«حفیظ الله ناصراف» که در سال های 1997 تا 1999 میلادی امیر (رهبر) شاخه «حزب التحریر» در ازبکستان بود پس از انفجارهای 16 فوریه سال 1999 میلادی در این کشور بازداشت شد.
در سال 2000 میلادی دادگاه ازبکستان وی را به مدت 20 سال به حبس محکوم کرد. هدف اصلی «حزب التحریر» در تمام کشورهای آسیایی مرکزی ایجاد خلافت است.
به گفته منبع، ویدئو منتشر شده ناصراف در مورد کناره گیری از سمت خود توسط کارمندان نیروهای امنیتی در اواسط ماه نوامبر ثبت شده است.
یکی از مقامات عالی رتبه وزارت کشور ازبکستان اعلام کرد این ویدئو برای کاربرد داخلی ثبت شده است اما به صورت نامعلوم در اینترنت منتشر شده است.
به گفته یکی از بستگان رهبر مستعفی حزب التحریر، ناصر اف در این ویدئو به هم حزبی های خود در زندان های ازبکستان به صورت رسمی از ریاست کناره گیری می‌کند.
ناصراف عنوان کرده است: پس از تفکرات طولانی، تاثیرات متناقض که به خصوص سال‌های اخیر در زندان به مغزم خطور کرد و همچنین اصلاحات زیاد انجام شده، در اواخر ماه ژانویه سال 2017 میلادی بنده عضو «حزب التحریر» متوجه شدم که برنامه حزب اشتباه نوشته است و اکنون به طور رسمی اعلام می کنم از فعالیت «حزب التحریر» صرف نظر کرده از این حزب کناره گیری می‌کنم.
وی افزود: این موضوع آشکار شده است که حزب التحریر یک حزب دینی نیست. کناره گیری از این حزب کناره گیری از اسلام و یا چیزی خطرناک مانند تغییر مذهب نیست. «حزب التحریر» بیشتر به مسائل سیاسی توجه می کند و در این میان تعداد زیاد ارکان واجب را نادیده می گیرد. به این دلیل امروز برای همه آشکار است که چنین اقدامات موجب مشکلات زیادی شده است.
به گفته یکی از خویشاوندان «امیر سابق»، مقاماتی که بهار سال جاری میلادی از خانه والدین «حفیظ الله ناصراف» بازدید کرده است، به آنها اعلام کردند که باحتمال قوی، وی این پاییز از زندان آزاد می‌شود.
حزب التحریر یکی از احزاب تندرو در آسیای مرکزی است که گفته می‌شود در 40 کشور جهان حضور دارد.
این حزب در روسیه و کشورهای آسیای مرکزی ممنوع است اما پیروان این حزب همچنان در مناطق مختلف و به صورت زیر زمینی فعالیت می‌کنند.
خواستگاه حزب التحریر
حزب التحریر در سال 1953، در زمانی که جنگ سرد به شدت ادامه داشت، توسط مهاجرین فلسطینی به زعامت «شیخ التقی نبهانی» فلسطینی در عربستان سعودی و اردن بنیان نهاده شد.
وی از دانشگاه الازهر مصر در رشته حقوق و الاهیات، فارغ التحصیل شد. وی آثار متعددی در زمینه‌های علوم اسلامی‌نگاشته است که در میان مکتوبات او می‌توان به «مانیفیست» این جریان اشاره کرد که هسته اعتقادات حزب التحریر را شکل میدهد.
وی در سال 169 در رساله خود بنام «دولت اسلامی» نوشت.
النبهانی در پیش نویس قانون اساسی دولت اسلامی، تسلط غایی حزب را بر تمام جهان اسلام و گسترش این دین به سایر نقاط دنیا را پیش بینی می‌کند.
مفهوم دولت اسلامی آینده، نزد النبهانی، ساختار سیاسی است که بر اساس آن خلیفه منتخب یک شورای اسلامی، صاحب اختیارات مطلق در یک نظام به شدت متمرکز خواهد بود به نحوی که ارتش، نظام سیاسی، اقتصادی و سیاسیت خارجی تابع تصمیمهای خلیفه خواهند بود، عربی زبان رسمی دولت پیش بینی شده و نقش زنان در این ساختار محدود خواهد بود.
مردم برای جهاد علیه دنیای غیر مسلمانان آماده خواهند شد و شرکت در این جهاد برای تمامی مسلمانان بالاتر از 15 سال اجباری خواهد بود.
پس از مرگ النبهانی در سال 1977 در لبنان، «عبدالقدیم ظلوم»، رهبری این حزب را به عهده گرفت.
حزب التحریر با وجودی که در بسیاری کشورها ممنوع می‌‌باشد اما با این حال، در کشورهای چون آمریکا، انگلیس ، استرالیا، اندونزی به شکل قانونی فعال است و در کشورهای ترکیه، بنگلادش، پاکستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان، قزاقستان، ترکمنستان و افغانستان به گونه مخفی، در پوشش احزاب معتدل به ظاهر دموکرات فعال میباشند.
