مجید مشیری در گفتگویی با اشاره به اهمیت حضور بازیگران میانسال در سطح اول سینما و تلویزیون گفت: من چند سال پیش از پرکارترین بازیگران نقش مکمل سینما بودم. راستش نمی‌خواهم خیلی روی موضوع باندبازی تأکید کنم،اما واقعاً باندبازی هست! الان در سینما فیلم‌هایی که در سه چهار سال اخیر دیده‌ام معمولاً بین ۱۰ تا پانزده بازیگر می‌چرخد. حالا یکی نقش یک و یکی هم نقش دو را بازی می‌کند. فقط ۱۰ تا پانزده بازیگر آقا و پانزده بازیگر خانم هستند که در همه فیلم های نقش می‌گیرند!
وی اظهار کرد: اصلاً سینما و تلویزیون ما استانداردهای لازم بازیگری را ندارد. یعنی برای بسیاری از کارگردان‌ها استایل، عیار و توانمندی بازیگر مهم نیست. حتی اگر الگوی ما سینمای هالیوود آمریکا باشد باید در این روند تجدیدنظر کنیم. بازیگری مثل «مل گیبسون» نزدیک به ۷۰ سال سن دارد، اما از نظر بدنی کاملاً آماده است. متأسفانه اینجا تنها چیزی که مهم نیست همین آمادگی بدنی بازیگر است.
مشیری عنوان کرد: در کشور ما معمولاً دست اندرکاران تولید فیلم می‌نشینند با هم گپ می‌زنند؛ خب حالا این نقش را تو بازی کن، این نقش را هم تو بازی کن! متأسفانه تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها به‌روز نیستند. می‌گویند خب حالا چون فلان بازیگر در یک فیلم کمدی جواب داده، تا آخر کمدی بازی کند، برخی از بازیگران را من می‌شناسم، تا دو سال دیگر هم قراردادهای آنچنانی دارند تا در یک سری نقش بازی کنند.پس جای بقیه بازیگران کجاست؟! بله، ما می‌گوییم جوان‌گرایی؛ بحثی نیست، اما همه سینما که بازیگران جوان نیست! فیلمنامه‌نویس‌های ما برای فیلمنامه خیلی وقت نمی‌گذارند. شما در سینمای هالیوود ببینید بازیگران میانسال چقدر حضورشان پررنگ است.
این بازیگر سینما و تلویزیون افزود: مگر آمریکا بازیگر جوان خوش‌چهره ندارد؟ آنجا هم جوان دارد! ولی وقتی بررسی می‌کنید، در ۸۰ درصد فیلم‌ها محور اصلی قصه آدم‌های میانسال هستند. ما نتوانستیم از بازیگران توانمندی مثل فرامرز قریبیان یا رضا کیانیان بهره ببریم. آیا اینها توانایی بازی در نقش یک فیلم را ندارند؟ خیلی‌ها هستند که سینمای ما از توانایی آنها بهره نبرده است.
وی بیان کرد: فیلمنامه‌نویس ما می‌آید قصه‌هایی شبیه به هم را می‌نویسد. دختر و پسر جوان، یک درام عشقی و خانواده کم جمعیت آپارتمانی،همین! به خاطر همین است که تماشاگر برای دیدن فیلم‌ها پول بلیت نمی‌دهد و پای سریال‌های تلویزیونی هم نمی‌نشیند.
مشیری در ادامه افزود: به نظر من رکن اصلی سینما و تلویزیون، بازیگر است؛ بازیگری هم یک‌سری استاندارد دارد. شما می‌بینید بازیگری که نه استایل دارد، نه چهره دارد و نه بازی بلد است، می‌آید و نقش یک را بازی می‌کند.
وی گفت: در مجموع باید بگویم برای سینمایی که فقط پانزده بازیگر دارد و عین این پانزده بازیگر در تمام فیلم‌ها بازی می‌کنند،متأسفم. همینطور برای کارگردان‌هایی که خیلی راحت و بدون توجه به ویژگی‌های فیلمنامه و بازیگر دست به انتخاب می زنند و می‌گویند فلانی را بیاورید، تمام شد و رفت. خب یک مقدار بنشین فکر کن، آیا کس دیگری هم قابلیت بازی در این نقش دارد؟ یک‌مقدار بیاییم عمیق‌تر فیلم بسازیم. نویسنده‌های ما هم بیایند یک‌مقدار عمیق‌تر قصه خلق کنند. من بدون تعارف می‌گویم به آن چه که از سینما و تلویزیون می‌خواستم رسیده‌ام. حالا آن دیگر بستگی به این دارد که آیا کارگردان یا تهیه‌کننده‌ای تمایل دارد که از قابلیت های من بیشتر استفاده کند یا نه؟
