با این حال میزان دقیق افزایش تولید همچنان نامشخص است و پیامدهای عدم توافق جمعی ممکن است تبعاتی را به چندین شکل مختلف داشته باشد.
سالهاست که چنین میزان ابهاماتی در آستانه دیدار اوپک مشاهده نشده بود. اختلافات درون گروهی ممکن است نتایج غیرمنتظره‌ای را به همراه داشته باشد. اویل پرایس در آستانه دیدار اوپک سناریوهایی متعددی را مورد بررسی قرار داده که به این شرح هستند:
سناریوی شماره ۱
اوپک و هم پیمانانش در توافق نفتی با افزایش تولید مختصر بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ هزار بشکه در روز موافقت خواهند کرد. به نظر می‌رسد بازار هم روی افزایش بین این محدوده حساب کرده است. اما گویا روسیه خواهان افزایش تولید بالاتری است. طبق گزارش‌هایی که چند هفته پیش منتشر شد، روسیه خواهان افزایش تولید این گروه به میزان یک میلیون بشکه در روز است. بلومبرگ اخیرا گزارش کرد که روسیه ممکن است پیشنهاد کند تولید به میزان ۱.۸ میلیون بشکه در روز افزایش پیدا کند و عملا به پیمان نفتی که اواخر سال ۲۰۱۶ بین کشورهای اوپک و غیراوپک منعقد شد، پایان دهد. با این حال برخی از کشورها مانند آنگولا، مکزیک و ونزوئلا قادر نخواهند بود به سطح تولید سابقشان بازگردند.
عربستان سعودی خواستار افزایش تولید به میزان ملایم‌تری است. به نظر می‌رسد رقم افزایشی که ماه گذشته مطرح شد عربستان ترجیح می‌دهد، حدود ۳۰۰ هزار بشکه در روز است. از آن زمان دورنمای تولید ونزوئلا به حدی تیره شده است که ممکن است ریاض تمایل به تولید بالاتر پیدا کرده باشد.
اگر عربستان سعودی و روسیه به تفاهم برسند و تولیدشان را بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ هزار بشکه در روز افزایش دهند، آنها بلافاصله عمده افت تولید ونزوئلا طی یک سال گذشته را جبران خواهند کرد. این افزایش به هیچ وجه بازار را از عرضه لبریز نخواهد کرد به خصوص که مازاد ذخایر نفت تقلیل پیدا کرده است. بازار نفت روی این میزان افزایش حساب کرده و این میزان افزایش احتمالات منطبق با انتظارات خواهد بود. در نتیجه قیمت‌های نفت تغییر چندانی پیدا نخواهد کرد.
سناریوی شماره ۲
عربستان سعودی و روسیه با افزایش تولید به میزان یک میلیون بشکه یا بیشتر موافقت می‌کنند. ماه گذشته زمانی که برای نخستین بار اعلام شد گروه اوپک پلاس در حال بررسی افزایش تولید است، قیمت‌های نفت سقوط کرد اما بسیاری از تحلیلگران نفت با این موضوع موافق هستند که تولید نفت با توجه به سقوط تولید ونزوئلا و احتمال متاثر شدن صادرات ایران از تحریم‌های آمریکا و همچنین رشد قوی تقاضا، بایستی افزایش پیدا کند. این منطق به اصرار روسیه برای افزایش بیشتر تولید وزن بیشتری بخشیده است و اگر ریاض و مسکو برخلاف سناریوی شماره ۱ تصمیم بگیرند، احتمال افزایش تولید به میزان یک میلیون بشکه در روز یا بالاتر وجود دارد. اما جزییات همچنان باید بررسی شود. ظاهرا عربستان سرگرم بررسی افزایش دو مرحله‌ای تولید است تا تاثیر این اقدام را بر بازارها ملایم کند. تحت چنین سناریویی، تولید بلافاصله ۵۰۰ هزار بشکه در روز افزایش خواهد یافت و ۵۰۰ هزار بشکه در روز دیگر در سه ماهه چهارم به میزان تولید اضافه می‌شود. طبق گزارش بلومبرگ، چنین طرحی مستلزم برگزاری یک دیدار فوق العاده در سپتامبر خواهد بود.
سناریوی شماره ۳
عربستان سعودی و روسیه نمی‌توانند توافق کنند و به طور یکجانبه تولیدشان را اندکی افزایش می‌دهند. اکثر تولیدکنندگان اوپک در برابر افزایش تولید مخالف هستند زیرا توان بالا بردن تولید در مدت کوتاه را ندارند. تولید ونزوئلا طی شش ماه گذشته سیر نزولی داشته است. ایران نیز در برابر تحریم‌های آمریکا ممکن است با افت صادرات روبرو شود. آنگولا و مکزیک با افت طبیعی تولید میادین خود مواجه شده‌اند. بجز روسیه و عربستان سعودی، شاید تنها کویت، امارات متحده عربی و عراق باشند که قادرند تولیدشان را افزایش دهند؛ با این حال عراق با تولید بالاتر ابراز مخالفت کرده است.
بدون توافق رسمی، عربستان سعودی ممکن است محدودیت عرضه خود را بدون اینکه خشم سایر اعضای اوپک را برانگیزد، اندکی تسهیل کند. و از آنجا که سعودی‌ها بزرگترین ظرفیت تولید شناور را دارند، رویکرد خوددارانه آنها ممکن است به معنای افزایش ملایم مجموع تولید باشد.
ابهامات زیادی درباره چگونگی به توافق رسیدن کشورها تولیدکننده در بازنگری سیاست تولید وجود دارد اما اگر تولید گروهی به عنوان مثال ۵۰۰ هزار بشکه در روز افزایش پیدا کند، نتیجه بسیار خوش بینانه‌ای خواهد بود. بازارها از حجم بالاتر عرضه حمایت می کنند و اگر افزایش تولید اندک باشد، قیمت‌ها افزایش پیدا خواهد کرد. اما مطمئنا بر مبنای سیگنال‌های اخیری که از سوی ریاض مخابره شده است و تمایل این کشور به تولید بالاتر را نشان می‌دهد، چنین سناریویی چندان محتمل به نظر نمی‌رسد.
