مسیر عقلانی، متعادل، مفید فایده و درستی پیش می‌رود، واقعا چرا واشنگتن خشمگین و ناراضی است، آن گونه که منابع ویژه نزدیک به دفتر نخست وزیر عراق می‌گویند؟
به باور نویسنده براساس آنچه در پشت پرده و در محافل سیاسی و یا از طریق رسانه‌ها گفت و شنود می‌شود آمریکا از تداخل و تناقض دیدگاه‌ها واولویت‌های عبدالمهدی ناراضی است.
او ادامه داد: در سطح منطقه‌ای واشنگتن امیدوار بود که بغداد از تهران فاصله بگیرد یا حداقل به آن بیشتر نزدیک نشود یعنی به تحریم‌های اقتصادی آمریکا پایبند بوده و به تهران در تامین روزنه‌هایی که در کاهش اثر تحریم‌ها تاثیرگذار است، کمک نکند و همچنین فعالیت احزاب سیاسی و گروه‌های مسلح نزدیک به آن را محدود کرده و به سمت انحلال و فروپاشی الحشد الشعبی پیش برود، به گونه‌ای که آن را به هر طریق در نهادهای امنیتی و نظامی رسمی عراق ادغام کند.
الجبوری نوشت: واشنگتن برنامه ریزی کرده بود که بغداد را در ازای دور کردن از تهران به برخی کشورهای عربی و بخصوص عربستان نزدیک کند به گونه ای که گذشته‌های عراقی‌ها با ریاض کنار گذاشته شود و این موضوع در چگونگی واکنش آمریکا به سفر حسن روحانی، رئیس جمهور عراق در یازدهم مارس گذشته به عراق و واکنش‌های مختلف به سفر عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق به عربستان در هفدهم آوریل گذشته روشن بود.
العهد افزود: با این حال دولت عبدالمهدی اهمیتی به رای و نظر آمریکا نداد و چندین بار بر تمایل جدی خود برای تقویت روابط با همه طرف‌ها و حل مشکلات و اختلافات موجود به شکلی آرام و دیپلماتیک و موثر در کاهش شدت تنش بین برخی کشورها و دولت‌های منطقه تاکید کرد .
نویسنده تاکید کرد: اما در سطح بین المللی هم خشم و نارضایتی واشنگتن در اساس با دو قضیه در ارتباط بود، نخست اینکه عبدالمهدی به جای اینکه سفرهای بین المللی خود را از واشنگتن آغاز کند، از این لحاظ که کاخ سفید از وی دعوت رسمی کرده بود، تور بین المللی خود را با سفر به برلین آغاز کرد و مشخص است که حساسیت‌های زیادی میان آمریکا و قدرت‌های اصلی اتحادیه اروپا بخصوص آلمان و فرانسه وجود دارد.
نویسنده در ادامه به قرارداد بی سابقه‌ای که عبدالمهدی در راس هیات بلندپایه خود در سفر به برلین با شرکت زیمنس آلمان برای توسعه برق عراق منعقد کرد، اشاره کرد و گفت: آمریکایی‌ها متوجه شده اند که این اتفاق گامی برای اخراج شرکت «جنرال الکتریک» آمریکاست که 16 سال است بر صنعت برق عراق خیمه زده یا در بهترین حالت نفوذ آن را بر عراق به دلیل تجربه‌های تلخ و بسیار بدی که در این کشور ایجاد کرده است کم شود.
الجبوری یاد آور شد، محافل نزدیک به وزارت برق عراق بارها تاکید کردند شرکت جنرال الکتریک مورد حمایت همه وزرای انرژی عراق است که از سال 2003 سکاندار این وزارتخانه بوده اند و این شرکت مسئول همه قراردادهایی است که وزارت انرژی با شرکت‌های دنیا به شکل پنهانی منعقد کرده است و هر قراردادی از طریق جنرال الکتریک و با موافقت آن صورت گرفته است به گونه‌ای که این شرکت از زمان سقوط رژیم بعث به دلایلی نامعلوم مانع ساخت نیروگاه‌های جدید برق در عراق شده است.
العهد نوشت: در واقع امر واشنگتن تلاش می‌کند در همه عرصه‌های عراق ید طولایی داشته باشد و حتی هر کدام از دوستان و متحدان عراق که می‌خواهند در هر عرصه و میدانی در این کشور حضور داشته باشند باید از طریق موافقت با آن باشد.
به باور نویسنده واشنگتن همان گونه که برای کاهش نفوذ ایران در عراق تلاش می‌کند، رویکرد مشابهی را در قبال کشورهای اروپایی، روسیه، چین و ژاپن با ابزارها و روش های متفاوتی دارد.
الجبوری بزرگ ترین اشتباهی را که عراق می تواند در آن گرفتار آید صرف نظر از نام و هویت نخست وزیری که قدرت را در این کشور دردست می گیرد، زیر بار دیکته و فشار آمریکا رفتن دانست و گفت: این موضوع به انزوا و ایجاد مشکلات و بحران‌های بیشتر برای عراق منجر می‌شود.
نویسنده در این خصوص تجربه شرکت جنرال الکتریک در زمینه انرژی، تجربه شرکت بلک واتر در زمینه امنیتی و تجربه پل برمر در اداره امور عراق و به طور خلاصه تجربه اشغالگری آمریکا به دنبال سرنگونی رژیم صدام در بهار سال 2003 را مشتی نمونه خروار بحران سازی‌های آمریکا برای عراق دانست.
