محمد پارسیون جراح دندانپزشک و عضو هیئت رئیسه انجمن دندان پزشکی ایران درباره آفت‌های دهانی و عوامل ایجاد آن گفت: این بیماری شایع داخل دهانی، در حقیقت ضایعات دردناک و زخم های عود کننده‌ای هستند که در مخاط دهان یعنی زبان لثه و اطراف آن بروز می‌کند.
وی با اشاره به رنگ زرد یا خاکستری و وجود حاشیه‌ای قرمز در در این زخم ها افزود: علت این بیماری ناشناخته است اما برخی عوامل مانند استرس، اختلالات سیستم ایمنی، عوامل ارثی، کمبود های تغذیه‌ای و ویتامینی مانند ویتامین C، انواع حساسیت‌ها، مصرف غذاهای تند و پر ادویه، مسائل بهداشتی، مصرف سیگار و غیره می‌تواند موثر باشد.
پارسیون افزود: برخلاف خود آفت که نمی‌توان آن را بیماری مسری دانست،گاهی بیماری‌هایی زمینه‌ای، که عارضه آفت دهانی را به همراه دارند می‌توانند مسری باشند.
این جراح_دندانپزشک با اشاره به ۴ نوع این عارضه که شامل مینور(کوچک)، ماژول(بزرگ)، تبخالی و آفت‌های وابسته به برخی بیماری‌هاست، افزود: مشکل ما معمولا با نوع اول این بیماری با دوره درگیری بین ۳ تا ۴ هفته، بدون علائم عمومی مانند تب و عفونت است و کاهش درد و بهبودی خود‌به‌خودی از هفته دوم را به طور طبیعی در این عارضه شاهد هستیم.
وی ادامه داد: اگر روال طبیعی بیمار طی نشود، باید جهت ریشه یابی علت به دندانپزشک متخصص بیماری های دهان و دندان مراجعه شود؛ چرا که برخی بیماری‌های ویروسی و غیر ویروسی بعضا خطرناک مثل HIV، برخی سرطان‌ها،کمبودهای ویتامینی و غیره، در نشانه‌‌های بروز خود زخم های داخل دهانی را به دنبال دارند.
روش‌های طب سنتی برای درمان افت
پارسیون با اشاره به استفاده از جوش شیرین در موارد حاد آفت دهان ادامه داد: افزایش تعداد و اندازه آفت‌ها از سطح مینور(کوچک) و مختل کردن روند زندگی فرد به دلیل آفت گاهی پزشک را مجبور به استفاده از روش‌هایی مانند خمیر هیدروکسید منیزیم و حتی لیزر می‌کند.
این جراح_دندانپزشک با تاکید بر لزوم پرداختن به بهداشت دهان، حتی بیش از حد معمول، برای افراد مستعد آفت دهانی تصریح کرد: به دلیل روشن نبودن علت این عارضه نمی‌توان در برگیری افراد در این بیماری را مشخص کرد؛ اما بنا بر آمارها، احتمال بروز آفت‌های دهانی در افراد میانسال یعنی بین ۲۰ تا ۴۰ سال و همین طور خانم ها بیش از دیگر افراد است.
این عضو هیئت رئیسه انجمن دندان پزشکی ایران گفت: گاهی زخم‌های داخل دهانی نشانه بیماری قارچی دیگری، موسوم به برفک دهان با علائم کلینیکی و ظاهری متفاوت‌تر است؛ این بیماری زخم‌های بیشتر و گسترده‌تری دارد که گاهی برای فرد بیمار با آفت معمولی قابل تفکیک نیست که معمولا با درمان‌های موضعی مانند شست‌و‌شو و روش‌های دارویی قابل درمان است.
