به گزارش مهر، اردکان هم مانند بیشتر شهرهای باستانی ایران در گذشته دارای برج و بارویی بوده که آن را در برابر هجوم دشمنان و دزدان محافظت می کرده است.

این حصار در گرداگرد بافت تاریخی و با ارزش اردکان امتداد داشته و فقط از طریق دروازه ها امکان ورود و خروج به آن میسر بود.



در پای دیوار مستحکم این حصار، خندقی حفر شده که برای محافظت بیشتر از شهر آن را با آب قنات پر می کردند. تا چند سال پیش قسمت بزرگی از این حصار و بارو قابل مشاهده بود اما در سالهای اخیر به دلیل گسترش فزآینده ساخت و ساز در حریم آن و نبود محافظت اصولی، تقریبا از بین رفته و تنها قسمتهایی از آن باقی مانده است.



تا آنکه چند سال پیش شهرداری اردکان تمام حصار و خندق قدیمی و حریم آن را به مردم فروخت تا بر روی آن بنای نو بسازند!
این تصمیم آخرین ضربه را به پیکره نیمه جان این اثر باشکوه وارد کرد تا از آن حصار و خندق قدیمی تنها رویایی در ذهن کهنسالان این دیار باقی بماند.

اما امروز، تنها قسمت کوچکی از حصار و خندق باقی مانده است که اطلاعات زیادی را در اختیار محققان و تاریخ نگاران قرار می دهد.



بیشتر قسمتهای حصار باقی مانده به دلیل رسیدگی نکردن و مرمت در حال فروپاشی است و رشد گیاهان بر روی آن باعثبه وجود آمدن ترکهای بزرگی بر روی آن شده که سرعت نابودی آن را شدت می دهد. همچنین متاسفانه قسمتهای دیگری از خندق باقی مانده به محل تخلیه زباله تبدیل شده است.

این در حالی است که این بارو، حصار و خندق قدیمی چند سال پیش به همراه بافت تاریخی داخل حصار اردکان در فهرست آثار تاریخی کشور به ثبت رسیده است.