برخی خوانندگانی که به تازگی وارد عرصه شده اند با خودشان حاشیه هایی نیز آورده اند و اظهارات ضد و نقیضی درباره آنها، نیاز به داشتن مدیر برنامه را ضروری می کند تا در مقام پاسخگویی رسمی با رسانه ها ارتباط برقرار کنند ولی نه تنها این خوانندگان پاسخگو نیستند و مدیر برنامه هم ندارند، شورای نظارت و ارزشیابی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز نسبت به حاشیه های این افراد و روشن شدن افکار عمومی اقدامی انجام نمی دهد.
آن گونه که از عنوان «شورای نظارت و ارزشیابی دفتر موسیقی وزارت ارشاد» برداشت می شود، نظارت بر کیفیت برگزاری کنسرت های مجوزدار جزو وظایف اصلی این نهاد است ولی این وظیفه فراموش شده و این شورا صرفا به مساله ممیزی آثار تمرکز کرده است. آنچه هم اینک در چارچوب وظایف این واحد استراتژیک دفتر موسیقی وزارت ارشاد تعریف شده، نظارت و ارزشیابی روی مفاهیم غیرموسیقایی است که امری اجتناب ناپذیر است، اما آنچنان تمرکز مدیران این بخش را به خود معطوف کرده که دیگر نظارت بر کیفیت کنسرت ها به ویژه کنسرت های پاپ در اولویت مدیران قرار ندارد.
نسبت قیمت بلیت کنسرت ها با آنچه در اجراهای زنده ارایه می شود موضوع بسیار مهمی است که لازم است پیرامون آن تحلیل و بررسی بیشتری صورت گیرد، اما آنچه بهانه ای برای نگارش این نوشتار شد حاشیه های این روزهای تعدادی از هنرمندان، گروه ها و خوانندگان پاپ است که موجب بحث و جدل هایی شده که دود آن در ابتدا به چشم مخاطب می رود و باعث بی اعتمادی او به خوانندگان محبوبشان و در نهایت ضعیف تر شدن فرآیند تولید، بازاریابی و فروش محصولات موسیقایی در نظام اقتصادی موسیقی ایران می شود و اینجاست که ضروت ساماندهی چنین شرایطی توسط بخش دولتی مورد توجه قرار می گیرد.
یکی از مصادیق بارز این روند به حمید حسین زاده ملقب به حمید هیراد خواننده پرحاشیه این ماه های موسیقی پاپ ایران باز می گردد که به دلیل سیاست ها غلط رسانه ای مدیربرنامه های باتجربه اما غیر پاسخگویش وی را از مسیر هنری خارج کرده و باعث شده که این هنرمند طی هفته های اخیر خواسته یا ناخواسته در مسیری پا بگذارد که اصلا به صلاح او نیست.
حمید هیراد از سال ۹۵ با معرفی خود از موسسه «آوازی نو» به سرپرستی حسن اردستانی مهندس با سابقه صدا در عرصه کنسرت ها خود را به جامعه موسیقی معرفی کرد و پس از حضور در رسانه ملی با مجموعه«پازل بند» و بعدها در مجموعه «دورهمی» خود را به عنوان یک خواننده نوظهور پرطرفدار معرفی کرد. اما ماجرا زمانی وارد حاشیه شد که علیرضا بدیع ترانه سرا در برنامه «چشم شب روشن» او را متهم به کپی برداری بدون مجوز از آثار تعدادی شاعر و ترانه سرا کرد و سپس کمپین «نه به سرقت ادبی» بر علیه او شکل گرفت تا جایی که هیراد را مجبور به عذرخواهی و پرداخت غرامت به شاعران و ترانه سرایان کرد.
حاشیه های هیراد اما اینجا پایان نیافت و بدیع بار دیگر با انتشار فیلمی منسوب به هیراد او را به اجرای «پلی بک» در کنسرت های اخیرش متهم کرد و کار را به جایی رساند که بسیاری از هنرمندان و ترانه سرایان دوباره حمله همه جانبه خود به هیراد را آغاز کرده و او را مورد آماج تندترین انتقادها قرار دادند؛ انتقادهایی که فعلا به درست یا غلط بودن آن کار نداریم، اما فقط می دانیم برای یک خواننده نوظهوری چون هیراد حکم فوتبالیست های نامدار اما پرحاشیه ای را دارد که از متن به حاشیه کشانده و در نهایت جز ناکامی و تلخی چیزی را حس نمی کنند.
حالا حمید هیراد مانده و انبوهی از سوالات که نه فقط اهالی رسانه و منتقدان بلکه طرفداران از او می پرسند. این در حالی است که اگر شخص حسن اردستانی به عنوان مدیر برنامه های او بسیار زودتر از اینها شجاعانه رو در روی اهالی رسانه قرار می گرفت قطعا حمید هیراد امروز این چنین در معرض حاشیه ها نبود.
انتظار این است که در ابتدا دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در روند نظارت کیفی کنسرت ها بازنگری جدی انجام دهد و همچنین از تهیه کننده ها و مدیران برنامه ها بخواهد پس از ایجاد چنین حاشیه هایی پاسخگوی رسانه ها باشند آنهم در این روزگار که برخی تهیه کنندگان و مدیربرنامه های اهالی موسیقی، رسانه ها را محلی برای معرفی تبلیغاتی خواننده مورد نظر خود فرض می کنند و اگر رسانه ای خارج از میل آنها عمل کند بود، قطعا در فهرست سیاه آن شرکت یا تهیه کننده قرار می گیرد.
این موضوع متوجه خوانندگان و گروه های ستاره این روزهای موسیقی پاپ نیز می شود که فقط دوست دارند در معرض رسانه هایی قرار بگیرند که آماده انتشار منویات ذهنی آنها هستند و یا چشم شان به دوربین های تلویزیون است. البته در این میان نمی توان پاسخگویی محترمانه تعدادی از خوانندگان و مدیر برنامه هایشان را نادیده گرفت.
حالا متاسفانه فضا به سمتی رفته که خوانندگان و گروه های جدیدالورود موسیقی پاپ از جمله «ماکان بند»، «هوروش بند»، «بهنام بانی»، «پازل بند»، «حمید هیراد»، «مسیح و آرش» و ... نه تنها تمایلی به مواجهه جدی با رسانه های رسمی ندارند و کار به جایی رسیده که یکی از تهیه کنندگان این گروه ها در یک نشست موسیقایی رسما به نگارنده اعلام کرد: «تا زمانی که بلیت کنسرت ها به طور کامل فروش می رسد، نیازی به رسانه ها نداریم اما هروقت لازم شد و دیدیم روند فروش بلیت ها دچار اختلال شد قطعا به شما مراجعه می کنیم.»
