در مطلب زیر چند نکته از بازی پرسپولیس و سپاهان را مهیا کرده‌ایم که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم...
۱- حضور همزمان سروش و رسن در ترکیب اصلی پرسپولیس
معمولاً برانکو در ترکیب اصلی تیمش یا از ابتدا رسن را در زمین قرار می‌دهد و یا سروش رفیعی را و کم پیش آمده که او به طور همزمان از هر دوی آن‌ها در ترکیب اصلی و اولیه تیمش استفاده کند. موردی که در بازی مقابل سپاهان و این بازی حساس شاهد آن بودیم تا به این نتیجه برسیم که سرمربی پرسپولیس با استفاده همزمان از هر دوی آن‌ها قصد دارد خلاقیت تیمش را در خط میانی افزایش دهد.
۲- اولین و جدی‌ترین خطر بازی به سود سپاهان
با اینکه در مجموع پرسپولیس بیشتر از حریف خود صاحب توپ و میدان بود و در طول ۹۰ دقیقه برتری نسبی بر مهمان داشت، ولی جدی‌ترین و البته اولین موقعیت خطرناک بازی را سپاهانی‌ها به وجود آوردند که روی یک ضربه ایستگاهی غیرمستقیم که ارسال شد سیاوش یزدانی با یک پرش بلند توانست ضربه سر خطرناکی را بزند که در این لحظه توپ به شکل میلی‌متری از کنار تیر دروازه بیرانوند به بیرون رفت.
۳- وقتی جای خالی شجاع احساس نشد
تا قبل از شروع بازی یکی از دغدغه‌های اصلی هواداران و کادر فنی پرسپولیس در قلب خط دفاعی پرسپولیس بود و این خطر زمانی بیشتر توی دل هواداران را خالی می‌کرد که بدانیم کی‌روش استنلی بلندقامت و سرزن با حضور در خط حمله سپاهان می‌تواند دردسر بزرگی را برای خط دفاعی پرسپولیس ایجاد کند، ولی با توجه به عملکرد قابل قبول محسن ربیع‌خواه که در پست دفاع میانی به جای شجاع بازی کرد و البته تجربه بسیار بالای سیدجلال گزندی به دروازه پرسپولیس نرسید تا جای خالی خلیل‌زاده اصلاً احساس نشود.
۴- تعجب از استراتژی قلعه‌نویی
با توجه به توان بالای کی‌روش استنلی در سرزنی و همچنین غیبت شجاع خلیل‌زاده این توقع وجود داشت که قلعه‌نویی در فاز هجومی توپ‌های ارسالی زیادی را از کناره‌ها برای استفاده از سرزنی کی‌روش فراهم کند، ولی به جز زمان‌هایی که سپاهان صاحب ضربه اوت می‌شد این نوع از تاکتیک در بازی دیده نشد تا عملاً برگ برنده سپاهان به راحتی از دست برود، ضمن آن که تعویض کومان در دقیقه ۶۶ هم دیگر کار عجیبی بود که از سرمربی سپاهان دیدیم، زیرا کومان در این دیدار یکی از معدود نفرات خوب سپاهان در زمین بود و نباید تعویض می‌شد و حتی برای تغییر تاکتیک هم تعویض او جای توجیه ندارد و می‌شد از گزینه دیگری برای خروج از بازی استفاده کرد که این کار انجام نشد تا دو بار از افکار و تصمیم قلعه‌نویی متعجب شویم.
۵- برنامه پرسپولیس بعد از اولین تعویض
در دقیقه ۶۲ اولین تعویض برانکو از راه رسید و سیامک نعمتی به جای سروش رفیعی (که چندان روز خوبی را سپری نمی‌کرد) به بازی آمد تا جان تازه‌ای به بازی رو به جلوی پرسپولیس بخشیده شود، ولی در پس این تحرک و پویایی که ایجاد شد سیامک وظیفه داشت تا متمایل به سمت راست بازی کند و بیشتر به عنوان وینگر وظیفه دور زدن و ارسال توپ را به عهده داشت.
۶- رنگ و بوی خشونت سکو‌ها از دقیقه ۱۷ داخل زمین
از آنجایی که در این مطلب قصد پرداختن به حاشیه‌ها را نداریم فقط باید اشاره کنیم که به هیچ عنوان جو مساعدی را در سکو‌ها شاهد نبودیم که دامنه آن از دقیقه ۶۷ و بعد از شعار هواداران و عکس‌العمل قلعه‌نویی به داخل زمین کشیده شد تا در حدود ۳۰ دقیقه پایانی به جای دیدن یک بازی زیبا و فنی، بیشتر وقت بازیکنان با درگیری و حاشیه سپری شود.
