امیرالمومنین امام علی علیه السلام بزرگترین حسرتها در روز قیامت را اینگونه توصیف کرده اند.
إنَّ اعظَمَ الحَسَرَاتِ یَومَ القیامَةِ حَسرَةُ رَجُل کَسَبَ مالاً فی غَیرِ طاعَةِ اللهِ فوَرِثَهُ رَجُلٌ فانفَقَهُ فی طاعَةِ اللهِ سُبحانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الجَنّة وَ دَخَلَ الاوَّلُ بِهِ النّارَ.
بزرگترین حسرتها در روز قیامت، حسرت خوردن مردی است که مالی را به ناروا گردآورده و آن را شخصی به ارث برد که در اطاعت خدای سبحان بخشش کرده، و با آن وارد بهشت شود، و گردآورنده اولی وارد جهنم گردد.
منبع: "نهج البلاغه، حکمت ۴۲۹"