نلسون ماندلا، رييس جمهور سابق آفريقاي جنوبي به بيمارستان منتقل شده است.
پزشکان گفته‌اند که بستری شدن او به دلیل یک بیماری مزمن بوده است.
به گزارش افکار نیوز به نروایت عصر ایران، سخنگوی ریاست جمهوری آفریقای جنوبی به کانال " ایی نیوز " در این رابطه گفت: به شما اطمینان می‌دهم که ماندلا در وضعیت روحی و جسمی خوبی قرار دارد.
ماندلا که ۹۳ سال سن دارد، برای بسیاری یک قهرمان مقابله با تبعیض نژادی در آفریقا تلقی می‌شود.
او که ۲۷ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده است، در فاصله سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ رییس جمهور آفریقای جنوبی بود.
زندگی‌نامه ماندلا
" نلسون رولیهلا هلا ماندلا " در ۱۸ ژوئیه ۱۹۱۸ در روستای کوچک قونو در منطقه امتاتای آفریقای جنوبی به دنیا آمد. وی اولین عضو خانواده‌اش بود که در سن هفت سالگی به مدرسه رفت. به دلیل دشواری تلفظ نام بومی ماندلا، معلم وی که یک متدیست بود، نام یک دریادار انگلیسی بنام «هوراتیو نلسون» را برای وی برگزید.
وقتی رولیهلا هلا ۹ ساله بود پدرش بر اثر بیماری سل درگذشت. از آنجا که پدر وی عضو هیات مشاورین سلطنتی بود و تقدیر چنین بود که وی سمت پدرش را به ارثببرد، ماندلا در سال ۱۹۳۷ عازم هلیدتاون و کالج متدیست‌ها در فورت بیوفورت شد.
ماندلا پس از ورود به دانشگاه با الیور تامبو آشنا شد. ماندلا و تامبو پس از این آشنایی به دو دوست و دو همکار همیشگی تبدیل شدند. ماندلا پس از سال اول حضور در دانشگاه وارد یک شورای نمایندگی دانشجویی مخالف سیاست‌های دانشگاه شد و به همین دلیل از وی خواسته شد تا فورت بیو فورت را ترک کند.
اندکی پس از ترک کالج ماندلا عازم ژوهانسبورگ شد. وی پس از ورود به این شهر ابتدا به عنوان یک نگهبان معدن و سپس به عنوان یک کارمند در یک شرکت حقوقی مشغول به کار شد. در حالی که ماندلا در این شرکت کار می‌کرد مدرک لیسانس خود را به طریق مکاتبه‌ای از دانشگاه آفریقای جنوبی گرفت و سپس مطالعات حقوقی خود را در دانشگاه ویت واترس راند آغاز کرد. در این زمان ماندلا در شهر اسکندر(شمال ژوهانسبورگ) استفاده می‌کرد.
پس از پیروزی حزب ملی تحت سلطه‌ی آفریکانس زبان‌ها(شاخه‌یی از زبان هلندی رایج در آفریقای جنوبی) در انتخابات سال ۱۹۴۸ که سیاست تبعیض نژادی داشتند، ماندلا در مبارزات مخالفت جویانه‌ی کنگره ملی آفریقا(ANC) در سال ۱۹۵۲ و کنگره خلق در سال ۱۹۵۵ نقش برجسته‌ای داشت. تصوب منشور آزادی در کنگره خلق باعثتهیه برنامه‌ی اساسی ضد آپارتاید شد.
در این دوره زمانی ماندلا و همکار وی الیور تامبو اداره‌ی شرکت حقوقی «ماندلا و تامبو» را برعهده داشتند که به بسیاری از سیاهپوستان که نماینده‌ی قانونی نداشتند مشاوره حقوقی کم هزینه می‌دادند.
رویکرد ماندلا تحت تاثیر ماهاتما گاندی(که الهام بخش وی بود) و نسل‌های موفق فعالان ضدآپارتاید در آفریقای جنوبی قرار داشت.
ماندلا که در ابتدا به مبارزات دسته جمعی غیرخشونت‌آمیز متعهد بود، در پنجم دسامبر ۱۹۵۶ به همراه ۱۵۰ تن دیگر دستگیر و به خیانت به کشور متهم شد. محاکمه ماراتن گونه وی و همراهانش از سال ۱۹۵۶ تا سال ۱۹۶۱ ادامه پیدا کرد و در نهایت تمام آن‌ها تبرئه شدند. کنگره ملی آفریقا(ANC) در فاصله سالهای ۵۹-۱۹۵۲ به دلیل ظهور یک گروه تازه از فعالان سیاهپوست(آفریکانیست‌ها) که خواستار اقدامات قاطعانه‌تر علیه حزب ملی حاکم بودند، دچار تفرقه و اختلاف شد. آلبرتو لوتولی، الیور تامبو و والتر سیسولو رهبران ANC نه تنها احساس می‌کردند که روند حرکتی این وقایع بیش از حد سریع است بلکه رهبری
آن‌ها به چالش کشیده شده است. این مسئله باعثشد که آن‌ها موضع خود را از طریق اتحاد با احزاب کوچک سفیدپوستان، دو رگه‌ها و سرخپوستان، تقویت کنند تا نشان دهند که جذابیت و گیرایی آن‌ها بیشتر است.
در سال ۱۹۵۹ زمانی که آفریکانیست‌ها(تحت حمایت مالی غنا و حمایت سیاسی حزب ملی باسوتو مستقر در ترانس وال) خود را از ANC کنار کشیدند تا کنگره سراسری آفریکانیست‌ها(PAC) را تحت رهبری رابرت سوبوک وه و پوتلاکو لبالو تشکیل دهند، ANC بیشترین حمایت شبه نظامی خود را از دست داد.
در سال ۱۹۶۱ ماندلا رهبری جناح مسلح ANC موسوم به " نیزه ملت " یا MK را که به طور مشترک بنیان نهاده بود، برعهده گرفت. وی به طور مشترک یک مبارزه خرابکارانه را علیه اهداف ارتش و دولت به راه انداخت و به منظور پایان دادن به آپارتاید طرح‌هایی را برای یک جنگ چریکی احتمالی(در صورت شکست خوردن خرابکاری‌ها) ارایه داد. مطمئنا همین شاخه مسلح ANC بود که چند دهه بعد به ویژه در دهه ۱۹۸۰ یک جنگ چریکی را علیه رژیم آفریقای جنوبی به راه انداخت. ماندلا همچنین در خارج از کشور برای MK پول جمع‌آوری می‌کرد و آموزش‌های شبه نظامی گری برگزار می‌کرد و با دولت‌های متعدد آفریقایی دیدار می‌کرد.
ماندلا مبادرت به جنگ مسلحانه را به عنوان آخرین چاره‌ی خود توصیف می‌کند ولی سرکوب و خشونت روزافزون از سوی دولت وی را متقاعد کرد که سال‌ها اعتراض مسالمت‌آمیز به آپارتاید هیچ دستاوردی در پی نداشته و موفق نبوده است. ماندلا بعدها اذعان کرد که ANC در مبارزه خود علیه آپارتاید حقوق بشر را نقض کرده است.
در پنجم اوت ۱۹۶۲ ماندلا پس از ۱۷ ماه تحت تعقیب بودن دستگیر و در ژوهانسبورگ زندانی شد. گفته می‌شود که دستگیری ماندلا به دلیل گزارش سازمان جاسوسی آمریکا(سیا) به پلیس آفریقای جنوبی در مورد مخفیگاه ماندلا، محقق شده است. سه روز پس از دستگیری اتهامات رهبری اعتصاب کارگران در سال ۱۹۶۱ و ترک غیر قانونی کشور، در یک دادگاه برای وی قرائت شدند. ماندلا در ۲۵ اکتبر ۱۹۶۲ به پنج سال حبس محکوم شد. اما در ۱۱ ژوئن ۱۹۶۴ دو سال بعد یک حکم در خصوص حضور وی در کنگره ملی آفریقا ANC حاصل شد.
در حالی که ماندلا در بازداشت بود پلیس در تاریخ ۱۱ ژوئن ۱۹۶۳ رهبران برجسته ی ANC را در ریوونیا(شمال ژوهانسبورگ) دستگیر کرد. پس از این دستگیری ماندلا نیز به دستگیرشدگان اضافه شد و در دادگاه ریووینا، ماندلا به همراه دیگر دستگیر شدگان به خرابکاری و جرایمی معادل خیانت به کشور که اثبات شان برای دولت آسانتر بود، متهم شدند. این اتهام شامل توطئه چینی برای یک حمله خارجی به آفریقای جنوبی بود. ماندلا اتهام اول خود یعنی خرابکاری را پذیرفت و اتهام دوم خود را رد کرد.
ماندلا در آغاز دفاعیات خود در جلسه محاکمه ۲۰ آوریل ۱۹۶۴ در دادگاه عالی پرتوریا به طور شفاف دلایل ANC برای انتخاب اعمال خشونت به عنوان یک تاکتیک را تشریح کرد. در سخنان وی مشخص شد که چه طور ANC سال‌ها(تا زمان قتل عام شارپویل) برای مقاومت در برابر آپارتاید از روش‌های مسالمت‌آمیز استفاده کرده است. این رخداد به همراه همه پرسی برقراری جمهوری آفریقای جنوبی و اعلام حالت فوق‌العاده و ممنوعیت فعالیت ANC مشخص کرد که تنها راه باقی مانده، مقاومت از طریق اقدامات خرابکارانه است. انجام هر اقدامی غیر از این معادل تسلیم بی قید و شرط بود. ماندلا در ادامه سخنانش توضیح داد که آن‌ها
چه طور بیانیه «نیزه ملت» را با هدف نشان دادن شکست سیاست‌های حزب ملی، صادر کرده‌اند.
ماندلا سخنان خود در دادگاه عالی پرتوریا را با این جملات به پایان رساند.
" در طول زندگی‌ام، خود را وقف مبارزه مردم آفریقا کرده‌ام. من علیه سلطه طلبی سفیدها و سیاه‌ها جنگیده‌ام. من به جامعه آرمانی آزاد و دموکراتیک که در آن همگان در سازگاری و با فرصت‌های مساوی زندگی کنند، عشق ورزیده‌ام. این آرمانی است که من به امید دستیابی به آن زندگی کرده‌ام. اما اگر لازم باشد، آرمانی است که حاضرم در راه آن بمیرم. "
ماندلا در نهایت به حبس ابد محکوم شد و روانه زندانی در جزیره روبن شد. در این جزیره وی و دیگر زندانیان مجبور به کار طاقت فرسا در یک معدن سنگ آهک بودند. زندانیان بر اساس نژادشان از هم جدا می‌شدند و در این بین سیاهان پست‌ترین شرایط را داشتند. ماندلا در زندگی‌نامه‌ی خود تشریح می‌کند که چه طور به عنوان پایین‌ترین طبقه زندان، هر شش ماه مجاز به داشتن تنها یک ملاقات و یک نامه بوده است. ماندلا در طول دوران حبس ۲۷ ساله‌ی خود، تنها سه بار همسرش را ملاقات کرد.
در سال ۱۹۸۵ پی. وی بوتا، رییس‌جمهور وقت آفریقا جنوبی به ماندلا پیشنهاد کرد که در صورتی که وی از مبارزه مسلحانه صرف نظر کند، وی را آزاد می‌کند. اما وزرای آفریقای جنوبی سعی کردند که رییس جمهور را از این تصمیم منصرف کنند و به وی گفتند که ماندلا هرگز مبارزه‌ی مسلحانه‌ی سازمان خود را فدای آزادی شخصی‌اش نخواهد کرد. این در حالیست که ماندلا با صدور بیانیه‌ای از طریق دخترش، پیشنهاد آزادی مشروط را رد کرد و اظهار داشت: این چگونه آزادی است که این سازمان مردمی هنوز از فعالیت منع است. تنها مردان آزاد می‌توانند مذاکره کنند. یک زندانی نمی‌تواند وارد مذاکره شود.
در دوران حبس ماندلا، فشار داخلی و بین‌المللی روی دولت آفریقای جنوبی، با شعار معروف و جنجالی «نلسون ماندلا را آزاد کنید»، برای آزادی وی افزایش یافت. در سال ۱۹۸۹ بوتا دچار سکته مغزی شد و فردریک ویلیام دکلرک، به عنوان رییس‌جمهور جانشین وی شد.
ویلیام دکلرک، رییس‌جمهور وقت آفریقای جنوبی در دوم فوریه ۱۹۹۰ ممنوعیت فعالیت ANC و دیگر سازمان‌های مخالف آپارتاید را لغو و اعلام کرد که ماندلا به زودی از زندان آزاد خواهد شد. بدین ترتیب نلسون ماندلا پس از ۲۷ سال حبس در ۱۱ فوریه ۱۹۹۰ از زندان آزاد شد.
ماندلا در روز آزادی خود طی سخنانی برای ملت آفریقای جنوبی متعهد شد که به صلح و آشتی با اقلیت سفید پوست کشور پایبند است. وی در عین حال تصریح کرد که مبارزه مسلحانه کنگره ملی آفریقا تمام نشده است.
ماندلا در سخنانش گفت: " متوسل شدن ما به مبارزه مسلحانه در دهه ۱۹۶۰ که باتشکیل جناح نظامی ANC شکل گرفت، یک اقدام صرفا دفاعی در برابر خشونت آپارتاید بود. عوامل الزام‌آور مبارزه مسلحانه امروز هم وجود دارند. ما گزینه‌یی نداریم جز اینکه ادامه دهیم. ما ابراز امیدواری می‌کنیم که شرایط منجر به حل و فصل مسالمت‌آمیز مسائل هر چه زودتر ایجاد شود تا احتمالا دیگر نیازی به مبارزه مسلحانه نباشد. "
وی همچنین گفت که تمرکز اصلی وی روی برقراری صلح در بین اکثریت سیاهپوستان و اعطای حق رای به آن‌ها در هر دو انتخابات سراسری و محلی است.
ماندلا پس از آزادی از زندان به سمت رهبری ANC بازگشت در سالهای ۹۴-۱۹۹۰، هدایت این حزب در مذاکرات چندحزبی که به اولین انتخابات چند نژادی آفریقای جنوبی منتهی شد را بر عهده داشت.
در سال ۱۹۹۱، کنگره ملی آفریقا ANC اولین کنفرانس ملی خود در آفریقای جنوبی(پس از شروع مجدد فعالیت) را برگزار کرد و ماندلا به عنوان رییس این سازمان انتخاب شد.
رهبری ماندلا در طول مذاکرات و رابطه‌ی وی با فردریک ویلیام دکلرک باعثشد که این دو در سال ۱۹۹۳ به طور مشترک برنده جایزه صلح نوبل شوند. البته روابط ماندلا و دکلرک هرازگاهی به تیرگی می‌گرایید، مخصوصا زمانی که ماندلا در سال ۱۹۹۱ طی سخنانی تند و آتشین، دکلرک را رییس‌جمهور یک رژیم غیر مشروع، بی‌اعتبار و اقلیت نامید.
پس از قتل بویپاتونگ در ژوئن ۱۹۹۲ مذاکرات ماندلا مختل شد زیرا ماندلا ANC را از گفت و گوها خارج کرد و دولت دکلرک را به دست داشتن در این قتل عام متهم کرد. اما در پی قتل عام " بیشو " در سپتامبر ۱۹۹۲ مذاکرات مجددا از سر گرفته شد، زیرا شبح تقابل خشونت آمیز نشان می‌داد که مذاکرات تنها راه پیش رو است.
پس از ترور کریس هانی یکی از رهبران بلند پایه ANC در آوریل ۱۹۹۳ ماندلا طی سخنانی برای ملت، خواستار خویشتن داری و حفظ آرامش شد. اگر چه در آن زمان ماندلا هنوز رییس‌جمهور آفریقای جنوبی نشده بود ولی مردم آفریقای جنوبی وی را هنگام سخنرانی همانند رییس‌جمهور خود تصور می‌کردند.
ماندلا در این سخنان تاثیرگذار گفت: " امروز روی سخن من از اعماق وجود با تک تک مردم آفریقا جنوبی(سیاه و سفید) است. یک مرد سفیدپوست پر از تعصب و نفرت به کشور ما آمده و اقدام آن چنان کثیفی را انجام داده که تمام کشور در آستانه یک فاجعه قرار گرفته است. ترور بی‌رحمانه‌ی کریس هانی، امواج تکان دهنده‌ا‌ی را در سرتاسر کشور و جهان فرستاده است. اکنون زمان آن است که تمام مردم آفریقای جنوبی همگی در برابر هر کسی که قصد نابود کردن آنچه که هانی به خاطرش کشته شد را دارد،(یعنی آزادی همه‌ی ما) بایستند. "
نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۴ براي اولين بار به طور كاملا دموكراتيك به عنوان رييسجمهور آفريقاي جنوبي انتخاب شد و تا سال ۱۹۹۹ اين سمت را بر عهده داشت.
شناسه خبر:
۸۵۱۸۲
نلسون ماندلا در بیمارستان بستری شد
۰
