مازیار جلوه روان شناس اظهار کرد: از مهم ترین مسائلی که وجود آن در روابط عاطفی یک پیشرفت و عدم وجود آن یک چالش بزرگ است، آشنایی بامهارت های زندگی و خصوصا مهارت های برقراری ارتباط است.
وی با بیان اینکه با یک نگاه سطحی و ساده انگارانه به نظر می رسد همه ما از زمان تولد با ارتباط برقرار کردن آشنا هستیم، عنوان کرد: در واقع گریه کردن نوزاد و رسیدگی ما به او نوعی ارتباط است.
جلوه بیان کرد: اما چطور می شود که در انواع روابط صمیمی، دوستانه و یا رسمی تر دچار تنش های احساسی می شویم که گاهی جبران آن غیر ممکن است؟ به نظر شما آیا می توان گفت نحوه صحبت کردن، انتخاب واژه ها، لحن صدا و زبان در کیفیت ارتباطی ما موثر نیست؟ آیا سرزنش، قضاوت، تهدید، انتقاد و تمسخر می تواند جایگزین همدلی، گوش دادن و نقد کردن باشد؟
این روان شناس تاکید کرد: اگر بخواهیم حرفه ای تر به این موضوع نگاه کنیم، پی خواهیم برد که این مهارت به همراه هزاران نکته دیگر ما را به سمت فراگیری مهارت های ارتباطی سوق می دهد. در این شرایط بهتر است یادگیری مهارت های ارتباطی را در زندگی جدی بگیریم.
