در حال حاضر، رژیم صهیونیستی روزهای خوبی را سپری نمی‌کند و مقامات این رژیم به شدت از آنچه که انتظار آنها را می کشد، احساس نگرانی کرده و در هراس هستند. این مسأله در سلسله گفته‌ها و اظهارنظرهای مسئولان تل‌آویو کاملاً مشهود به نظر می‌رسد.
می توان از تحولات اخیر در سوریه به عنوان مهمترین و چالشی ترین عامل نگرانی رژیم صهیونیستی از آینده یاد کرد؛ به ویژه اینکه «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا نیز اخیراً از تصمیم خود برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از سوریه طی ۴ ماه آینده خبر داده است. شنیدن این خبر آن هم در اوج خسارت ها و شکست های سنگین صهیونیسم در برابر مقاومت، شوک بزرگی را به تل آویو وارد کرد.
تغییر موازنه قدرت در سوریه
همانطور که پیشتر اشاره شد، سلسله تحولات سوریه یکی از مهمترین عوامل نگرانی صهیونیسم نسبت به آینده خود در منطقه است. رژیم صهیونیستی به خوبی می داند که در سایه سلسله پیروزی ها و دستاوردهای گسترده محور مقاومت در سوریه، موازنه قدرت در این کشور به نفع دمشق تغییر کرده است و این دمشق است که ابتکار عمل را در دست دارد.
از سوی دیگر، رفت و آمدهای سران کشورهای عربی و هیأت های نماینده آنها در سوریه و همچنین بازگشایی برخی سفارتخانه های عربی در دمشق و شنیده شدن اخبار بازگشایی سفارتخانه های دیگر کشورها، از جمله مواردی است که تغییر موازنه قدرت به نفع مقاومت در سوریه را بیش از پیش برای صهیونیست ها مسجل ساخته است. در همین ارتباط، «حسن حردان» کارشناس لبنانی مسائل منطقه می گوید: «صهیونیست ها به دلیل تحولات سوریه نگرانی بسیاری را نسبت به آینده خود در منطقه احساس می کنند. تحولات سوریه این پیام آشکار و واضح را به صهیونیسم مخابره کرده که بشار اسد پیروز نهایی میدان است».
این کارشناس عرب زبان همچنین می افزاید: «کشورهای عربی که روزی اتحادیه عرب را به اتاق برنامه ریزی برای انجام عملیات های تروریستی در سوریه برای ساقط کردن اسد تبدیل کرده بودند، امروز یکی پس از دیگری به سمت دمشق حرکت می کنند و این مسأله به معنای اذعان آنها به شکست است. رژیم صهیونیستی این تحول جدید را به خوبی درک می کند و از آن نگران است».
هراس از تکرار تجربه‌های تلخ گذشته
رژیم صهیونیستی از تکرار تجربه‌های تلخ گذشته و شکست‌هایی که طی سالهای گذشته متحمل شده است، به شدت احساس نگرانی می کند. اعلام تصمیم ایالات متحده آمریکا برای عقب نشینی از سوریه طی ۴ ماه آینده نیز یکی دیگر از مهمترین عوامل نگرانی صهیونیستها را تشکیل می دهد. در واقع، تل آویو از تکرار تجربه عراق به شدت احساس نگرانی می کند.
پس از آنکه مقاومت دولت و ملت عراق موجب شد تا ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۱ به اشغالگری خود در این کشور تا حدود زیادی پایان داده و بدون تأمین منافع صهیونیسم، نیروهایش را از آنجا خارج کند، این نگرانی برای مقامات تل آویو به وجود آمده که تاریخ تکرار شده و همان اتفاق این بار در سوریه برای آنها رخ دهد و هم‌پیمان اصلی‌شان بدون توجه به تأمین منافع تل آویو، سوریه را ترک کند. این نگرانی زمانی بیش از پیش تشدید می شود که صهیونیست ها علاوه بر بحران مذکور (مسأله سوریه)، به صورت همزمان با چالش ها و بحران های امنیتی بسیار دیگری مواجه هستند که از جمله آنها می‌توان به مسأله فلسطین، تظاهرات‌های بازگشت، عملیات های مقاومتی و افزایش قدرت نظامی و دفاعی گروه های مقاومت همچون جنبش های حماس و جهاد اسلامی، اشاره کرد.
افزایش قدرت دفاعی و نظامی مقاومت
از جمله دیگر عوامل نگرانی صهیونیست ها از آینده جایگاهشان در منطقه افزایش قدرت نظامی و دفاعی محور مقاومت محسوب می شود. صهیونیست ها نیک می دانند که قدرت نظامی مقاومت در منطقه از سوریه گرفته تا حزب الله در لبنان و گروه های فلسطینی در اراضی اشغالی، قابل قیاس با یک دهه گذشته نیست. درخصوص نیروهای مقاومت سوری مقامات صهیونیستی به خوبی می دانند که آنها طی حدود هشت سال گذشته با انواع و اقسام مهارت های جنگی در شرایط مختلف آشنا شده اند و با مهارت هایی که در طول این مدت نه چندان اندک کسب کرده اند، می توانند در هر شرایطی خود را با نحوه جنگاوری طرف مقابل وقف داده و بر آن فائق آیند.
در حال حاضر، نیروهای مقاومت سوری با جنگ های مختلف کلاسیک، شهری و همچنین جنگ های فرسایشی کاملاً آشنا بوده و از تسلیحات نظامی پیشرفته ای نیز برای پیشبرد اهداف نظامی خود خود برخوردار هستند. این نکته را نیز باید در نظر گرفت که دستیابی دمشق به سامانه دفاعی «اس ۳۰۰» نیز قدرت دفاعی آن را دوچندان کرده است.
علاوه بر دمشق، حزب‌الله لبنان نیز قدرت نظامی و دفاعی بالایی را در مقایسه با سال های گذشته به دست آورده است؛ مسأله ای که حتی خودِ مقامات صهیونیست و فرماندهان ارشد این رژیم بارها و در مناسبت های مختلف بدان اشاره کرده اند. به عنوان نمونه، فرماندهان صهیونیسم بارها اعلام کرده اند که حزب الله بیش از ۱۰۰ هزار موشک پیشرفته دارد و می تواند در هر لحظه از آن استفاده کند. این در حالی است که پیشتر نیز «یووال اشتینیتز» وزیر انرژی این رژیم اعلام کرده بود: «موشک های حزب الله ممکن است که کل اسرائیل را هدف قرار دهد».
عدم توانایی برای ورود به جنگ
در فلسطین نیز وضعیت به همین گونه است و صهیونیست ها قادر به مقابله با گروه های مقاومت و موشک های آنها نیستند؛ کما اینکه نحوه پاسخ موشکی گروه های مقاومت به آخرین عملیات تجاوزکارانه صهیونیسم علیه غزه، مقامات تل آویو را بسیار شوکه کرد. در هر صورت اکنون صهیونیستها خود نیز به ضعفشان در برابر مقاومت پی برده اند. در همین ارتباط، یک مقام بارز وزارت جنگ رژیم صهیونیستی اذعان کرد که ارتش این رژیم به هیچ وجه برای انجام عملیات نظامی در جنگ‌های آتی آمادگی ندارد.
این مسئول صهیونیست که نخواست نامش فاش شود، اعلام کرد که آمادگی نیروهای زمینی اسرائیل برای جنگ در پایین‌ترین سطح ممکن طی سالهای گذشته قرار دارد و جامعه صهیونیستی باید بداند که در صورت وقوع جنگ، این رژیم بهای بسیار سنگینی خواهد پرداخت. وی اشاره کرد که مسئول اصلی این وضعیت، بنی گانتس رئیس سابق ستاد مشترک ارتش است که در بازیابی توان ارتش پس از شکست در جنگ لبنان در سال ۲۰۰۶ کم‌کاری و سهل‌انگاری کرد.
پایان روحیه جنگاوری برای کسب پیروزی
از هم پیمانی روسیه با دولت دمشق نیز می توان به عنوان یکی دیگر از نگرانی های رژیم صهیونیستی در منطقه به ویژه پس از اعلام تصمیم خروج نظامیان آمریکایی از سوریه، یاد کرد. تل آویو به خوبی به این واقعیت واقف است که تداوم حضور قانونی روسیه در سوریه به تضعیف هیمنه ایالات متحده آمریکا در این کشور و حتی منطقه منجر شده است و این مسأله می تواند تبعات و پیامدهای بسیار خطرناکی برای آن داشته باشد.
در همین ارتباط، «حسن حردان» کارشناس مسائل سیاسی می گوید: «هم پیمانی روسیه با محور مقاومت از یک سوی و افزایش قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی ایران و متحدان آن از سوی دیگر، نگرانی دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی مختلف رژیم صهیونیستی را به دنبال داشته و دارد. این دستگاه ها احساس می کنند که ارتش رژیم صهیونیستی دیگر قادر به تحقق دستاوردهای میدانی در جنگ نیست».
این کارشناس لبنانی مسائل منطقه در ادامه تحلیل خود از وضعیت کنونی رژیم صهیونیستی میافزاید: «امروز مقاومت، رژیم صهیونیستی را تحت محاصره خود قرار داده و قدرت نظامی آن را فلج کرده است. صهیونیستها امروز دیگر نه روحیه جنگاوری دارند و نه روحیه کسب پیروزی».
