مرحوم حاجعلیآقا تحریریان از تجار سرشناس کشورمان یک کارآفرین و تاجر مومن بود. فرزند ارشدش حاجعباس تحریریان میگفت: جنگ جهانی دوم که شروع شد، ما سه انبار بزرگ لوازمالتحریر داشتیم، دلالهایی که اکثراً آتشبیار افزایش قیمت و کمبود کالا هستند، زمینه کاذبی در بازار به وجود میآوردند. پدرم مرا صدا کرده و اظهار داشت: عباس دیگر با خون مردم نمیشود بازی کرد. سه انبار بزرگ لوازمالتحریر را (بدون آن که با قیمت گران به تجار بفروشد) به مصرفکننده به همان قیمت گذشته واگذار کرد. او اهل صدق، امانت و مدارا کردن با مردم بود. خدایش رحمت کند.
روی سخنم این روزها با آن دسته از تجار و بازرگانانی است که چشمان خود را در مقابل هزاران شهید و جانباز و جوانانی که با همسران جوان، با طفلهای خردسال سینههای خود را در برابر دشمن سپر کرده و جرثومههای کثیف را با خون خود از منطقه بیرون رانده، بستهاند. در این موقعیت حساس در انبارهای خود نیازهای مردم را احتکار کردهاند، آنها چه جوابی در محضر خداوند متعال خواهند داشت. اگر مسلمانی و عرق ملی داری، حق نداری نیازهای مردم را احتکار کنی. بایستی به قیمت خریداری شده در اختیار مردم قرار دهی. اگر مجددا گرانتر خریدی، با یک سود عادلانه عرضه کن.
انقلاب امروز در آستانه چهلسالگی است. دوستداران انقلاب در سراسر جهان چشمشان به ملت ایران است. آمریکا با فریب برجام و نبرد هوشمند میخواهد نظم اقتصادی و انضباط بازار ما را به هم بزند، تقاضای کاذب پدید میآورد. تشویق به خرید مازد میکند. نبرد سوم نرم آمریکا با ملت ایران "اقتصاد پایه" است. باید این مهم را بازاریان، تجار و صاحبان صنایع توجه کنند.
احتکار در بازار یک گناه نابخشودنی است. گناه بالاتر، احتکار خانگی است. نباید در خطی که دشمن از طریق فضای مجازی ترسیم میکند، حرکت کنیم. آن خط، خط فروپاشی اقتصادی است. دولت و ملت دست در دست یکدیگر باید توطئههای اقتصادی را خنثی کنند. اعدام اخلالگران در نظام اقتصادی یک گام بلند است. گام بلندتر، مقابله با قیمتسازان کاذب در فضای مجازی است که میخواهند مدیریت بازار را به عهده بگیرند. در این موقعیت حساس نیاز به یک مدیریت هوشمند و انقلابی در دولت، مجلس و قوه قضائیه داریم تا بتوانیم از این گردنه تاریخی به سلامت عبور کنیم.
سقوط قیمت دلار و طلا نشان داد میتوان در برابر تروریستهای اقتصادی از ثبات بازار و امنیت اقتصادی مردم دفاع کرد. آنها که معتقدند این کار ممکن نیست، بهتر است جای خود را به کسانی بدهند که معتقدند؛ "ما میتوانیم".
ابوالفضل توکلیبینا