تیم تراکتورسازی در ۷ بازی دور برگشت تنها یک گل خورده و در ۵ بازی پیروز شده است و این نشان می‌دهد از نظر فنی به هارمونی و هماهنگی خوبی رسیده و لیکنز توانسته روح قهرمانی را در تیمش بدمد. با این عملکرد، مسلم است که سرمربی هدف تیمش را قهرمانی تعریف کرده. معمار نوین فوتبال بلژیک که قهرمانی‌های متعددی در کارنامه داشته تا به این جای کار به خوبی از شاگردانش بازی گرفته و به یقین و با شور و شوقی که در تیمش ایجاد کرده تیم در هر بازی با نیت پیروزی وارد میدان می‌شود و انصافاً در همه بازی‌های گذشته با انگیزه بازی کرده است.
شور و حال ایجاد شده در تیم از سوی لیکنز چنان خوب بوده که تماشاگران هم این روز‌ها با اشتیاق زیادی وارد استادیوم یادگار امام (ره) می‌شوند و چنین جوی را در استادیوم ایجاد می‌کنند که انگار تیم تراکتورسازی ۱۲ نفره بازی می‌کند.
جام قهرمانی در شهر پرشور‌ها و این هدفی است که لیکنز و شاگردانش دنبال می‌کنند. تراکتورسازی هیچ قهرمانی‌ای در لیگ برتر نداشته، اما این فصل بهترین فصل برای قهرمانی تراکتورسازی است. تراکتورسازی البته در هفته‌های آتی باید با یک مدعی دیگر یعنی پرسپولیس بازی کند و اگر موفق شود این تیم را هم شکست دهد آن‌وقت می‌تواند با اعتماد به نفس بیشتری در اندیشه تصاحب جام باشد.
فصل برای تیم تراکتورسازی خوب شروع نشد، اما می‌رود که برای این تیم خوب تمام شود. هر چند که هنوز هیچ چیز تمام نشده است، چون ۸ هفته به پایان بازی‌ها باقی‌مانده و پای ۲۴ امتیاز در میان است. از سویی تراکتورسازی می‌داند فقط بردن مدعیان منجر به قهرمانی نمی‌شود و تیم باید در مصاف با سایر تیم‌ها هم موفق به کسب سه امتیاز شود.
