وقتی صحبت از اعتیاد می شود، همه ی ما به یاد مواد مخدر، مشروبات الکلی و قمار می افتیم. اما حقیقت آن است که بعضی از امور روزمره و ساده ی زندگی ما هم اعتیاد آور هستند در حالی که از این موضوع بی اطلاعیم؛ از عادت ها و رفتارهایمان گرفته تا حتی محصولات بهداشتی که استفاده می کنیم. اعتیاد به هر شکلی و هر چیزی زیان آور است. در ادامه به چیزهای عجیبی می پردازیم که از اعتیاد آور بودن شان بی خبرید.
1- سفید کردن دندان ها
بلیچورکسیا (Bleachorexia) اصطلاحی است که به اعتیاد به سفید کردن دندان ها اشاره دارد. افراط در استفاده یا استفاده ی نادرست از محصولات سفید کننده ی دندان مثل لیزرها، نوارها، ژل ها، دهان شویه ها یا خمیر دندان ها می تواند منجر به حساس شدن دندان ها، دردهای دندانی، تحریک لثه و تضعیف مینای دندان ها، اغلب به طور موقت اما گاهی هم برای همیشه شود. بدتر از همه آنکه با این کار با گذشت زمان، مواد معدنی دندان ها از بین می رود، چون محصولات سفید کننده مینای دندان را از بین برده و در نتیجه دندان ظاهری شفاف پیدا می کند.
2- کرم مرطوب کننده
اگر بیشتر از دو بار در روز از کرم مرطوب کننده استفاده می کنید، باید دست از این کار بکشید. چون با این کار در حقیقت پوست تان را به مرطوب کننده وابسته می کنید. تئوری هایی در اینباره مطرح شده که بیان می کند استفاده ی مداوم از کرم های مرطوب کننده ی سنگین می تواند پوست را تنبل کند. شما با این کار یک حائل ساختگی روی پوست خود در برابر محیط پیرامون به وجود می آورید و به این ترتیب پوست دیگر مجبور نیست برای حفظ رطوبت خود وظایف طبیعی اش را انجام دهد. به همین دلیل اگر کرم مرطوب کننده را فوراً از پوست تان پاک کنید، خواهید دید که پوست خشک و ملتهب می شود. این تصور نادرستی است که همه باید دائما از مرطوب کننده استفاده کنند. تنها در صورتی که مشکل پوستی ای مثل اگزما دارید یا پوست تان خشک، پوسته پوسته، قرمز یا خارش دار شده، استفاده از کرم مرطوب کننده می تواند مؤثر باشد. با این حال، اگر پوست تان شرایط طبیعی ای دارد، لزومی ندارد دائما از مرطوب کننده استفاده کنید. در هنگام خرید مرطوب کننده، به دنبال کرم های سبکی باشید که به راحتی پخش می شوند.
3- قطره های چشمی
اگر در اثر آلرژی چشم هایتان قرمز می شوند و به همین دلیل دائماً از قطره های چشمی استفاده می کنید، باید بدانید که این قطره های بدون نسخه می توانند اعتیاد آور باشند. قطره های چشمی به لطف عناصر فعال شان مثل تتراهیدروزولین، قرمزی چشم ها را از بین می برند. تتراهیدروزولین ماده ای با خاصیت انقباضی است که عروق خونی ملتحمه ی چشم را منقبض می کند، به همین دلیل عروق کوچک تر شده و قرمزی چشم ها کمتر به نظر می رسد. بعضی افراد دائما از این قطره ها استفاده می کنند چون بعضی از آن ها تأثیر بازگشتی دارند. در بعضی موارد، استفاده ی زیاد از این قطره ها می تواند باعث قرمز شدن چشم ها می شود. اگرچه در ابتدا این قطره ها به حل مشکل کمک می کنند اما بعداً خود تبدیل به عامل این مسأله می شوند.
4- جراحی های زیبایی
جراحی زیبایی می تواند به سرعت تبدیل به نوعی اعتیاد شود. برای مثال، بیمارانی که قصد استفاده از بوتاکس را دارند ابتدا می خواهند نتیجه ی تزریق شان چهره ای طبیعی باشد. اما بعد از آنکه تأثیر بوتاکس در محو شدن خطوط عمیق چهره ی خود را دیدند، توجه شان به خطوط ریزی جلب می شود که در حالت های مختلف چهره به وجود می آیند و تصمیم می گیرند آن ها را هم از بین ببرند. به این ترتیب، آن ظاهر طبیعی خیلی زود تبدیل به چهره ای سنگی و بی حالت می شود. این مسأله در مورد تزریق لب ها و گونه ها و عمل لیپوساکشن هم صدق می کند. کسانی که به جراحی های زیبایی اعتیاد پیدا می کنند، معمولا متوجه این مسأله نیستند اما اغلب، پزشکان از جراحی کردن آن ها امتناع می کنند. این افراد از مطبی به مطبی دیگر می روند تا پزشکی را پیدا کنند که با جراحی آن ها موافقت کند. معمولا جراح ها هستند که متوجه اعتیاد این افراد می شوند.
5- تتو
اعتیاد مقوله ای روان تنی است یعنی هم ذهن و هم جسم را درگیر می کند. نگرشی که درباره ی خودتان دارید روی بدن تان تأثیر می گذارد. اگر فکر می کنید داشتن تتو می تواند تصور دیگران از شما را تغییر دهد، احتمالا معتقدید که یک تتوی جدید روی بدن تان می تواند دیگران را تحت تأثیر قرار دهد، خود باوری تان را بیشتر کند و دیگر نیازی به تتوهای بیشتر نخواهید داشت. اما در عین حال، ممکن است تتوی جدید برایتان کافی نباشد. بنابراین دنبال تصاویر جدیدی برای تتو کردن می گردید، احساس درجا زدن، افسردگی یا خشم نسبت به خودتان پیدا می کنید و شادی ای که تصور می کردید را به دست نمی آورید. به این ترتیب مانند یک ماده ی اعتیاد آور گرفتار این کار می شوید.
6- خرید کردن
اگر دائما نیاز به خرید درمانی را در خودتان احساس می کنید، باید مراقب باشید. اعتیاد به خرید دلایل مختلفی دارد، مثلا با این کار به دنبال احساس بهتری نسبت به خودتان یا احساس اعتماد به نفس بیشتری هستید. همچنین خرید کردن می تواند روشی برای آرام کردن خودتان، احساس تحت کنترل داشتن اوضاع یا پر کردن یک خلاء باشد. اما از کجا بفهمیم که به خرید کردن اعتیاد پیدا کرده ایم؟ اگر خرید کردن برایتان روشی برای تغییر روحیه تان است، اگر سعی کرده اید جلوی آن را بگیرید اما موفق نشده اید، اگر خریدها و فیش های پرداخت تان را پنهان می کنید و / یا اگر در مورد این مسأله به خودتان و دیگران دروغ می گویید، پس به این کار اعتیاد پیدا کرده اید.
اعتیادتان به خرید، به ویژه اگر بیشتر خریدهایتان را آنلاین انجام می دهید، می تواند به اعتیادتان به تلفن همراه هم مربوط باشد.
7- ورزش
اعتیاد به ورزش به معنای آن است که اگر روزی ورزش نکنید، احساس فقدان می کنید. کسانی که به ورزش کردن اعتیاد دارند تصور می کنند ورزش مهم ترین چیز در زندگی شان است. همچنین آن ها از ورزش کردن به عنوان روشی برای کنترل احساسات شان استفاده می کنند. اما چطور بفهمیم به ورزش اعتیاد پیدا کرده ایم؟ اگر برای آنکه احساس رضایت کنید مجبورید دائماً بیشتر ورزش کنید یا اگر ناگهان مقدار ورزش کردن تان کمتر شود حساس یا افسرده می شوید، این ها نشانه ی اعتیاد به ورزش هستند.
8- برنزه کردن
اعتیاد به برنزه کردن، به ویژه در میان زنان و مردان ۱۸ تا ۳۰ ساله بسیار شایع است. این در حالی است که تحقیقات نشان می دهد استفاده از دستگاه های برنزه کننده مثل سولاریوم نقش مهمی در ابتلا به سرطان پوست دارد. اما نشانه های اعتیاد به برنزه کردن چه هستند؟ پرتوهای فرابنفش، تولید هورمون شادی آور اندورفین در بدن را تحریک می کنند. بنابراین احساس نیاز به حال خوب بعد از برنزه کردن یکی از نشانه های این مسأله است. به علاوه اگر تعداد دفعات استفاده ی شما از دستگاه های برنزه کننده یا مدت زمان آن بیشتر شده، احتمالا به این کار اعتیاد پیدا کرده اید.
