تیم فوتبال استقلال بعد از پشت سرگذاشتن بحران‌های فصل گذشته، نیم فصل دوم خوبی را پشت سرگذاشت و هواداران این تیم هم از شرایط آن رضایت داشتند. فصل برای آبی‌ها به خوبی و خوشی به اتمام رسید. اما این فقط فصل نبود که برای آبی ها تمام شد. بلکه روزهای خوش این تیم هم با فصل هفدهم به پایان رسید.
برای تیمی که بعد از ذوب آهن بهترین تیم نیم فصل دوم شد، قهرمان جام حذفی شد و در لیگ قهرمانان آسیا هم به مرحله یک چهارم نهایی رسید و موفقیت های خوبی به دست آورد، مهمترین اصل حفظ استخوانبندی و شاکله همان تیم است. به خصوص اگر بخش عمده‌ای از بازیکنان کلیدی این تیم با اتمام قرارداد مواجه باشند.
مدیران باشگاه استقلال بعد از اتمام فصل دو کار مهم داشتند. اول حضور موفق در نقل و انتقالات و دوم آمادگی برای اردوها و تمرینات پیش فصل. کار مدیران این تیم در نقل و انتقالات هم به دو بخش تقسیم می شد. اول حفظ بازیکنان کلیدی و تمدید با بازیکنانی که قراردادشان به پایان رسیده و مورد نیاز سرمربی هستند و دوم مذاکره و عقد قرارداد با بازیکنان جدیدی که قرار است نقاط ضعف این تیم را ترمیم کنند.
استقلالی ها نقل و انتقالات را برعکس آغاز کردند. یعنی مذاکره و عقد قرارداد با بازیکنان جدید. گرچه سیاست آنها دوری از هیاهو و جنجال و جذب بازیکنانی کم سر و صدا بود و در اجرایی کردن این سیاست موفق هم بودند، اما آنها در فاز دوم نقل و انتقالات شان که طبیعتا باید اول به سراغ آن می رفتند (لااقل تاکنون) موفق نبودند.
تعداد زیادی از بازیکنان فصل گذشته استقلال یا قراردادشان با این تیم تمام شده بود و یا بندها و تبصره‌هایی در قراردادشان وجود داشت که با استناد به آن و پرداخت مبالغی می‌توانستند قراردادهای خود را فسخ کنند. اولین و شاید مهمترین چالش تمدید قرارداد با مامه تیام ماشین گلزنی این تیم ایجاد شد. مهاجم سنگالی آبی پوشان بعد از درخشش در لیگ قهرمانان آسیا مشتری های متمولی پیدا کرد و این موضوع کار آبی ها را برای حفظ این بازیکن سخت کرد تا جایی که هنوز بازگشت تیام به جمع آبی ها علیرغم همه صحبتهایی که در خصوص او شده در هاله ای از ابهام قرار دارد.
امید ابراهیمی یکی دیگر از چالش های بزرگ و مهم این باشگاه در فاز تمدید با ستاره‌ها می باشد. ابراهیمی را می‌توان بهترین بازیکن ۵ سال اخیر استقلال دانست. وی بازی های خوبش در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا را با بازیهایی درخشان در جام جهانی تکمیل کرد تا این بازیکن جدی تر از همیشه مشتریان خارجی داشته باشد. هرچند شرایط سنی ابراهیمی طوری است که احتمال ترانسفر شدنش به اروپا بسیار ضعیف باشد اما همیشه لیگ های عربی مقصد خوبی برای ستاره‌های فوتبال ایران حتی ستاره‌های ۳۰ سال به بالا بوده و پیشنهادات اغوا کننده این تیم‌ها خطری جدی است که استقلال را تهدید می‌کند.
امید نورافکن با استفاده از بندی که در قراردادش وجود داشت توانست در قبال پرداخت مبلغی قراردادش را با آبی پوشان فسخ کرده و راهی بلژیک شود تا او اولین بازیکن جدا شده از این جمع باشد. نورافکن بازیکن جوانی بود که شفر روی حفظ او اصرار داشت اما این امکان برای باشگاه استقلال پیش نیامد. سید مجید حسینی می تواند نسخه دیگری از امید نورافکن باشد. وی نیز قراردادی مشروط و همراه با بند و تبصره با آبی پوشان دارد. حسینی مثل نورافکن از شرایط سنی مناسبی برای ترانسفر شدن به اروپا برخوردار است اما مزیت او نسبت به نورافکن این است که در جام جهانی حضور داشته و بازی های درخشانی هم از خود به نمایش گذاشته است. حالا این بازیکن حتی به لیگ های بلژیک و امثالهم هم قانع نیست و در صدد حضور در لیگ‌های معتبرتر اروپایی است. وقتی استقلالی‌ها کمتر برای خود شانس حفظ این بازیکن را متصورند که با استناد به صحبتهای گذشته افتخاری مدیربرنامه های حسینی هم رابطه خوبی با مدیران این باشگاه ندارد.
جباروف یکی دیگر از بازیکنان مهم استقلال است که خطر عدم تمدید قراردادش این تیم را تهدید می کند. جباروف از عملکرد مسئولین استقلال و عدم پایبندی آنها به قول و قرارهای مالی شان به شدت دلخور است و بارها نیز این دلخوری را ابراز داشته. استقلالی‌ها نه این که نتوانند جباروف را حفظ کنند، اما قطعا کار سختی برای این موضوع دارند و باید انرژی زیادی برای حفظ او صرف کنند.
ناکامی باشگاه استقلال در حفظ ستاره‌هایش وقتی بیشتر به چشم می آید که رقیب سنتی این تیم در شرایطی که از نقل و انتقالات محروم است نه تنها با بازیکنان مورد نیازش تمدید قرارداد کرده، بلکه توانسته از هم اینک برای نیم فصل دوم خریدهای بزرگی انجام دهد. پیش آمدن شائبه تبعیض بین دو باشگاه در پرداخت ها از سوی اسپانسر مشترک فضا را برای این تیم متشنج کرده است. شایعه تغییرات در مدیریت این باشگاه همزمان شد با اضافه شدن امیرحسین فتحی به هیات مدیره باشگاه تا این شایعه قوت گیرد.
اتفاقات در این باشگاه باعث شد تا هواداران این تیم بار دیگر قول و قرارهای تجمع گذاشته و مدیران باشگاه به تکاپوی بیشتری برای قانع کردن هواداران خود بیفتند و در همین راستا بیانیه پشت بیانیه صادر شود و شائبه ایجاد تغییرات مدیریتی در صورت بالا گرفتن نارضایتی هواداران قوت گیرد.
