سخن هفته صد و پنجاه و هفتمین شماره خط حزب‌الله به شرح زیر است:
واقعیت این است مذاکرات ایران، بیش از آنکه ماهیت هسته‌ای داشته باشد، دارای ماهیت ایدئولوژیک و ژئوپلتیک بوده و هست. برای همین هم بود که هم دولت پیشین، و هم دولت حاضر آمریکا، به شدت نیازمند مذاکره با ایران بوده و هستند.
سؤال آن است که چرا آمریکایی‌ها به این مذاکرات احتیاج دارند؟ برای آنکه آن‌ها به خوبی فهمیده‌اند که ژپوپلتیک جهان و مخصوصا منطقه‌ی غرب آسیا، به شدت تغییر پیدا کرده است و تحولات جهان آنگونه که مقامات آمریکایی تصور می‌کردند، پیش نرفته است.
چند سال پیش نشریه‌ی "فارین پالیسی" که معتبرترین نشریه‌ی آمریکا در حوزه‌ی سیاست‌خارجی است نیز در مطلبی به تأثیرات منفی دخالت‌های آمریکا در امور داخلی کشور‌ها پرداخته و نوشته بود: دخالت ایالات متحده به جای از بین بردن آدم بد‌هایی که واشنگتن نگران آن‌ها بوده و ایجاد دولتی بهتر، تنها موجب افزایش احساسات ضدآمریکایی و تقویت درگیری‌های نهفته‌ی داخلی شده است. کسانی که ما از آن‌ها حمایت کردیم فاسد و غیرمؤثر شده‌اند و قادر به کسب قدرت و یا حفظ آن نیستند. ما پس از صرف میلیون‌ها دلار و از بین رفتن تعداد زیادی نیرو به نقطه‌ی شروع خود (یا حتی بدتر) بر می‌گردیم.
قدرت یک کشور را در نسبت آن با توانایی عملی کردن "سیاست‌هایش" می‌توان سنجید. از این منظر، با کمی تأمل بیشتر، به‌وضوح می‌توان فهمید که تقریبا تمامی سیاست‌های چندسال اخیر ایالات متحده، با شکست مواجه شده است.
در همین ماه‌های اخیر نیز برخی مقامات آمریکایی که همچنان درگیر توهم ابرقدرتی خود هستند، گزینه‌ی به صفر کشاندن صادرات نفت ایران از ۱۳ آبان‌ماه را بار‌ها و بار‌ها در رسانه‌ها مطرح کرده‌اند، اما حالا که آن تاریخ نزدیک شده است، صراحتا از شکست این طرح خود یاد می‌کنند. "کالین کال"، مشاور رئیس‌جمهور سابق آمریکا در یادداشتی در این‌باره نوشته است: بعید است که دولت ترامپ در دستیابی به هدفش برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران موفق شود... چین به‌عنوان بزرگ‌ترین واردکننده‌ی نفت خام ایران ممکن است تا حدی خرید خود از ایران را کاهش دهد، اما به هیچ عنوان نشانه‌ای از قصدش برای پایبندی به تحریم‌های دولت ترامپ علیه ایران وجود ندارد... ضمن آنکه، با توجه به افزایش قیمت از ۵۰ تا ۶۰ دلار در سال ۲۰۱۷ به قیمت ۸۰ دلار امروزی، درآمد نفتی ایران به‌اندازه‌ای که مطلوب ترامپ است آسیب نخواهد دید.
باری، انقلاب اسلامی، آغازگر این راه بود و حالا چهل سال بعد از آن، حماسه اربعین، خبر از تحولات به مراتب بزرگ‌تری در جهان دارد. هندسه نوین جهانی در حال شکل‌گیری است و این را کسی که "تاریخ" خوانده است و "سیاست" می‌داند، خوب می‌فهمد.
