جان توشاک که به تازگی با امضای قراردادی سه ساله هدایت تیم فوتبال تراکتورسازی را برعهده گرفته است، در گفت‌وگو با روزنامه اسپانیایی «موندو دپورتیوو» چاپ کاتالونیا در پاسخ به این پرسش که «از سفرهای طولانی مدت خسته نشده‌اید؟»، گفت: پس از کار کردن در کشورهای جمهوری آذربایجان، مقدونیه، مراکش و ترکیه به چنین سفرهایی عادت دارم. وقتی هم که به قهرمانی می‌رسید، خستگی از تن‌تان خارج می‌شود و این چیزی است که از کار در ایران به دنبالش هستم.
وی در ادامه افزود: هیچ‌گاه از صحبت در مورد قهرمانی با دپورتیوو لاکرونیا در سوپرجام اسپانیا، قهرمانی با رئال مادرید در لالیگا، قهرمانی در جام حذفی اسپانیا با رئال سوسیه‌داد و ... خسته نمی‌شوم، بلکه از یادآوری لحظات پیچیده و دشوار خسته می‌شوم. من در آستانه 70 سالگی هستم و حس خاصی دارم. بیش از 50 سال است که به اروپا و سراسر جهان سفر می‌کنم و در این مدت فوتبال بازی کرده و سرمربیگری هم کرده‌ام. من حس خاصی دارم و حرف دیگری برای گفتن ندارم.
سرمربی ولزی تراکتورسازی در مواجهه با این پرسش که «در مورد هنرپیشه‌ها گفته می‌شود که آنها روی صحنه می‌میرند. آیا جان توشاک هم روی نیمکت سرمربیگری از دنیا خواهد رفت؟»، اظهار داشت: سرانجام ما روزی در جایی از این دنیا خواهیم رفت. روزی یک نفر از من پرسید که چرا بازنشسته نمی‌شوی که در پاسخ به او گفتم، واژه «بازنشستگی» بی‌کاربردترین واژه لغت‌نامه است. زمانی بازنشسته می‌شوید که شما را در تابوت بگذارند.
«چه چیزی باعث شد تا مجذوب پیشنهاد باشگاه تراکتورسازی شوید و آن را بپذیرید؟»، سرمربی 69 ساله سرخپوشان تبریزی در پاسخ به این پرسش نیز خاطرنشان کرد: به واسطه سرمربیگری در بشیکتاش، باید بگویم جایی که می‌روم بسیار به نزدیک به کشور ترکیه است. من پیشنهاداتی داشتم که علاقه‌ای به آنها نداشتم، اما پیشنهاد تراکتورسازی خیلی جالب بود.
وی همچنین تصریح کرد: ایران کشوری متفاوت است. کارلوس کی‌روش هم سرمربی تیم ملی فوتبال ایران است و ما نقاط مشترکی با یکدیگر داریم. کی‌روش همچنین اوسیانو داکروز را به‌عنوان دستیار در کنار خود دارد، کسی که زمانی بازیکن خود من در اسپورتینگ لیسبون بود و او را با خود به رئال سوسیه‌داد بردم. امیدوارم داکروز هم کارش را به خوبی در کادرفنی تیم ملی انجام دهد.
