بهار ارجمند با انتشار این عکس در اینستاگرامش نوشت: دیگر ندیدمت، نه در باد و نه در فانوس دیگر ندیدمت، نه بر پلک پروانه و نه در تخیل شبنم دیگر ندیدمت، نه در صبحی از پی شب و نه در شبی از غروبِ همان روز بی‌رویا که فرداش آدینه بود. عجیب است، چشمهای همه‌ی مردگان مرا می‌نگرند. چشمهای همه‌ی مردگان، همزادانِ ستاره‌اند. دریغا سوسوی منتظر! بلکه تو از خود من، به اشاره نامی را زمزمه کنی، ورنه نمی‌توانمت شناخت! چشمهای همه‌ی مردگان، همزادانِ ستاره‌اند، من از میان همه‌ی شما، منتظر کسی بودم، که نیامد! به گمانم دریا، چشمی برای گریستن نداشت، ورنه آن پرنده‌ی بی‌جفت به جای نَمِ یکی قطره‌ی باران چشم به راه دو دیده‌ی من از دریا نمی‌گریخت.
