رضا حائری کارگردان مستند «پسران سندباد» همزمان با اکران این مستند در گروه سینمایی «هنر و تجربه» درباره روند انتخاب موضوع این مستند گفت: علی پارسا از جمله محققان و پژوهشگرانی است که درباره دریانوردی سنتی ایران در منطقه خلیج فارس تحقیق می‌کرد. در واقع یک سنت چند هزار ساله دریانوردی در ایران داشته‌ایم که محو و نابود شده و پارسا درباره این سنت‌ها تحقیق و پژوهش می‌کرد. این موضوع برای من بسیار جذاب بود و فکر کردم که می‌تواند موضوع جالبی برای ساخت یک مستند باشد.
وی ادامه داد: زمانی که به حاشیه شمالی خلیج‌فارس رفتیم و در آنجا تحقیقات میدانی خود را آغاز کردیم، متوجه شدیم که نزدیک به ۴۰ سال برای پرادختن به این موضوع دیر رسیده‌ایم، چرا که تقریباً هیچ چیز از سنت دریانوردی ایران در آن منطقه باقی نمانده است.
نمی‌توانستم مستندی برای جذب توریست بسازم!
این مستندساز با اشاره به اینکه سنت‌های قدیمی دریانوردی در این منطقه از بین رفته است، توضیح داد: متوجه شدم که نمی‌توانم یک مستند فاخر و موردعلاقه مدیران که در جذب توریست موفق باشد، بسازم، اما در تحقیقاتی که انجام دادیم متوجه شدم یک خانم عکاس به نام «ماریون کاپلان» ۴۰ سال پیش از این منطقه یک سفر دریایی را آغاز کرده و آن را ثبت کرده است.
وی تاکید کرد: این مسافر عکاسی از نشنال جئوگرافیک بود که با کشتی از خلیج‌فارس به آفریقا سفر کرده بود، همین مساله سبب شد تا تصمیم بگیرم درباره سفر این عکاس فیلم مستندی بسازم و در نهایت تمام تلاش خود را کردم تا وی را پیدا کنم.
حائری گفت: ماریون کاپلان در جنوب فرانسه و در یک روستای دورافتاده که چندان قابل‌دسترسی نبود زندگی می‌کرد، برای این عکاس ایمیل زدم و در نهایت به من وقت داد تا دیداری با او داشته باشم. من نیز به دیدن ماریون کاپلان رفتم، البته من حامل پیام بدی برای وی بودم، چرا که باید به این عکاس می‌گفتم تمام کسانی که وی با آن‌ها به همراه کشتی سفر کرده، یک سال بعد از پایان سفرشان، در طوفانی در هند کشته شده‌اند و تنها چند نفر از این افراد باقی مانده‌اند.
کارگردان مستند «با این دست‌ها» تاکید کرد: خانم کاپلان از این خبر بسیار ناراحت شد و به من اعلام کرد که دیگر دلیلی برای سفر به ایران ندارد، در این سفر مصاحبه‌ای تصویری با وی داشتم که این مصاحبه را به همان چند نفر باقی‌مانده از همسفران کاپلان نشان دادم، این افراد در بندر کنگ که زمانی مهمترین بندر دریانوردی منطقه موردنظر در خلیج‌فارس بود، زندگی می‌کردند.
دیدار با همسفران پس از ۴۰ سال
وی ادامه داد: این دریانوردان نیز برای خانم کاپلان یک ویدئو ضبط کردند و من آن را برای خانم کاپلان ارسال کردم، این پروسه ارسال پیام‌های ضبط‌شده نزدیک به یک سال طول کشید، تا اینکه خانم کاپلان به من پیغام می‌دهد که تصمیم گرفته به ایران سفر کند و با این دریانوردان دیدار کند.
رضا حائری در پایان گفت: ساخت این مستند نزدیک به ۴ سال طول کشید، ابتدا تصمیم داشتم تا این مستند را برای شبکه آرته فرانسه تولید کنم که به دلایلی این اتفاق رخ نداد، در نهایت با پیشنهاد فرهاد ورهرام این پروژه را به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بردم و توانستم بخشی از بودجه تولید این فیلم را از مرکز دریافت کنم و بخش دیگری از بودجه فیلم توسط خودم تامین شده است.
