وقت وزیر امور خارجه این روزها بیشتر به جدل با منتقدان و گلایه از آنها در زمینه برجام میگذرد. دونالد ترامپ پیش از آنکه رئیسجمهور شود، گفته بود وقتی به کاخ سفید بیایم برجام، مرجام و خلاصه! هر چیزی بوی اوباما بدهد را پاره میکنم.
علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس اما میگوید الا و لابد، بخشی از خروج ترامپ از برجام، تقصیر منتقدان است! خب، طبعا در سنگر امثال مطهری و رسانههای اصلاحطلب، وزیر امور خارجه باید هم حالا به جای جواب پس دادن، از عالم و آدم طلبکار باشد. اصلا بعید نیست آقای ظریف الان توقع داشته باشد یک بار دیگر طی مراسمی رسمی از ایشان و سایر افتخارآفرینان برجام با سکه، اعطای نشان و ساختن مجسمه تقدیر کنیم.
ظریف آنقدر به قدرت دژ آهنین رسانههای اصلاحطلب مطمئن است که روز روشن چشم در چشم جامعه بگوید: حافظ کوهکن، زن لیلی بود و زندگی خوبی هم داشتند، البته تا وقتی ابوالقاسم فردوسی- از منتقدان دولت- الماس کوه نور را بر اثر بیسوادی به شمس تبریزی فروخت! خداوکیلی، به این جمله ایشان درباره منتقدان دولت دقت کنید: «...یک باور غلط دارند و آن، این است که دنیا را در غرب میبینند.
آنها غرب را مرکز جهان میبینند... دوران قدرقدرتی در جهان به پایان رسیده است ولی نمیخواهیم باور کنیم». جلالخالق! آقای ظریف! برادر گرامی! سکهها و نشانها اصلا نوش جانت، مجسمهات را هم بیا بگذار روی سر ما ولی به خدا قسم اینها تفکراتی است که خود شما و آقای رئیسجمهور در 5 سال گذشته بر اساس آنها برجام را در کاسه ملت ایران گذاشتهاید.
اگر شما تازه فهمیدهاید ماستتان ترش است، جوانمردی این است که راستش را به ملت بگویید، نه اینکه در کمال- جسارتا- پررویی بار برجامتان را هم در کنار بار سنگین تهمتها و توهینهای این چندساله، بار منتقدان کنید! این کدام سیاست اسلامی و اخلاقی است که شما را چنین فرمان میدهد؟ آیا چنین سخن گفتن چیزی جز توهین به افکار عمومی و به بازی گرفتن آنهاست؟ شما الساعه باید عوض حضور در گردهماییهای حزبی و حمله به منتقدان دولت، بگویید ملت تا کی باید منتظر این SPV اروپاییها باشد؟
معاون شما آقای عراقچی گفته بود: «اروپاییها تا 13 آبان وقت دارند و از این تاریخ به بعد فایدهای ندارد که بخواهند انجام دهند!» شخص آقای روحانی هم یک روز پس از خروج آمریکا از برجام طی تماسی تلفنی خطاب به امانوئل مکرون تاکید کرده بود: «اروپا در شرایط کنونی فرصت بسیار محدودی برای حفظ برجام در اختیار دارد!»
باز آقای عراقچی چند روز پس از سخنان آقای رئیس جمهور گفته بود: «دکتر روحانی محدودیت و بازه زمانی برای ما تعیین نکرده و تنها گفته چند هفته اما من گمان نمیکنم گفتوگوها بیش از ۴ هفته زمان ببرد». حالا قریب 8 ماه از تمام این ضربالاجلها گذشته و شما مسؤول شماره یک این سر کار رفتن ملت و اقتصاد ایران هستید.
فرضا هم که سکه و نشانها نوش جانتان ولی باید ضمن حمله به منتقدان، کمی هم به فکر منافع ملی کشور و مسؤولیت روشن خود در این زمینه باشید یا نه؟! باز همین آقای عراقچی، معاون محترم شما در پنجم آذرماه جاری گفته است: «مزایای برجام برای ایران نزدیک به صفر شده است».
ممکن است اگر زمان انتظار ملت ایران برای راهاندازی SPV را نمیدانید، حداقل معنای این نزدیک به صفر را به ملت توضیح دهید؟ این مطالبات از جنابتان، مصداق شکستن غرور ملت ایران یا تشویش اذهان عمومی که نیست انشاءالله؟!
آقای ظریف! لطفا نصف آنقدری که دلتان برای وجهه عمومی خودتان و دولت میسوزد، برای منافع ملی کشور هم دل بسوزانید. آخر کدام آیه قرآن، تورات و انجیل گفته ما باید همچنان هزینههای قراردادی را بپردازیم که طرف مقابل 8 ماه است زیر همه چیزش زده و دوستانش هم مدام شما، ما و ملت عزیز ایران را سر کار میگذارند؟! اگر براستی غرب را مرکز عالم نمیدانید، چرا هر طور با شما و ما تا میکنند، باز هم دست از دوستی با آنها برنمیدارید؟ راستی! دولت دوست و برادرتان فرانسه پس از چند هفته بیاعتنایی جنابتان به سرکوب مردم آن دیار توسط عالیجنابان مکرون و دوستان، خواسته بابت یک محکوم امنیتی زندانی در ایران به آنها توضیح ارائه کنید.
یادمان نرفته آقای رئیسجمهور دی ماه گذشته گفته بود تلفنی به آقای مکرون توضیحات مبسوطی بابت نوع برخورد با اعتراضات مردمی داده است. براستی، شما و دولتتان چرا آنقدر که خود را موظف به توضیح به غرب میدانید، تنها پاسختان به هموطنان منتقدتان، توهین، تهمت، خشم و خروش است؟ چرا آقای ظریف؟!
حسن رضایی