به گزارش افکارنیوز ، از پیرمردی کهن سال روایت است که گفت :
برای پدرم فرزندی زنده نمی ماند تا این که در سنین پیری او ، من به دنیا آمدم و او شادمان شد .
هفت ساله بودم که پدرم از دنیا رفت و عمویم سرپرستی مرا به عهده گرفت .
روزی عمویم مرا باخود نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) برد و عرض کرد :
«ای رسول خدا ، برادرم از دنیا رفته و این پسر از او مانده شما تعویذی (دعای حفظ) بیاموزید که با آن در پناهش دارم .»
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) فرمودند: چرا به سراغ سوره های «قل» دار نمی روی :
«قُل یا أَیُّها الکافِرون»
قل هُوَاللهُ اَحَد»
«قُل أَعُوذُ بِرَبِّ الفَلَق»
«قُل أَعُوذُ بِرِبِّ النّاس»
و در روایتی «قُل أُحِیَ اِلَیَّ.....سوره ی جن»
پیر کهن سال گفت :
«من تابه امروز بدان سوره ها پناه میجویم و تا کنون آسیبی به مال و فرزندم نرسیده است و بیمار و فقیر نگشته ام و به سنی رسیده ام که می بینید.»
منبع :شفا بخش و مشکل گشا، صحفه ۸۰
