در ادامه رسواییها درباره رفتارهای تحقیرآمیز دولت آمریکا با مهاجران غیرقانونی، رسانههای آمریکایی جزئیات بیشتری از عمق این رسوایی فراهم کرده و آشکار کردهاند دامنه این مشکل تنها به دولت «دونالد ترامپ» محدود نمیشود.
روزنامه نیویورکتایمز در گزارشی روز سهشنبه به شرح آزارهای جنسی علیه مهاجران زن بازداشتشده در مراکز بازداشت آنها پرداخته است.
سال 2014 زن 19 سالهای با نام مستعار «ای.دی» که تقاضای پناهندگی داشته همراه با پسر سه سالهاش به بازداشتگاهی در پنسیلوانیا منتقل شده است. او گفته که چند ماه بعد از اقامت در این مرکز، توسط یکی از مسئولان بازداشتگاه مورد حمله جنسی قرار گرفته است.
او به نیویورکتایمز گفت: «نمیدانستم چطور درخواستش را رد کنم چون به من گفت که من را دیپورت میکند. من داخل زندان بودم و او هم افسر مهاجرت بود. اینطور در نظر بگیرید که آنها به شما فرمان میدهند کاری را انجام بدهید و شما مجبورید آن را انجام دهید.»
طبق گزارش نیویورکتایمز دادههای دفتر بازرس کل وزارت امنیت داخلی آمریکا نشان میدهد E.D یکی از هزاران مهاجری است که طی 10 سال گذشته در مدت زمان بازداشتشان مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفتهاند.
این آمارها نشان میدهند بین سالهای مالی 2013 تا 2017، حدود 1310 مورد سوءاستفاده جنسی علیه مهاجران بازداشتشده گزارش شده است.
روزنامه هافینگتونپست روز چهارشنبه از به کارگیری شکنجههایی مانند نوشیدن آب سرویس بهداشتی و برهنه کردن اجباری فرزندان مهاجران بازداشتشده، بعد از جدایی آنها از والدینشان منتشر کرده است.
طبق این گزارش یک مهاجر 16 ساله به نام «کیلین» به این روزنامه گفته مأموران گشت مرزی آمریکا ماه گذشته میلادی برای 4 روز به بدن او لگد میزدهاند تا شبها او را بیدار نگاه دارند.
این نوجوان که در اسناد دادگاهی نام خانوادگیاش لاک گرفته شده به وکیلش گفته با ترس و لرز روی زمین سیمانی مرکز گشت مرزی تگزاس میخوابیده است. آمریکاییها مادر این نوجوان که قصد مهاجرت به امریکا داشته را در مرز دستگیر کرده و او را بازداشت کردهاند.
در اسناد دادگاه، «کیلین» به روشهای دیگری که مسئولان مراکز نگهداری خانوادههای مهاجران بازداشتی برای تحقیر و شکنجه افراد بازداشتی به کار میبردهاند اشاره کرده است. به گفته «کلین»، مأموران زن در این بازداشتگاهاً دختران را وادار میکردهاند جلوی آنها برهنه شوند. او گفته که «نگهبانها ما را "نجس" صدا میزدند و مسخرهمان میکردند.»
کیلین گفته در آنجا به ندرت غذا میخورده چون غذاها یخزده بودهاند و او مجاز به استفاده از مسواک یا خمیردندان هم نبوده است.
کیلین 29 ژوئن سرانجام به مادرش ملحق شده اما ظاهراً آثار این تجربه سخت هنوز با او مانده؛ او گفته است: «تمام وقت افسرده و مضطرب بودم. هنوز هم افسردهام. کابوس میبینم و بابت جدا شدن از مادرم اضطراب زیادی دارم.»
«مرکز حقوق بشر و قانون اساسی» روز دوشنبه به گردآوری روایتهای بیش از 200 نفر از مهاجران بازداشتشده و فرزندان آنها پرداخته و اوضاع نابسامان آنها در بازداشتگاهها تشریح کرده است. هافینگتونپست نوشته این افراد در روایتهای خود به آزار فیزیکی و کلامی، قرار گرفتن در شرایط نامناسب خواب و نوشاندن آبهای غیربهداشتی به عنوان روشهایی که با آنها شکنجه شدهاند اشاره کردهاند.
یک وکیل گفته حدود 90 درصد از روایتهایی که او و تیمی از همکارانش متشکل از 100 وکیل گردآوری کردهاند «شوکآور و بیرحمانه» هستند و کودکانی که با آنها مصاحبه شده «گریه میکردند، میلرزیدند، گرسنه، تشنه، بیخواب، مریض و وحشتزده بودند.»
یک وکیل به هافینگتونپست گفت: «رفتارهایی که با این کودکان انجام شده معادل شکنجه هستند. شاهد به کارگیری سیاست گرسنگی اجباری، تشنگی اجباری، بیخوابی اجباری به همراه توهینها و آزارهای فیزیکی هستیم.»
بسیاری از کودکانی که پس از جدایی از والدین به مراکز مخصوص هدایت شده بودند گفتهاند این مراکز فاقد استانداردهای بهداشتی بودهاند.
بسیاری از کودکان گفتهاند آبی که به آنها داده میشده مزه کلر میداده است. «جاستین»، یک کودک 13 ساله از السالوادور گفت: «من فقط دو بار آب خوردم چون اعتمادی به آن نداشتم. هر وقت میخوردم شکمم ناآرام میشد.»
مادر یکی از کودکان گفته است: «برای اینکه آب بدنمان از دست نرود، مجبور بودیم از آب سرویس بهداشتی بخوریم.»
فرزندان مهاجران بازداشتشده علاوه بر این موارد از رفتارهای کارکنان این مراکز هم به شدت گلایه کردهاند. در این پرونده، کودکان در موارد متعدد به لگد زدن مأموران هنگام خواب و آزارهای کلامی آنها اشاره شده است.