عباس آخوندی در همایش سیاستهای توسعه مسکن گفت: کشور در حال بحران رفاهی است و 19 میلیون نفر در شرایط بدی زندگی میکنند.
وی گفت: «با افزایش قیمتها عدهای با حرفهای به ظاهر انقلابی خواستار دخالت دولت در بازار مسکن بودند در حالی که باید به قواعد بازار احترام بگذاریم تا با آرامش تدریجی ثبات به بازار برگردد.»
وی همچنین گفته است: دسترسی به بازارهای بینالمللی موجب ایجاد حس مثبت، افزایش تولید و جذب سرمایهگذاری خواهد شد که احساس قطع شدن ارتباطات این عدم قطعیت را ایجاد کرد.
وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: با توافق هستهای و برجام یک فضای مثبت در اقتصاد ایران بوجود آمد اما مبهم ماندن موضوع اف.ای.تی.اف و تسهیل نشدن امور بانکی، ما را با مشکلات بزرگی مواجه کرده است.
وی مدعی شد: این نقد به دولت وارد است که همزمان با مذاکرات برجام، مذاکرات FATF را پیش نبرد تا ارتباط با بانکهای بزرگ برقرار شود و آقای طیبنیا سال 95 با این مجموعه مذاکره کرد و ایران از لیست سیاه خارج شد که موجب شد روابط بانکی و همکاریهای اقتصادی بینالمللی افزایش یابد و انتظار مثبتی ایجاد کرد. سنگاندازیهای زیادی در مسیر پیوستن به FATF انجام شد و در شرایطی که نیاز به ایجاد انتظار مثبت داشتیم اعلام شد که مجلس بررسی این لایحه را دو ماه به عقب میاندازد که بزرگترین علامت منفی را به بازار داد و اثر بسیار عمیقی بر انتظارات منفی گذاشت.
این اظهارات در حالی است که اولاً شخص وزیر راه و شهرسازی با عدم کفایت مدیریتی فاحش، از عوامل اصلی مشکلات رفاهی در میان طبقات متوسط به پایین جامعه است چرا که بالای 50 درصد درآمد خانوارها در این قشر، صرف تأمین مسکن به ویژه در حوزه اجارهبها میشود. اما وی صرفاً در 5 سال گذشته (و مشابه آن در 20 سال قبل) ژست نظریهپردازی و انتقاد گرفته و عملاً کوچکترین نقطه درخشانی در کارنامه خود در زمینه تأمین مسکن مناسب و ارزانقیمت برای مردم نداشته است. او در حالی مسکن مهر را به استهزا گرفت که مشکل دو میلیون خانوار از این طریق حل شد و اگر امثال وی مشغول عقدهگشاییهای سیاسی نمیشدند، مشکلات 2 میلیون خانواده دیگر نیز از این طریق قابل حل بود، ضمن اینکه از این طریق مشکل نقدینگی و رکود شاخههای صنفی مرتبط با تولید مسکن در کنار مشکل اشتغال، کاهش پیدا میکرد.
اما درباره پیشنهاد سنجاق کردن FATF به برجام باید پرسید برجام با آن همه ادعا چه گلی - جز خسارت - به سر کشور زد که گفته میشود کاش امتیازات افایتیافی هم میدادیم؟! چرا در 3 ساله قبل از خروج آمریکا در برجام، لاف غیر واقعی خریدن 100 فروند هواپیما عملی نشد؟! آیا آنجا نیز مشکل FATF بود؟!
ثالثاً وقتی قرار باشد برخی مدیران مانند شخص وزیر هزار میلیاردی راه، بیعمل و معطل و منفعل مطلق یا سرگرم حاشیهسازی سیاسی و کاسبیهای شخصی باشند، معلوم است که آویزان شدن از سیاست خارجی با مقیاس واگذاری صرف امتیاز، نمیتواند گرهی از اقتصاد باز کند.
و بالاخره اینکه 5 سال عدم دخالت دولت در بازار آیا موجب کاهش قیمت شده یا انفجار 72 درصدی قیمت مسکن فقط در یک سال اخیر را به دنبال داشته است؟!