«یوزی رابین» برای افراد علاقمند به مسائل موشکی و نظامی نامی آشنا است. او که زمانی گفته بود به احترام توان طراحی موشکی ایران «کلاه از سر» برمیدارد، به دلیل نقش عمدهای که در راهاندازی پروژه سپر موشکی «پیکان» (Arrow) داشته، در رسانههای رژیم صهیونیستی به عنوان «پدر پدافند موشکی» این رژیم شناخته میشود.
وی در مصاحبهای که روز یکشنبه در نشریه صهیونیستی «جروزالمپست» منتشر شده، از افزایش احتمالی شمار موشکهایی که حزبالله لبنان قادر است در یک روز به سمت فلسطین اشغالی شلیک کند، ابراز نگرانی کرده است. او همچنین میگوید اسرائیل باید برای مقابله با حزبالله، همزمان با محافظت از زیرساختهای حیاتی و راهبردی، لبنان را هدف آماج حملات هوایی و موشکی قرار دهد.
او در بخشی از این مصاحبه درباره افزایش تعداد موشکهای موجود در زرادخانه حزبالله، میگوید آنچه بیش از تعداد کل موشکها اهمیت دارد «تعداد شلیک [روزانه] و دقت راکتها» است.
رابین به جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ اشاره کرده و میگوید آن زمان حزبالله روزانه چندصد راکت به سمت فلسطین اشغالی شلیک میکرد و در مجموع تعداد راکتهای شلیک شده به ۴۰۰۰ تیر رسید. او با بیان اینکه حزبالله ممکن است اکنون افزایش توان حزبالله این گروه را قادر سازد که روزانه تا ۱۰۰۰ یا ۱۵۰۰ راکت شلیک کند، میگوید: «این حجم [موشک] جنونآمیز است.»
وی با بیان اینکه برای مقابله با توان موشکی حزبالله در یک جنگ احتمالی به تلفیقی از اقدامات «دفاعی و تهاجمی» نیاز است، میگوید «حتی اگر نمیتوانید تمام راکتهای آنها را نابود کنید، اگر بتوانید کمی از آنها بکاهید و [تعداد شلیکها] را به چند صد مورد در روز برسانید»، در آن صورت وضعیت به صورت نسبی بهتر میشود.
رابین سپس به مسئله دقت شلیکها اشاره کرده و میگوید این مسئلهای است که موجب شده تا ماهیت تهدیدی که تلآویو با آن روبروست، دچار تحول شود.
این مقام سابق بلندپایه رژیم صهیونیستی میگوید: «یک راکت به خودی خود یک سلاح ترور است، مانند اینکه یک اتوبوس منفجر شود. بله، این هم مسئله است و باید به آن پرداخت، اما راکتهای هدایتپذیر وارد حیطه تسلیحات نظامی میشوند.»
وی میگوید زمانی که موشکها هدایتپذیر باشند، در آن صورت برای مقابله با آنها به یک سامانه پدافند موشکی نفوذناپذیر و آرمانی نیاز است، که دستیابی به آن هم بسیار دشوار است. به گفته رابین، در نبود چنین سامانهای، تقریبا به طور قطع میتوان گفت که حزبالله قادر خواهد بود برخی از جنبههای کلیدی زیرساختهای اسرائیل را هدف قرار دهد.
رابین از برشمردن این زیرساختهای راهبردی خودداری کرده، اما جروزالمپست به اظهارات مقامهای حزبالله و حماس اشاره کرده که در گذشته از فرودگاه «بن گوریون»، رآکتور اتمی «دیمونا»، تأسیسات توزیع گاز و شبکه برقرسانی رژیم صهیونیستی به عنوان اهداف احتمالی یاد کرده بودند.
او میگوید: «بدون برق چطور میخواهیم بجنگیم؟ این مسئله تمام نظام اولویتبندی مورد نیاز ما را تغییر میدهد. باید ابتدا از توان خود برای ادامه جنگ دفاع کنید... غذا، گاز و چیزهای دیگر بخش نظامی، از بخش غیرنظامی میآید.»
وی سپس از اینکه کابینه رژیم صهیونیستی اخیرا ۱۱ تأسیسات را به عنوان «تأسیسات راهبردی» تعیین کرده و حفاظت فوقالعاده از آنها را خواستار شده، ابراز خرسندی کرد.
در بخش دیگری از این مصاحبه رابین از تصمیم رژیم صهیونیستی برای تسریع برنامههای توسعه موشکهای کوتاهبرد و سبک استقبال کرده و میگوید: «اگر توانایی نیروی هوایی شما محدود شود، در آن صورت میتوانید آن را با روشهای دیگر جایگزین کنید... [میتوانیم به حزبالله اعلام کنیم] هرآنچه که شما میتوانید انجام دهید را ما بهترش را میتوانیم انجام دهیم.»
او میگوید هزینه نگهداری کمتر و عدم نگرانی از سرنگونی و نابودی راکت، از مزایای توسعه موشکی در مقایسه با اتکا به جنگنده و نیروی هوایی است.
رابین از مهمترین افراد دخیل در برنامههای پدافند موشکی رژیم صهیونیستی است و به همین دلیل هم بخش زیادی از مصاحبه به ارزیابی توان سامانههای پدافندی این رژیم از جمله «گنبد آهنین»، «پیکان» و «فلاخن داوود» گذشته است.
او درباره سیستم پیکان که مختص مقابله با موشکهای دوربرد است، میگوید: «من به اینکه این سیستم کار میکند، اعتماد دارم، اما سوال این است که میزان موفقیت آن چقدر است.»
وی تأکید میکند که هنوز میزان موثر بودن و کارایی این سامانه مشخص نشده و این سیستم تاکنون فقط در شرایط تست وارد عمل شده است. به گفته او، مشخص نیست کارایی این سیستم در شرایطی عملیاتی و جنگی واقعا چقدر است.
این مقام سابق رژیم صهیونیستی [با لبخند] میگوید: «انتظار دارم که به اندازه کافی خوب باشد. قابلیت اتکای آن بد نیست. اما آیا میتوانم شبها راحت بخوابم؟ نه. گفتم که، من هرگز نمیتوانم راحت بخوابم. جهان به مویی بند است.»
در بخشی از این مصاحبه به گزارشهای منتشر شده در برخی رسانهها که مدعیاند ایران در حال انتقال موشکهای بالستیک به عراق است، اشاره شده است. رابین میگوید این مسئله تغییری در معادله ایجاد نمیکند، زیرا ایران اکنون از کشور خود قادر است به سمت تلآویو موشک شلیک کند و برای این کار نیازی به انتقال موشک به عراق ندارد.