با اینکه تنها 7 هفته پیش در شانزه‌لیزه بود که جشن قهرمانی فتح جام جهانی را بر پا کرده بودند، بازیکنان تیم ملی فرانسه طوری با هم خوش و بش می‌کردند که انگار چندین سال است یکدیگر را ندیده‌اند. از گوشه و کنار اردوگاه می‌توانستی جمله «دلم برایت تنگ شده بود» را بشنوی و مردانی را ببینی که یکدیگر را در آغوش گرفته‌اند، به شانه‌های یکدیگر می‌زنند، بلند می‌خندند، لبخندهای بزرگی به لب دارند و به شیوه‌های بامزه با یکدیگر دست می‌دهند و خلاصه اینکه جو نخستین اردوی تیم ملی فرانسه بعد از قهرمانی جام جهانی 2018، در شادی و نشاط خلاصه می‌شد و بس.
در بین آنها مد و لباس‌هایی که برخی از بازیکنان انتخاب کرده بودند هم مزید بر علت شده بود تا جو اردوی تیم مفرح‌تر شود، مثلاً لباس‌های کورنتین تولیسو که او را سوژه خنده سایر بازیکنان کرده بود. لباس لوکاس هرناندس که پشت آن واژه «پادشاه‌ها» نوشته بود، خیلی با جو و جایگاه فرانسوی‌ها بی‌ربط نبود. بازیکن اتلتیکو مادرید همراه با دو هم‌‌تیمی‌اش آنتوان گریزمان و توما لمار در اردو شرکت کرده بود. فلوریان تائووین نخستین نفری بود که وارد ساختمان مرکزی فدراسیون فوتبال فرانسه در جنوب پاریس شد و پل پوگبا آخرین نفر اگرچه او باز هم به موقع و قبل از ساعت 12 خودش را به اردو معرفی کرد. در این بین بنژامین مندی پرسر و صداترین بازیکن بود و انگولو کانته ساکت‌ترین.
بنوا کاستیل، دروازه‌بان بوردو عجیب‌ترین بازیکن دعوت شده بود. تا آن زمان او تنها بازیکنی بود که در روسیه حضور نداشت – قبل از آنکه بنژامین لکونت، همتای او در مون‌پولیه هم به تیم ملحق شود تا جای هوگو یوریس مصدوم را بگیرد – و آمده بود تا جای استیو ماندانا را که آسیب دیده است بگیرد. 22 بازیکن دیگر همه کسانی بودند که قهرمان جام جهانی شده بودند.
یوریس، کاپیتان تیم هم آمد تا مصدومیتش را به اطلاع کادر فنی برساند و مجوز معافیتش از حضور در دو بازی بعدی خروس‌ها را بگیرد. با این حال او توانست هم‌تیمی‌هایش را ببیند. او حتی یکشنبه هم کنار آنها خواهد بود، مانند ماندانا، تا در مراسم دور افتخار تیم ملی فرانسه با کاپ قهرمانی جام جهانی 2018 در استاد فرانس قبل از بازی مقابل هلند شرکت کند.
فدراسیون فوتبال فرانسه با یک بنر آبی‌رنگ بزرگ در یک طرف ساختمان دفتر مرکزی این سازمان، به بازیکنان خوشامدگویی کرده بود، بنری که روی آن نوشته شده بود: «خوشامد به قهرمانان‌مان». در پایین پله‌ها هم دو ستاره طلایی بزرگ نقش بسته بود که نشان دهنده دو قهرمانی خروس‌ها در جام‌های جهانی 1998 و 2018 بود.
جدا از جو باورنکردنی و مثبتی که در اردوگاه تیم موج می‌زد، سوای کاستیل و لکونت، غیر از مدیررسانه‌ای جدیدی که جای مدیررسانه‌ای قبلی – کسی که بعد از جام جهانی بازنشسته شد – را گرفته و جز بنری که برای خوشامدگویی به بازیکنان نصب شده بود، دیگر هیچ چیز عوض نشده بود.
آنها کلیدهایشان را به اتاق‌های همیشگی‌شان بردند. گریزمان در اتاق روبه‌روی پوگبا است، مثل همیشه. مهاجم اتلتیکومادرید پلی‌استیشن‌اش، رفیقش و لپ‌تاپش را برای انجام بازی فوتبال منیجر با خودش برده بود. تنها چیزی که عوض شده بود، پیراهن تیم بود که در مقایسه با پیراهن قبلی حالا یک ستاره بیشتر روی قلب بازیکنان داشت.
دیدیه دشان، سرمربی تیم هم از تماشای «پسرانش» خوشحال بود. او تک‌تک آنها را بغل کرد و خنده‌ای بزرگ بر لب داشت. دشان، تنها سومین مرد تاریخ که به‌عنوان بازیکن و سرمربی قهرمان جام جهانی شده است – بعد از ماریو زاگالو و فرانس بکن‌باوئر – خوشحال، سرحال و آماده برای تحقق هدفی دیگر به نظر می‌رسید. با وجود برخی انتقاداتی که از تابستان سال 2012 متوجه‌اش بود – زمانی که جانشین لوران بلان شد – او توانست بزرگترین افتخار فوتبالی دنیا را برای فرانسوی‌ها به ارمغان بیاورد و قبل از آن هم او با خروس‌ها نایب قهرمان یورو 2016 شده بود و آنها را به یک چهارم نهایی جام جهانی 2014 رسانده بود. اینها واقعاً تحسین‌برانگیز هستند اما دشان هنوز هم تشنه موفقیت است.
سرمربی فرانسه در کنفرانس خبری‌اش گفت: «بازیکنان خیلی خوشحالند که دوباره کنار هم جمع شده‌اند. این بازی مقابل آلمان خیلی زود از راه رسید. ما تنها 6 هفته پیش قهرمان جهان شدیم. کار بازیکنانم استثنایی بود اما حالا یک ماجرای جدید آغاز می‌شود. زندگی ادامه دارد و ما باید از آنچه در روسیه رخ داد استفاده کنیم.»
ظهر آن روز، قبل از ناهار دشان حرف کوتاهی با بازیکنانش داشت. او به آنها یادآوری کرد کاری که 15 جولای در مسکو انجام دادند باورنکردنی بود اما این را هم گفت که الان دیگر باید آن افتخار را فراموش و دوباره روی کارشان تمرکز کنند تا اهداف جدیدشان را محقق کنند چون همه چیز دوباره از اول شروع شده است.
در طول هفته، دشان بازیکنانش را به صورت انفرادی هم ملاقات خواهد کرد. او ممکن است حرف‌های بیشتری با کیلیان امباپه داشته باشد تا به او درباره حرکتش در بازی اخیر پاری‌سن‌ژرمن مقابل نیم در لوشامپیونا که منجر به اخراجش شد، چیزهایی را متذکر شود و احتمالاً در خصوص تکرار چنان واکنش‌هایی در صورت تکل خوردن از حریف در بازی‌های ملی هشدار دهد. دشان ممکن است گپی با پوگبا هم داشته باشد تا درباره وضعیتش در منچستریونایتد و اخباری که درباره تیره و تار شدن روابطش با ژوزه مورینیو منتشر شده صحبت کند. او اما در هر حال باز هم مانند همیشه بسیار محافظ و مراقب بازیکنانش خواهد بود.
بازیکنان میان خودشان تمام روز را درباره جام جهانی صحبت کردند. دوشنبه از آن روزهایی بود که خاطرات تجدید می‌شد و یادآوری آنها حس و حال فرانسوی‌ها را بهتر می‌کرد. در گروه‌های کوچک، مثلاً در اتاق‌های گریزمان یا مندی، آنها یک بار دیگر خاطرات تورنمنت روسیه را مرور کردند. برای بعضی از آنها، هنوز هم باور قهرمانی فرانسه سخت بود
خروس‌ها دوشنبه یک بار دیگر با هم ملاقات داشتند، 7 هفته بعد از بزرگترین روز دوران بازیگری‌شان، آماده و تشنه برای مأموریتی جدید و جام‌های بیشتر. آنها اصلاً بی‌انگیزه به نظر نمی‌رسیدند بلکه کاملاً برعکس. آنها طوری آمده بودند که انگار می‌خواهند یک جام دیگر ببرند و از دستاوردهای‌شان راضی نیستند.
