پتری تالاس، مدیرعامل سازمان جهانی هواشناسی (WMO) در این باره گفت: داده‌های علمی به طور روشن مشخص می‌کنند که بدون کاهش کربن دی‌اکسید یا گاز کربنیک (با فرمول شیمیایی CO2) و دیگر گازهای گلخانه‌ای، تغییرات آب و هوایی پیامدهای ویرانگر و بازگشت‌ناپذیری برای کره زمین خواهند داشت.
پتری تالاس در ادامه گفت که امکان جلوگیری از این فرایند جهانی تقریبا از دست رفته است.
سازمان جهانی هواشناسی که ۱۹۱ کشور جهان عضو آن هستند، اعلام کرده که غلظت گازکربنیک در سطح جهان که در سال ۲۰۱۶ میلادی ۳/ ۴۰۳ pmm بود در سال ۲۰۱۷ میلادی به ۵/ ۴۰۵ pmm افزایش یافته است.
این سازمان معتقد است که غلظت گازکربنیک جو در سال ۲۰۱۷ به بالاترین حد خود رسیده است. کارشناسان امور اقلیمی سازمان ملل متحد دلایل این امر را از جمله با فعالیت‌های اقتصادی مردم، پدیده "ال‌نینیو" (یکی از چرخه‌های مشهور آب و هوایی جهان که هر دو تا هفت سال یک‌بار باعث ایجاد ناهنجاری‌های بزرگی چون سیلاب‌های ناگهانی و خشکسالی در آب و هوای زمین می‌شود)، درجه حرارت بالای اقیانوس‌ها و نیز خشکسالی در مناطق استوایی مرتبط می‌دانند.
در چنین شرایطی اقیانوس‌ها یا جنگل‌ها دیگر نمی‌توانند همچون سال‌های گذشته به اندازه کافی آلاینده‌هایی چون دی اکسید کربن را جذب کنند.
علاوه بر رشد جمعیت در جهان، کشاورزی فشرده، جنگل‌زدایی، صنعتی شدن جوامع و در همین راستا استفاده از سوخت‌های فسیلی چون زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی به افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کنند.
بنابر گزارش دویچه‌وله، گاز کربنیک مهم‌ترین گاز گلخانه‌ای با طول عمر طولانی است. سوختن زغال سنگ، نفت و گاز، تولید سیمان و سایر فرایندهای صنعتی موجب ایجاد حدود ۷۰ درصد از کل گازهای گلخانه ای در جهان می‌شوند.
