یکی از حربه های جریان سازش، تاکید بر قرار گرفتن نظام در مسیر فروپاشی به دلیل اصرار بر پیگیری سیاست خارجی خاص خود و دخالت در منطقه می باشد.
بنا بر این گزارش اصلاح طلبان تندرو و فتنه گر با پشتیبانی رسانه های زنجیره ای خارجی و داخلی خود، بدون هیچ دلیل قانع کننده ای تاکید دارند که افکار عمومی بتدریج مخالفت صریحی با نمودهای مشخص سیاست خارجی کشور نشان می دهد و از آن مهمتر، سیاست خارجی را در کانون عللی قرارداده اند که برای توضیح گرفتاری های اقتصادی و بی تدبیری های خود جستجو می کنند.
اما بررسی های دقیق بیانگر آن است که رسانه های خارجی و داخلی به همراه چهره های جریان اصلاح طلب در خصوص شرایط کشور، اعتراضات بازار و راهکارهای برون رفت از شرایط موجود و میل به سوی شرایط مطلوب، محورهای از پیش تعیین شده و توافق شده ای را که به نظر در اتاق فکر خارجی علیه کشور طراحی شده است را مطرح و می کوشند تا با آماج قرار دادن افکار عمومی و بسیج اذهان فشارهای لازم را به حاکمیت برای تغییر در سیاست های اصولی خود از سویی و نیز امتیازگیری از نظام در حوزه سیاست داخلی از جانب دیگر، عملیاتی سازند.
ایجاد تردید در افکار عمومی با کارت برجام
اصلاح طلبان تندرو که پس از برجام خیز های سازشکارانه خود را برای برجام های 2 و 3 و 4 برداشته بودند ناگهان با تغییر مدیریت در آمریکا نقشه های خود را به کلی برباد رفته دیدند. آنان که تمام آبرو و حیثیت خود را پس از خروج ترامپ از برجام از دست رفته می دیدند شرایط را برای نگه داشتن ایران تحت هر شرایطی در این معاهده در دستور کار جریان تجدیدنظرطلب و برخی از دولتی ها قرار دادند.
در این میان محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان در تیر امسال در همین زمینه حضور لازم و ضروری کشور در برجام تحت هر شرایطی را یادآور شد و اظهار داشت: « ناموفـق شدن برجام برای ما خیلی خطرناک است! گرچه اگر مجبور باشیم این کار را می کنیم ولی این امر حتما انتخاب نظام نیست. دلواپسان بدانند شرایط به دوران پیش از برجام که در بعضی موارد بانکی، تحریم اروپا بیش از آمریکا بود» بازنخواهد گشت.
ظریف که نقش اصلی در تحمیل برجام به کشور را ایفا نموده است چنان روحیه خود را در مقابل دشمن از دست داده بود که در ادامه اظهاراتش چنین عنوان داشته است: " آمریکا قـدرت اول اقتصادی دنیاست که کمر همت بسته تا ایران را مجبور به خروج از برجام کند..."
اما در این میان غیر از لزوم حفظ برجام به هر قیمت، مقصر تراشی از برهم خوردن برنامه جامع اقدام مشترک نیز بخشی دیگری از رفتار سیاسی جریان تجدیدنظرطلب را شکل می دهد تا این دو وجه به عنوان بال های اصلی تاکتیک این جریان سیاسی، ظهــور و بــروز رســانه ای پیدا کند که در مطلب بعدی بدان اشاره ای خواهیم داشت.
