این روزها باشگاه استقلال نه خیلی جدی و نه خیلی بی تفاوت نقل و انتقالات را آغاز کرده است اما آنچه از همین ابتدای کار به چشم می خورد شیوه عجیب و غلط مسئول نقل و انتقالات این باشگاه برای حفظ بازیکنان است.
اولین قدم هر باشگاه برای نقل و انتقالات حفظ مهره‌های ستاره و تاثیرگذاری است که قراردادشان رو به پایان است و یا قراردادهایی که است که شرط دارد و بازیکن می تواند از این تیم جدا شود. اصلی که باشگاه استقلال به شکلی نادرست در حال اجرای آن است.
از تیام شروع می کنیم. همان بازیکنی که چندی پیش شبانه و درست در ساعت‌های پایانی نقل و انتقالات در فرودگاه امام! با استقلال قرارداد بست. قراردادی که آن روزها به خاطر فشارهای زیاد طرفداران بسته شد چون استقلالی‌ها نتوانسته بودند مهاجمان مد نظر شفر را جذب کنند. مامه بابا تیام همان بازیکنی که تا همین چند ماه قبل پندار توفیقی معاون باشگاه استقلال و همچنین رضا افتخاری مدیرعامل باشگاه تاکید داشتند که با استقلال یک سال دیگر قرارداد دارد و جایی نمی رود، او حتی همین دو روز پیش در اظهار نظری روی سایت باشگاه استقلال اعلام کرد: تیام با ما هماهنگ است!
این اظهار نظر در حالی صورت گرفته حالا معاون باشگاه استقلال عنوان می‌کند تیام بهانه می‌آورد.اگر او با مسئولان استقلال هماهنگ است چطور به یکباره شروع به بهانه جویی کرده؟ همه می‌دانند مهاجم سنگالی برای دریافت مبلغ بالاتر نسبت به فصل قبل منتظر پیشنهاد مسئولان استقلال بود اما اینکه چطور تا همین یک ماه پیش به هواداران استقلال عنوان شده این بازیکن یک سال دیگر قرارداد دارد خودش سوال ایجاد می‌کند.چیزی که در مذاکرات توفیقی و افتخاری در مذاکره با تیام عنوان شده این است که مهاجم سنگالی پیشنهاد پاداش‌های این باشگاه را برای برد احتمالی مقابل السد قطر، مرحله نیمه نهایی و فینال لیگ قهرمانان آسیا را نپذیرفته و اعلام کرده گنجاندن این نوع آپشن در قراردادش ضمانتی ندارد چون ممکن است استقلال از این مراحل حذف شود و خود به خود این آپشن ها از بین می‌رود.
اما سوال مهمتر اینجا است که چرا باشگاه استقلال فصل گذشته با بازیکنان به شکلی قرارداد بسته که همه آنها خیلی راحت می‌توانند با پرداخت مبلغی از این تیم جدا شوند، آن هم بازیکنانی که همه تاثیر گذار هستند و حتی این باشگاه می‌توانست با عقد قرارداد حرفه‌ای از انتقال آنها به تیم‌های اروپایی سود کلانی ببرد. نمونه بارز آن امید نورافکن است که در استقلال رشد کرد اما در 23 سالگی با پرداخت مبلغی بسیار جزئی از استقلال جدا شد. از طرف دیگر مجید حسینی دیگر مدافع آینده دار فوتبال ایران هم بازیکنی است که این روزها شایعه جدایی اش از استقلال شنیده می‌شود و او هم بندی در قرارداد دارد که می‌تواند از جمع آبی پوشان جدا شود. به اینها فرشید اسماعیلی را هم اضافه کنید که مدعی شده با پرداخت 200 هزار دلار می‌تواند از استقلال رضایتنامه بگیرد.آیا این نوع قرارداد بستن برای باشگاه بزرگی مثل استقلال مناسب است؟
این نوع مذاکرات با تیام و عقد قراردادهای نصفه و نیمه که خروجی‌اش جدایی بازیکنانی است که تبدیل به ستاره می‌شوند ما را به یاد روزهایی می‌اندازد که کاوه رضایی در حال مذاکره با استقلال بود و پندار توفیقی با بیان اینکه کاوه رضایی بازیکن اروپا ندیده ای است باعث جدایی این بازیکن از جمع آبی پوشان شد. بر کسی هم پوشیده نیست که کاوه ستاره فصل استقلال بود و امسال هم در اروپا و در تیم شارلروا خودش را به خوبی نشان داد. مسئله که کاملا در 2 سال اخیر نمایان شده این است که باشگاه استقلال وقتی در حفظ و یا جذب برخی از بازیکنان ناکام می‌شود بلافاصله برای کم کردن فشار هواداران، این بازیکنان را مقابل مردم قرار می دهد.کاری که با کاوه رضایی شد اکنون برای تیام در حال رخ دادن است(اگر چه این موضوع شاید برای بازیکنان خارجی چندان مهم نباشد) و نمونه رفتارهای عجیب مسئولان استقلال مصاحبه امروز توفیقی با رادیو است که تیام را به بهانه آوردن متهم کرده است در حالی که معاون باشگاه استقلال باید به جای خراب کردن تیام به این سوال پاسخ بدهد که چرا با این بازیکن خوب به این شکل قرارداد بسته و چرا یک ماه پیش عنوان کرده وی با استقلال یک سال قرارداد دارد.
