مصاحبه با علیرضا بیرانوند برای ما خبرنگاران جالب و راحت است. دروازه‌بان شماره یک تیم ملی و پرسپولیس صادقانه و راحت حرف می‌زند و اصولاً فوتبالیست خوش‌خلق و خوش‌صحبتی است. دیروز، اما به بهانه دیگری با علیرضا بیرانوند تماس گرفتیم. اگر دقت کرده باشید در دیدار استقلال خوزستان و پرسپولیس، شجاع خلیل‌زاده پاس به عقب خطرناکی برای بیرانوند فرستاد که با زمین فاصله داشت و کنترل آن به نظر می‌رسید از عهده یک دروازه‌بان برنیاید، اما بر خلاف تصور اولیه، علیرضا بیرانوند آن را کنترل و سپس به حسین ماهینی واگذار کرد تا بار دیگر ثابت کند بازی با پایش استثنایی است. در همین ارتباط دقایقی با گلر موفق پرسپولیس و تیم ملی کشورمان همکلام شدیم.
* در دیدار استقلال خوزستان و پرسپولیس صحنه‌ای وجود دارد که پاس به عقب ریسکی و خطرناک شجاع خلیل‌زاده را به خوبی با پا کنترل کردی. معمولاً گلر‌ها بازی با پای خوبی ندارند. توضیحی می‌دهی؟
(به شوخی) آخر گلر‌ها باید از دست خود استفاده کنند نه پا!
* ولی بازی با پای تو هم عالی است. در این رابطه صحبت می‌کنی؟
راستش را بخواهید من اول مهاجم بودم و آن جلو بازی می‌کردم. یک روز در مدرسه گلر ما مصدوم شد و با توجه به اینکه قد بلندی داشتم، مرا توی گل گذاشتند. آن روز آنقدر خوب کار کردم که مربی تیم گفت: از این به بعد علیرضا دروازه‌بان ماست.
* مهاجم بودن سخت‌تر است یا گلر بودن؟
کار هر دو سخت است، منتهای مراتب گلر بودن به همان اندازه که توی چشم است، به همان اندازه هم گل خوردن آن به چشم می‌آید. به طور مثال یک مهاجم ممکن است چند موقعیت خوب گلزنی را خراب کند، ولی اگر یک گل بزند، یعنی کارش را انجام داده است. حالا اگر یک دروازه‌بان چند توپ بگیرد و فقط یک گل بخورد و تیمش بازنده شود، همه می‌گویند طرف گل خورد و باختیم. حالا خودتان بگویید کدام پست سخت‌تر است؟!
* خودت بگو از اینکه دروازه‌بان شدی، پشیمان نیستی؟ شاید اگر مهاجم می‌شدی...
نه، من از موقعیت فعلی خودم خیلی راضی هستم. به خاطر قد و قامت بلند در این پست راحت‌ترم.
* برگردیم به همان بازی با پا! آیا تمرینات ویژه‌ای هم برای تقویت این ویژگی خود داری؟
صد درصد، هر روز در تمرینات سعی می‌کنم با پا کار کنم، شوت بزنم یا پاس بدهم تا خودم را در این زمینه تقویت کنم.
* دوست نداری دریبل بزنی و همه را در ورزشگاه به وجد بیاوری؟
نه، این یکی را نیستم!
* چرا؟
مربیان من در تیم ملی و پرسپولیس علاقه‌ای به این کار ندارند. از طرفی بزرگترین گلر‌های دنیا هم به دنبال دریبل زدن یا کار‌های ریسکی نیستند.
* منظورت مانوئل نویر و جان لوئیجی بوفون است؟
هر دو و بقیه گلر‌ها مثل کورتوآ یا اوبلاک و... دریبل نمی‌زنند.
* ولی قبول داری بازی با پای مانوئل نویر در تمام دنیا تک است؟
نویر بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت، از دوران اوج فاصله گرفته با این حال در زمینه بازی با پا نمونه است.
* معمولاً گلر‌هایی که بازی با پای خوبی دارند، شاخص می‌شوند. پیتر اشمایکل یا ادوین فن‌درسار که در این زمینه فوق‌العاده بودند.
من هم سعی می‌کنم در این زمینه با انجام تمرینات اختصاصی خودم را تقویت کنم.
* البته تو یک ویژگی داری که در جهان نمونه و شاید بی‌نظیر باشد. پرتاب‌های دست تو حتی می‌تواند رکورد گینس را هم بشکند!
خدا را شکر می‌کنم. این یک نعمت خدادادی است.
* در دیدار استقلال خوزستان و پرسپولیس صحنه‌ای وجود دارد که پاس به عقب ریسکی و خطرناک شجاع خلیل‌زاده را به خوبی با پا کنترل کردی. معمولاً گلر‌ها بازی با پای خوبی ندارند. توضیحی می‌دهی؟
(به شوخی) آخر گلر‌ها باید از دست خود استفاده کنند نه پا!
* ولی بازی با پای تو هم عالی است. در این رابطه صحبت می‌کنی؟
راستش را بخواهید من اول مهاجم بودم و آن جلو بازی می‌کردم. یک روز در مدرسه گلر ما مصدوم شد و با توجه به اینکه قد بلندی داشتم، مرا توی گل گذاشتند. آن روز آنقدر خوب کار کردم که مربی تیم گفت: از این به بعد علیرضا دروازه‌بان ماست.
* مهاجم بودن سخت‌تر است یا گلر بودن؟
کار هر دو سخت است، منتهای مراتب گلر بودن به همان اندازه که توی چشم است، به همان اندازه هم گل خوردن آن به چشم می‌آید. به طور مثال یک مهاجم ممکن است چند موقعیت خوب گلزنی را خراب کند، ولی اگر یک گل بزند، یعنی کارش را انجام داده است. حالا اگر یک دروازه‌بان چند توپ بگیرد و فقط یک گل بخورد و تیمش بازنده شود، همه می‌گویند طرف گل خورد و باختیم. حالا خودتان بگویید کدام پست سخت‌تر است؟!
* خودت بگو از اینکه دروازه‌بان شدی، پشیمان نیستی؟ شاید اگر مهاجم می‌شدی...
نه، من از موقعیت فعلی خودم خیلی راضی هستم. به خاطر قد و قامت بلند در این پست راحت‌ترم.
* برگردیم به همان بازی با پا! آیا تمرینات ویژه‌ای هم برای تقویت این ویژگی خود داری؟
صد درصد، هر روز در تمرینات سعی می‌کنم با پا کار کنم، شوت بزنم یا پاس بدهم تا خودم را در این زمینه تقویت کنم.
* دوست نداری دریبل بزنی و همه را در ورزشگاه به وجد بیاوری؟
نه، این یکی را نیستم!
* چرا؟
مربیان من در تیم ملی و پرسپولیس علاقه‌ای به این کار ندارند. از طرفی بزرگترین گلر‌های دنیا هم به دنبال دریبل زدن یا کار‌های ریسکی نیستند.
* منظورت مانوئل نویر و جان لوئیجی بوفون است؟
هر دو و بقیه گلر‌ها مثل کورتوآ یا اوبلاک و... دریبل نمی‌زنند.
* ولی قبول داری بازی با پای مانوئل نویر در تمام دنیا تک است؟
نویر بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت، از دوران اوج فاصله گرفته با این حال در زمینه بازی با پا نمونه است.
* معمولاً گلر‌هایی که بازی با پای خوبی دارند، شاخص می‌شوند. پیتر اشمایکل یا ادوین فن‌درسار که در این زمینه فوق‌العاده بودند.
من هم سعی می‌کنم در این زمینه با انجام تمرینات اختصاصی خودم را تقویت کنم.
* البته تو یک ویژگی داری که در جهان نمونه و شاید بی‌نظیر باشد. پرتاب‌های دست تو حتی می‌تواند رکورد گینس را هم بشکند!
خدا را شکر می‌کنم. این یک نعمت خدادادی است.
* بیشترین پرتاب توپ تو چند متر بوده است؟
فکر می‌کنم ۹۰ متر!
* معمولاً پرتاب‌گران دیسک در دو و میدانی عضلات قوی دارند، ولی تو خیلی هم عضلانی به نظر نمی‌رسی. چطور این قدر پرتاب می‌کنی؟
اتفاقاً مربیان تیم ملی هم همین حرف را به من می‌زنند. به هر حال این یک نعمت الهی است و من هم از آن استفاده می‌کنم.
* دو هفته اول نبودی، ولی از هفته سوم دوباره فیکس پرسپولیس شدی. در این رابطه حرفی نداری؟
من تابع تصمیم سرمربی تیم هستم.
* بی‌تعارف رابطه تو با بوژیدار رادوشوویچ چطور است؟
از خود بوژو (لقب رادوشوویچ) بپرسید لطفاً!
* رادوشوویچ که خیلی از تو تعریف می‌کند و همواره می‌گوید بهترین دروازه‌بان ایران و آسیا هستی...
ما رابطه خوبی داریم. در عین رقابت، رفاقت هم داریم. اصولاً در تیم پرسپولیس همه بچه‌ها این‌گونه هستند. اگر در تیمی همدلی و رفاقت وجود نداشته باشد، موفق نخواهد شد.
* اتفاقاً بعد از ماجرای اهواز و درگیری لفظی حسین ماهینی با یکی از لیدر‌ها همه بازیکنان پرسپولیس به حمایت از کاپیتان دوم تیم برخاستند.
به هر حال ما همه یک تیم و با هم هستیم. گفتم که یکی از عوامل اصلی موفقیت ما هم همین اتحاد و رفاقت است.
* راستی تو با شجاع خلیل‌زاده درگیر شدی؟
نه بابا! چه درگیری‌ای؟!
* ولی در زمین با هم جر و بحث کردید و...
این جر و بحث‌ها میان مدافعان و دروازه‌بان طبیعی است. گاهی نکاتی را به هم یادآوری می‌کنیم. شجاع خلیل‌زاده مثل برادر من است و با هم خیلی رفیق هستیم.
* به عنوان سؤال آخر؛ نظرت در مورد اتفاقات اخیر در ورزشگاه‌ها چیست؛ به ویژه بازی استقلال خوزستان و پرسپولیس؟
واقعاً ناراحت‌کننده است. ما به استادیوم می‌رویم که از فوتبال لذت ببریم، ولی متأسفانه شاهد اتفاقاتی تلخ هستیم که دل همه را به درد می‌آورد. امیدوارم دیگر چنین صحنه‌هایی را در هیچ استادیومی نبینیم.
اتفاقاً مربیان تیم ملی هم همین حرف را به من می‌زنند. به هر حال این یک نعمت الهی است و من هم از آن استفاده می‌کنم.
* دو هفته اول نبودی، ولی از هفته سوم دوباره فیکس پرسپولیس شدی. در این رابطه حرفی نداری؟
من تابع تصمیم سرمربی تیم هستم.
* بی‌تعارف رابطه تو با بوژیدار رادوشوویچ چطور است؟
از خود بوژو (لقب رادوشوویچ) بپرسید لطفاً!
* رادوشوویچ که خیلی از تو تعریف می‌کند و همواره می‌گوید بهترین دروازه‌بان ایران و آسیا هستی...
ما رابطه خوبی داریم. در عین رقابت، رفاقت هم داریم. اصولاً در تیم پرسپولیس همه بچه‌ها این‌گونه هستند. اگر در تیمی همدلی و رفاقت وجود نداشته باشد، موفق نخواهد شد.
* اتفاقاً بعد از ماجرای اهواز و درگیری لفظی حسین ماهینی با یکی از لیدر‌ها همه بازیکنان پرسپولیس به حمایت از کاپیتان دوم تیم برخاستند.
به هر حال ما همه یک تیم و با هم هستیم. گفتم که یکی از عوامل اصلی موفقیت ما هم همین اتحاد و رفاقت است.
* راستی تو با شجاع خلیل‌زاده درگیر شدی؟
نه بابا! چه درگیری‌ای؟!
* ولی در زمین با هم جر و بحث کردید و...
این جر و بحث‌ها میان مدافعان و دروازه‌بان طبیعی است. گاهی نکاتی را به هم یادآوری می‌کنیم. شجاع خلیل‌زاده مثل برادر من است و با هم خیلی رفیق هستیم.
* به عنوان سؤال آخر؛ نظرت در مورد اتفاقات اخیر در ورزشگاه‌ها چیست؛ به ویژه بازی استقلال خوزستان و پرسپولیس؟
واقعاً ناراحت‌کننده است. ما به استادیوم می‌رویم که از فوتبال لذت ببریم، ولی متأسفانه شاهد اتفاقاتی تلخ هستیم که دل همه را به درد می‌آورد. امیدوارم دیگر چنین صحنه‌هایی را در هیچ استادیومی نبینیم.
