در گزارش اشپیگل به قلم «کنستانتین فون‌هامرشتاین» آمده است که پنس در سخنرانی خود تلاش کرد که ترامپ را به عنوان رئیس خود ستایش و به وی ادای احترام کند و برای اروپایی‌ها دستور صادر کند. او یک هم‌پیمان و شریک است، اما اروپایی‌ها چطور می‌توانند کسی را تشویق کنند که در هر جمله خود از ترامپ تعریف می‌کند؟
در ادامه این گزارش امده است که مایک پنس در طول دو سالی که سمت معاون ترامپ را دارد، همین رویکرد را در پیش گرفته است. در سالن بزرگ هتل بایریشرهوف هم وی در سخنرانی خود جملاتی مانند: دونالد ترامپ قهرمان آزادی است و اینکه تحت ریاست‌جمهوری وی، آمریکا به طوری قوی شده که هرگز پیشتر اینطور قوی نبوده است به کار برد و یا با اشاره به سیاست‌های اقتصادی ترامپ گفت که اقتصاد رشد کرده است و بیکاری کم شده و آمریکا بار دیگر رهبر جهان آزاد است.
«افزایش هزینه‌های دفاعی ناتو در دوران ترامپ دیگر موضوعی بود که پنس در سخنرانی خود به آن پرداخت. یکی از کسانی که سخنرانی پنس را شنیده است گفت: «وقتی می‌شنوم که در واشنگتن چطور درباره هم پیمانان صحبت می‌شود، حالم بد می‌شود.»
«باید گفت که روابط فراآتلانتیک به بدترین حالت ممکن در هفت دهه گذشته دچار شده است و اکنون این سوال مطرح است که آیا سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به اندازه کافی قوی هست تا در دو سال باقی مانده از دوران ریاست‌جمهور ترامپ دوام آورد یا خیر»
«اما این دنیای موازی که پنس در سخنرانی خود به آن اشاره می‌کند با واقعیت خیلی ارتباط ندارد. آمریکا جهان را رهبری نمی‌کند بلکه آن را به سمت عقب می‌برد و از خلایی که در پی سیاست «آمریکا نخست» که ترامپ حامی آن است، ایجاد شده، دیگران یعنی چین، روسیه و ایران استفاده می‌کنند. در این شرایط آمریکا نقش رهبری ندارند بلکه آن کشور‌ها هم دستورالعمل می‌دهند.»
پنس که به تازگی به همراه همسرش از اردوگاه آشویتس در لهستان دیدار کرده است، با شدیدترین الفاظ به ایران حمله کرد و ایران را متهم کرد که حامی بزرگترین تروریسم در جهان دانست. وی روز جمعه و در حالیکه از ورشوی لهستان در حال پرواز به سوی مونیخ آلمان بود، ایران را به نازی‌ها تشبیه کرد و مدعی شد: ما رژیمی در تهران داریم که با تهدیدات مرگ‌بار و تنفر ضد یهودیت زننده که نازی‌ها در اروپا به آن جان بخشیدند، تنفس می‌کند.
معاون رئیس جمهور آمریکا اضافه کرد که رفتن به آشویتس عزم وی برای جهانی آزاد و مخالفت با هرگونه تنفر زننده و مقابله با تهدیدات زمانه را افزایش داده است.
اشپیگل در پایان نوشت، در مجموع می‌توان از عملکرد پنس متوجه شد که در آمریکا یک نفر فرمان می‌دهد و دیگران اطاعت می‌کنند و این بر مبنای ایده مشارکت نیست.
