در ابتدای این مطلب با اشاره به اینکه سخنرانی نتانیاهو یک مانع آشکار داشت، آمده است: «او باید سدّی که توسط دستگاه امنیتی اسرائیل طی 3 سال گذشته به وجود آمده بود را از سر راه برمی‌داشت؛ اینکه برخلاف تمام چیزهایی که می‌گوید، توافق توافق هسته‌ای ایران چندان هم بد نیست و موفق شده جاه‌طلبی‌های اتمی ایران را در زمان خودش محدود کند».
این روزنامه با بیان اینکه مدرکی که نتانیاهو نشان داد جدید نبود بلکه تصویری از یک مدرک بود که سال‌ها پیش گرفته شده، تاکید کرد: «او یک مورد مهم را فراموش کرد؛ تاریخ‌های ضروری که ثابت کند ایران از زمان امضای برجام در 2015، تا کنون اقدامی ناقض آن انجام داده است».
هاآرتص در ادامه افزود اینکه ایران به پنهان کردن برخی مدارک ادامه داده و افرادی که نتانیاهو ذکر کرد، هنوز هم بر سر کار هستند؛ لزوما دلیل آن نیست که برنامه تسلیحاتی مخفی در جریان است. اگر هم باشد، نتانیاهو اما هیچ اثباتی ارائه نداد.
این روزنامه با تاکید بر اینکه ایرادات سخنرانی نتانیاهو به قدری آشکار بود که نتوانست جلوه‌ای از عملیات اطلاعاتی درباره ایران را نشان دهد، نوشت: «اطلاعاتی که او روز دوشنبه افشا کرد، برای سران آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و روسیه چیز جدیدی نبود...هیچکدام از آنها، کسانی را که خواستار باقی‌ماندن در برجام بودند را قانع نکرد».
هاآرتص با بیان اینکه نتانیاهو خود می‌دانست که تمام چیزهایی که می‌گوید درست نیست، تاکید کرد اما او این کنفرانس خبری اغراق‌آمیز را ترتیب داد زیرا می‌دانست مردی (ترامپ) که قرار است درباره توافق هسته‌ای ایران تصمیم بگیرد، هیچوقت نمی‌تواند این مسائل را توضیح دهد.
این روزنامه سومین ایراد بزرگ سخنرانی نتانیاهو را اینگونه شرح داد: «(از این کنفرانس خبری) چیز جدیدی درباره توافق هسته‌ای ایران بیان نشد که قبلا ندانسته باشیم یا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیشتر آن را تایید نکرده باشد».
هاآرتص در پایان این سخنرانی را یک «کودتای اطلاعاتی» برای کمک به ترامپ جهت تصمیم گیری در تاریخ 22 اردیبهشت برای لغو برجام و همچنین بهبود وضعیت محبوبیت نتانیاهو در بین صهیوینست‌ها توصیف کرد.
