این اسناد که بر اساس اطلاعات کتابخانه ملی قطر از کتابخانه انگلیس دریافت شده و بیشتر آنها به زبان انگلیسی است ، مکاتبات ، گزارش های اداری ،تفاهم نامه ها و دست نوشته های متعلق به موسس حکومت سعودی را شامل می شود.
بر اساس این گزارش، اسناد مذکور همچنین شامل مکاتبات آل سعود با دفاتر سیاسی انگلیس در بحرین، کویت، جده، نماینده عالی در عراق و مصر، دفتر هند و وزارت امور خارجه انگلیس است و تعداد زیادی از آنها از سوی دفتر بریتانیا در هند برای ملک عبدالعزیز ارسال شده است .
یکی از این اسناد نشان می‌دهد که دولت انگلیس مبالغی را به ملک عبدالعزیز پرداخت کرده تا او وعده دهد سرزمین های کمتری در منطقه را به تصرف خود در آورد.
در سند دیگری نیز مشخص می‌شود که ملک عبدالعزیز در جریان حمله نظامی خود برای از بین بردن حکومت آل رشید، از حمایت مستقیم استعمار انگلیس برخوردار بوده است.
یکی از این اسناد که جزو اسناد محرمانه است توسط «جان ایوین شاکبرگ» مسئول بخش سیاسی دفتر هند در 22 سپتامبر 1918 تنظیم شده است. در این سند آمده است :« دولت بریتانیا تمایل دارد از ملک عبدالعزیز درباره روابطش با ملک حسین بن علی الهاشمی امیر حجاز و ابن رشید توضیح بخواهد.»
دربار پادشاهی عربستان سعودی در صفحه رسمی خود در توییتر به «عبدالله العذبه» سردبیر روزنامه قطری «العرب» که این اسناد را منتشر کرده است پاسخ داده و صحت این اسناد را تایید کرد اما ادعا کرده است این مبالع رشوه نبوده و تنها پرداخت هایی برای جلوگیری ملک عبدالعزیز از توسعه نفود خود در مناطق تحت سیطره انگلیس از جمله قطر و این موضوع در رابطه کشورها امری مرسوم بوده است.
عبدالعزیز بن سعود معروف به ملک عبدالعزیز و ابن سعود، نخستین پادشاه و بنیانگذار پادشاهی عربستان سعودی بود.
وی از سال ۱۹۰۲ پس از کودتایی خونین، حکومت بر ریاض را به دست آورد و از ۱۹۲۲ بر تمام منطقه نجد (مرکز عربستان) مسلط شد و از ۱۹۲۵ حجاز را به قلمرو خود افزود. او در سال ۱۹۳۲ کشور جدیدی را با نام عربستان سعودی بنیان گذاشت.
ملک عبدالعزیز، ۹ نوامبر ۱۹۵۳ در ۷۷ سالگی درگذشت. وی فرزندان بسیار زیادی داشت و تمامی پادشاهان بعدی عربستان (سعود، فیصل، خالد، فهد، عبدالله و سلمان ) تاکنون فرزندان وی بوده‌اند.
دوران سلطنت او با کشف نفت در عربستان در سال ۱۹۳۸ و بهره‌برداری گسترده از منابع نفتی این سرزمین همراه بود.
