ایران در طول دهه‌های اخیر عمدتا مشتریان ثابت جهت فروش نفت خام خود داشته است و تنوع به خصوصی در این مشتریان ایجاد نکرده است. این امر باعث شده که کشور در مقابل تحریم‌ها آسیب پذیری بالایی داشته باشد. از این رو می توان با تولید فرآورده های نفتی از نفت خام و عرضه آن به بازار منطقه کشور را از آسیب های ناشی از تحریم ها حفظ نمود.
*بازار بکر منطقه
از جمله بازار های موجود در منطقه که دارای پتانسیل مناسب جهت ورود ، بازار فراورده‌های نفت است. به عنوان مثال با بررسی میزان مصرف بنزین و گازوئیل تنها در سه کشور هند، ترکیه و پاکستان به رقمی بیش از 400 میلیون لیتر در روز می رسیم.
این ارقام نشان دهنده پتانسیل بالای حال حاضر در منطقه جهت ورود به آن است. ضمن این که روند رو به رشد مصرف تنها بنزین و گازوئیل در منطقه خود نشان گر لزوم سرمایه گذاری در این زمینه است. جدای از دو محصول اشاره شده وجود فراورده های نفتی بسیار متنوع این اجازه را به ما می دهد که در بازارهای بیشتری جهت فروش محصولات خود حضور پیدا کنیم. وجود بازار گسترده تر خود تضمین مناسبی جهت درآمدهای ارزی کشور در دوران تحریم‌ها است.
*فروش فراورده به منطقه پیوند راهبردی
به دلیل وجود منابع بسیار غنی کشور در زمینه نفت و موقعیت استراتژیک کشور در منطقه می توان با رویکرد تولید فراورده های نفتی و صادرات آن ها به بازار گسترده منطقه منافع این کشورها را به منافع کشور گره زد. این رویکرد ضمن این که درآمد های ارزی کشور را تضمین می کند، می تواند در گسترش پیوندهای راهبرد با این کشورها شود که موجب حضور پررنگ تر ایران در معادلات سیاسی می شود.
بنابراین با تولید فرآورده های نفتی و تامین بازار منطقه به جای صادرات نفت خام، ضمن گره زدن اقتصاد منطقه با اقتصاد کشور، می توان تا حد امکان از اثرات اقتصادی تحریم ها کاست. به نحوی که وجود مزیت های فروش فراورده‌های نفتی از جمله بازار گسترده فروش، حجم کم محمولات و معاملات مالی خرد نسبت به فروش نفت خام این درآمد را از تحریم‌های احتمالی مصون خواهد کرد.
