رشید وطن دوست خواننده اُپرا از سال ۴۶ استخدام اُپرای تهران شد. دوره آواز کلاسیک را در سال‌های ۴۶، ۴۷، ۴۸ با دو معلم ایتالیایی گذراند. وقتی کلاس آواز تمام می‌شد، به کلاس زبان ایتالیایی می‌رفت؛ چراکه آن زمان همه اُپرا‌ها به زبان ایتالیایی بود. عنایت رضایی که خودش خواننده اُپرا بود، آن زمان مدیر کل اپرای تهران بود.
دیگر اُپرا خوان در آن زمان اسفندیار قره‌باغی بود. کسی که دوست چهل ساله وطن دوست است. وطن دوست ۳۵ اُپرا با رهبران ایتالیایی و آلمانی خوانده است. او در پرفورمنس هم تجربه فعالیت داشته و در یک اثر نقش پینگ پَنگ پُنگ را خوانده است.
این خواننده درباره ادامه فعالیت خود پس از انقلاب به خبرنگار ما گفت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی حکم سولیست ارکستر سمفونیک را برای من صادر کردند. از آن زمان شروع به خواندن سرود‌های انقلابی کردم. آن زمان کارهایم را هم در ارشاد و هم در جام جم ضبط می‌کردم.
وطن دوست با اشاره به قطعات مشهوری که اوایل انقلاب و دوران هشت سال دفاع مقدس از او منتشر شد، بیان کرد: «دشمن سحر»، «جنگ جنگ تا پیروزی»، «معلم»، «کارگر» و چند قطعه دیگر از جمله کار‌هایی بود که شنیده شد و مردم آن‌ها را تا مدت‌ها زیر لب زمزمه می‌کردند.
وی افزود: «ورزشکاران» که اثر نادر مرتضی پور بود را هم خواندم. همچنین یک سرودی را ارسلان کامکار با نام «پیروزی خرمشهر» ساخته بود که آن را با مرحوم فریدون رهبر وقت ارکستر سمفونیک خواندم. این قطعه ده دقیقه بود و با گروه کر اجرا شد. در مراسم خداحافظی تمام رئیس جمهور‌ها از جمله آقای هاشمی رفسنجانی در تالار وحدت خوانده ام و علاوه بر این برای آغاز فرماندهی محمدباقر قالیباف در نیروی انتظامی با ارکستر نیروی انتظامی هم قطعه‌ای را اجرا کردم.
وطن دوست با اشاره به کار نکردن با شهرداد روحانی گفت: هر چه گذشت همکاری ام با ارکستر‌ها به ویژه ارکستر سمفونیک تهران در دهه نود، بسیار کم شد. با شهرداد روحانی که الان رهبر ارکستر سمفونیک است، کار نمی‌کنم؛ چراکه ایشان در مصاحبه‌ای گفت، اپرا در ایران و اروپا مخاطب و طرفدار ندارد. او گفت که ما می‌توانیم جای اُپرا را پر می‌کنیم. ایشان با این حرف به بزرگان اپرا توهین کرده است. اگر روحانی رهبری اُپرا را بر عهده داشت، هیچگاه این حرف را نمی‌زد. در اوایل انقلاب من سه شب کنسرت داشتم و اُپرا اجرا کردم که از شدت حضور مردم، جای نشستن نبود؛ پس چگونه می‌گویید، اُپرا مخاطب ندارد؟!
وی همچنین درباره ارکستر ملی ایران اظهار کرد: ارکستر ملی پانزده سال است که تشکیل شده است. آن اوایل رهبر این ارکستر فرهاد فخرالدینی بود. تا پنج سال پیش من و اسفندیار قره باغی که خوانندگان رسمی دفتر موسیقی هستیم، بار‌ها دعوت می‌شدیم و با ارکستر ملی می‌خواندیم. فرهاد فخرالدینی سه کنسرت با تک خوانی من برگزار کرد. پس از اینکه فخرالدینی از ارکستر ملی رفت و فریدون شهبازیان رهبر ارکستر ملی شد، دیگر کسی از من دعوت نکرد.
این خواننده اُپرا در ادامه از بی توجهی به خودش گلایه کرد و گفت: همه ایرانی خوان‌ها آمدند برای ارکستر ملی خواندند، اما دیگر من نخواندم. تا الان برای من یک مراسم تجلیل نگرفتند؛ در حالیکه من پنجاه سال سابقه حضور حرفه‌ای در موسیقی دارم. هیچ مدیری از من تجلیل نکرده است. مسئولان موسیقی بیشتر از موسیقی ایرانی و خواننده‌های موسیقی ایرانی حمایت می‌کنند. ما را تنها دو یا سه بار مسافرت بردند آن هم با هنرمندان پیشکسوت اعم از موزیسین‌ها که تعدادشان کم بود. پس از این مسافرت ها، کم کم سنگ اندازی‌ها شروع شد و عده‌ای گفتند چرا هنرمندان را مسافرت می‌برید؟ چه ارزشی دارد که بودجه را الکی خرج کنید؟
وطن پرست در پایان در خصوص فعالیت‌های این روزهایش تصریح کرد: بیست سال قبل از مرکز موسیقی بازنشسته شده ام. از آن جایی که مدرک درجه یک هنری داشتم، مجوز تاسیس یک آموزشگاه را به من داده شد. این روز‌ها در آموزشگاهم مشغول فعالیت هستم و خودم آواز کلاسیک درس می‌دهم. گاهی اوقات با ارکستر‌های تازه تاسیس می‌خوانم. در جدیدترین فعالیتم (۱۲ دی ماه)، کنسرتی با گروه «سامیا» که تازه پا گرفته است، برگزار می‌کنیم. در این کنسرت قطعه‌های محلی و آذری را می‌خوانم و علاوه بر این دو ماه دیگر در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، ارکستری با رهبری وحید علیپور در تالار وحدت به روی صحنه می‌رود که احتمالا من هم در آن کنسرت به عنوان خواننده حضور پیدا می‌کنم.
