بدهی خارجی چین به سرعت افزایش یافته و به مشکلی بزرگ برای کشور چین و دنیا تبدیل شده است .
بدهی خارجی چین به طور رسمی 1.9 تریلیون دلار شده است. برای یک اقتصاد 13 تریلیون دلاری این مقدار زیاد نیست ولی ریسک های نهفته ای وجود دارد. بدهی خارجی چین در دهه گذشته افزایش یافته است .
طبق اطلاعات رسمی، بدهی کوتاه مدت چین 62 درصد کل بدهی را از سپتامبر تشکیل می‌دهد، یعنی 1.2 تریلیون دلار باید در سال جاری بازگردانده شود. مسئله نگران کننده سرعت افزایش بدهی است . کل بدهی خارجی 14 درصد در سال 2018 و 35 درصد از آغاز 2017 افزایش یافته است .
تصویر واقعی پرمخاطره تر است. بدهی خارجی چین طبق پیش بینی بازارهای سرمایه دایوا در گزارش ماه اوت بین 3 و 3.5 تریلیون دلار بود. به عبارت دیگر کل بدهی های خارجی پس از محاسبه وام های مراکز مالی در هنگ کنگ، نیویورک و جزایر کارائیب که در محاسبات رسمی نمی‌آیند، 1.5 تریلیون دلارکمتر بیان شده است .
شرایط به نفع چین پیش نمی‌رود. شرکت های این کشور در زمانی که 3 تا 5 درصد اختلاف بین نرخ بهره آمریکا و چین وجود داشت و انتظار قوی‌تر شدن یوان می رفت، به سمت وام‌گیری به دلار هجوم آوردند. وام‌گیری خارجی ارزان‌تر بود و مزیت‌های اضافی داشت. در حال حاضر ، اختلاف در نرخ سودهای کوتاه مدت کم شده و تقریبا به صفر رسیده و یوان ارزش خود را طی سال گذشته از دست داده است. گرفتن وام جدید سخت تر و پر مخاطره تر شده است. سیاست های چین بدهی خارجی این کشور را بیشتر کرده است .
امسال و سال 2020 سال‌های اوج بازپرداخت ها هستند و چین با فشار سرمایه گذاریها با دلار مواجه است. شرکت های چینی برای بازپرداخت بدهی‌های دلار شان یا باید از ذخایر ارز خارجی بانک مرکزی برداشت کنند که پکن احتمالاً اجازه آن را نمی‌دهد، یا از بازار های بین المللی دلار بخرند .
این کار مشکلات جدیدی به وجود می آورد. تنها 617 میلیارد یوان (90 میلیارد دلار) سپرده خارجی در هنگ کنگ برای خرید دلار در دسترس است. اگر شرکت های چینی مجبور شوند بدهی را به داخل بازگردانند، یک جریان خروجی قابل توجه لازم است که ارزش یوان را در برابر دلار پایین می آورد .
سرمایه گذاران جهانی دلار باید مراقب سرمایه گذاری های مربوط به چین باشند. با افزایش نرخ بهره فدرال رزرو آمریکا و کاهش ترازنامه های آن، شرکت های چینی باید بیشتر با دلار پرداخت داشته باشند تا یوان .
بدهی خارجی چین با میانگین 70 میلیارد دلار در هر سه ماه، از ابتدای 2017 افزایش یافته است. اگر به همین روند افزایشی ادامه دهد، چاره ای ندارد جز اینکه ذخایر خود را خرج کند یا اجازه دهد یوان ضعیف تر شود. هردوی این راه‌ها ریسک‌هایی دربر دارند .
چین و جهان باید در مورد افزایش بدهی های وابسته به دلار فکر کنند. هرگونه توقف سرمایه‌گذاری می‌تواند پیامدهای شدید و غیر منتظره ای داشته باشد .
