اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.
پیامبر اکرم (ص):
المَهدِیُّ مِن وُلدِی ، اسمُهُ اسمی ، وکُنیَتُهُ کُنیَتی ، أشبَهُ النّاسِ بی خَلقا وخُلُقاً ، تَکونُ لَهُ غَیبَةٌ وحَیرَةٌ ، حَتّى تَضِلَّ الخَلقُ عَن أدیانِهِم ، فَعِندَ ذلِکَ یُقبِلُ کَالشَّهابِ الثّاقِبِ ، فَیَملَؤُها قِسطاً وعَدلاً ، کَما مُلِئَت ظُلماً وجَوراً .
«مهدى» از فرزندان من است. نامش نام من، کنیه اش کنیه من ، و شبیه ترینِ مردم در خلق و خو به من است . غیبت و حیرت او چنان به طول مى انجامد که مردم، دین خود را گم مى‌‌کنند و در این هنگام است که مانند شهاب درخشان مى‌‌آید و زمین را از عدل و داد پر مى کند، همان گونه که از ظلم و ستم پر شده است».
کمال الدین : ص ۲۸۷ ح ۴
