در سال های گذشته با داشتن حق آب سنتی از نکارود و جمع آوری آبهای سطحی امکان استفاده هم در بخش کشاورزی و پرورش ماهی با احداث آب بندان هایی به مساحت های ۱۰۰ و ۷۰ هکتاری را داشته اند.آب بندان هایی ک مصرف ذخیره آبی آنها با مدیریت اهالی روستا و شورای محل صورت می گرفت.با کاهش بارندگی و عدم تخصیص حق آب از سوی مدیریت منابع آبی استان با دلیل کاهش ذخیره سد ،هزار هکتار از زمین های کشاورزی بصورت بایر و ۲۵۰ هکتار شالیزار نیز خشک شده است.
