مربیای که بعد از رفتن کیروش بتواند هدایت تیم ملی را در دست بگیرد. کاری که یورگن کلینزمن در آلمان کرد. او بعد از سومی در جام جهانی ۲۰۰۶ مربیگری آلمان را رها کرد و وقتی پرسیده شد چه کسی را برای تیم ملی پیشنهاد میکنید دستیارش یوآخیم لو را پیشنهاد داد و لو از آن موقع تا به امروز سرمربی تیم ملی آلمان است.
آیا مارکار آقاجانیان یک آلترناتیو خوب برای کارلوس کیروش است؟
نه فقط در تیم ملی بلکه در باشگاههایمان هم اینطور است. هیچ وقت ندیدیم یک دستیار خوب برای مربیان خارجی انتخاب شود. به طور مثال در پرسپولیس، کریم باقری دستیار برانکو شده که البته مربی خوبی است، اما هیچگاه داعیه سرمربیگری تیم را ندارد!
به واسطه دلارهایی که پای مربیان خارجی ریخته میشود همه تلاش میکنند بیشترین بهرهها را از این مربیان ببرند و کسانی را به عنوان دستیار آنها انتخاب میکنند که آینده خوبی در فوتبال داشته باشند.
۷ سال از حضور کارلوس کیروش در ایران میگذرد و کنار او به زعم خیلیها که یک دانشگاه است میتوانستیم به جای یک سرمربی ۲ و شاید ۳ سرمربی خوب پرورش بدهیم، اما این اتفاق رخ نداده است!
به نظر میرسد، اما در تراکتورسازی در انتخاب دستیار برای جان توشاک کار خوبی شده است. امیرحسین پیروانی به عنوان دستیار جان توشاک انتخاب شده است؛ سرمربی سابق تیم ملی جوانان و تیم ملی امید که مدرک مربیگری اش را از آلمان گرفته و به زبان انگلیسی مسلط است. او در چند تیم دیگر هم سابقه سرمربیگری داشته از جمله داماش دورود، پارسه تهران، سرخپوشان دلوارافزار و ابومسلم مشهد. در چند تیم هم دستیار مربیانی، چون محمود یاوری، محمد مایلیکهن و مرحوم ناصر حجازی بوده و با این تجربه خوب میتواند به جان توشاک مدد دهد و حتی در آینده رهبری این تیم بزرگ را برعهده بگیرد. کسی که تیم ملی جوانان را بعد از ۱۶ سال به جام جهانی برده و در جام جهانی روی نیمکت ایران نشسته حتماً ایدههای بزرگی در سر دارد و البته با توجه به اهمیتی که به مسائل اخلاقی میدهد برای بزرگتر شدن روی کمک جان توشاک حساب میکند و اینطور نیست که زیر پای مربی خارجی را خالی کند تا خود بالاتر برود.
مربیان دیگر ما هم باید اینطور فکر کنند و کسانی را به عنوان دستیار انتخاب کنند که خود داعیه سرمربیگری داشته باشند. کمکی که در حد و اندازههای سرمربی نباشد به خوبی میدانیم که نمیتواند کمک کند و به جای اینکه چیزی به تیم اضافه کند چیزی از تیم میگیرد.