چند ماه قبل بود که مدیرزراعت سازمان جهادکشاورزی جنوب استان کرمان از اجرای طرح استمرار برای محصول پیاز و کشت این محصول در دو هزار و ۵۰۰ هکتار از مزراع جنوب کرمان خبر داد. حالا این محصول به بار نشسته اما روی دست کشاورزان مانده است.
دلالان پس از آنکه هندوانه کاران و گوجه کاران را ورشکست کردند و پول دسترنجشان را به جیبشان سرازیر کردند حالا سراغ پیاز کاران آمده اند اما جالب اینکه هنوز هیچ اقدامی مناسبی برای جلوگیری از سقوط آزاد نرخ محصولات کشاورزی در سال حمایت از تولید ملی در وزارت جهاد کشاورزی انجام نشده است.
لزوم چاره اندیشی مشکلات کشاورزان
چند روز قبل برای جلوگیری از افت قیمت شدید گوجه فرنگی که در مزرعه ۲۰۰ تومان خریداری می شد و در بازار به مصرف کنندگان ۲۰۰۰ تومان فروش می رفت طرح خرید توافقی محصول به قیمت ۳۷۰ تومان در دستور کار قرار گرفت اما این قیمت هم نمی تواند جلوی ضرر کشاورزان را بگیرد.
قبل از سقوط قیمت گوجه، هندوانه کاران نیز با کاهش قیمت این محصول تا ۲۵۰ کیلو در مزرعه مواجه شدند این در حالی است که همین محصول در کرمان به مصرف کنندگان از ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تومان فروخته می شود.
حالا دلالان سراغ پیاز کاران رفته اند، کشاورزان می گویند هر کیلو پیاز زرد ۳۰۰ تا ۴۰۰ تومان و هر کیلو پیاز قرمز ۵۰۰ تا ۷۰۰ تومان فروخته می شود اما قبل از افت قیمت هر کیلو از این محصول حداقل هزار تا هزار و ۲۰۰ تومان فروخته می شد.
مزارع را شخم بزنیم بهتر است
طی یک ماه گذشته در سال جاری کشاورزان شاهد افت پی در پی قیمت انواع محصولات کشاورزی بوده اند، کشاورزان برای جلوگیری از ورشکستگی و با توجه به تجربه سال های گذشته سعی کرده اند هر بخش از مزرعه را به کشت یک محصول اختصاص دهند که در صورت کاهش قیمت یک محصول با فروش محصول دیگر ضرر را جبران کنند اما در سال جاری کشاورزان با کاهش شدید قیمت در اکثر محصولات کشاورزی مواجه شده اند، حالا دیگر برداشت پیاز برای کشاورزان هم سود ندارد و چون نمی توان این محصول را خوراک دام کرد ترجیح می دهند مزارع خود را رها کنند و یا شخم بزنند.
ما چه کنیم؟ چه محصولی تولید کنیم که بتوانیم خرج خانواده خود را تامین کنیم؟ همه می گویند الگوی کشت را رعایت کنید من این سوال را دارم چگونه الگو را رعایت کنیم ما هر محصولی می کاریم عده ای غیر بومی با حضور در زمان برداشت آن را با قیمت اندک می خرند
محمد یکی از کشاورزان جنوب کرمان است که می گوید: ما نمی دانیم چه محصولی کشت کنیم، هر چه که می کاریم با افت قیمت مواجه می شود و جالب اینکه در جنوب کرمان محصول را از ما با کمترین قیمت ممکن با هزار منت خریداری می کنند و در شهرهای مجاور چندین برابر قیمتی که ما فروخته ایم به مصرف کننده می دهند. این مساله ربطی به الگوی کشت ندارد چون انوع محصولات کشاورزی با افت قیمت مواجه می شوند و از سوی دیگر در بازار مصرف همین محصول با قیمت بالا فروش می رود.
وی می گوید: ما چه کنیم؟ چه محصولی تولید کنیم که بتوانیم خرج خانواده خود را تامین کنیم؟ همه می گویند الگوی کشت را رعایت کنید من این سوال را دارم چگونه الگو را رعایت کنیم ما هر محصولی می کاریم عده ای غیر بومی با حضور در زمان برداشت آن را با قیمت اندک می خرند. همان زمان قیمت حمل هر تن محصول به ۳۰۰ هزار تومان می رسد و کسی نظارت نمی کند!
وی افزود: این مشکلات مربوط به امسال نیست، سالهاست این مشکلات وجود دارد و همه می دانند اما کاری انجام نمی شود.
زهرا یک زن سرپرست خانوار است و می گوید: مسئولان جهاد کشاورزی می گویند نگران افت قیمت پیاز نیستند و این برای ما که محصولمان روی دست مانده عجیب است.
وی می گوید: بذر، کود و سم با افزایش قیمت مواجه است و برای تامین آب هم باید هزینه گزافی بپردازیم در نهایت قیمت افت می کند و اگر شانس بیاوریم خرید تضمینی می شود.
وی بیان کرد: ما برای جبران هزینه هامان حداقل باید پیاز را کیلویی هزار تومان بفروشیم.
این زن کشاورز گفت: چرا ما هر چه که می کاریم سودش به جیب بخش حمل و نقل و دلال ها می رود و کسی خم به ابرو نمی آورد.
وی گفت: خستگی در روح و تنمان مانده است، دلالان کاملا شناخته شده اند این افراد را باید شناسایی و مورد بازخواست قرار داد.
وی گفت: این افراد محدود هستند و با یکدیگر تبانی می کنند و محصول را برای مدت طولانی نمی خرند به همین دلیل کشاورز که می بیند محصولش در حال خراب شدن است مجبور می شود به هر قیمتی دسترنجش را بفروشد.
وی می گوید: این محصول در بازار مصرف شهرهای بزرگ با قیمت خوبی به فروش می رود و سوال من این است این تفاوت قیمت به جیب چه افرادی سرازیر می شود؟
این محصول در بازار مصرف شهرهای بزرگ با قیمت خوبی به فروش می رود و سوال من این است این تفاوت قیمت به جیب چه افرادی سرازیر می شود
فرماندار عنبرآباد در خصوص وضعیت پیاز کاران این شهرستان می گوید: یکی از مهمترین اهداف ما برخورد با دلالان بازار محصولات کشاورزی است.
نادر ملایی بیان کرد: شغل اکثر مردم عنبرآباد کشاورزی است و محصول پیاز امسال در وسعت نسبتا بالا کشت شده است و می توان با بازاریابی مطلوب محصول را به شهرهای مجاور و کشورهای مختلف صادر کرد.
وی تصریح کرد: هدف ما ساماندهی قیمت محصولات کشاورزی و جلوگیری از افت نرخ محصول است اما متاسفانه به دلیل اینکه کشت این محصول همزمان در هرمزگان و سیستان و بلوچستان نیز انجام شده است، عرضه محصول به یکباره افزایش یافته است.
صادرات پیاز به افغانستان
فرماندار عنبرآباد بیان کرد: صادرات محصول به کشورهای همسایه از جمله عراق و افغانستان نیز در دستور کار قرار دارد و روند صادرات باید با همکاری دستگاه های مختلف سرعت بگیرد به همین دلیل قیمت این محصول در روزهای اخیر کمی افزایش یافته است.
وی حمایت از تولید داخلی و کشاورزان را از مهمترین اولویت های دولت در عنبرآباد دانست و گفت: در این راستا اقدامات لازم در حال انجام است.
چند ماه قبل بود که استیضاح وزیر کشاورزی در مجلس رای نیاورد و حالا نمایندگان جنوب کرمان با توجه به وضعیت نابسامان محصولات کشاورزی پی در پی از وزرات کشاورزی می خواهند چاره ای برای حل مشکل در نظر گیرد.
احمد حمزه، نماینده کهنوج، رودبار، فاریاب و منوجان و قلعه گنج همین چند روز قبل بود در سخنرانی اش در مجلس با تشریح وضعیت کشاورزان جنوب کرمان و افت قیمت محصول، دلال بازی در بازار، عدم بازاریابی و افزایش قیمت حمل و نقل محصولات کشاورزی خواستار چاره اندیشی فوری مسئولان شد.
حالا یحیی کمالی نماینده عنبرآباد و جیرفت در مجلس شورای اسلامی نیز خواستار پاسخگویی وزارت جهاد کشاورزی در خصوص وضعیت کشاورزان و افت قیمت پی در پی محصولات کشاورزی شد.
کمالی پور ادامه داد: ما درخواست ساماندهی بازار محصولات کشاورزی در جنوب کرمان را داریم و پیگیر حل مشکلات کشاورزان جنوب کرمان هستیم.
وی تصریح کرد: ما انتظار داریم در اسرع وقت برای حمایت از کشاورزان چاره اندیشی شود و اوضاع سامان یابد.
وی بیان کرد: چگونه یک کیلو گوجه در جنوب کرمان ۲۰۰ تومان از کشاورز خریداری می شود اما در تهران ۲۰۰۰ تومان به مردم فروخته می شود؟
فرودگاه هم چاره ساز نشد
کمالی پور گفت: این موضوع در مجلس پیگیری می شود، کشاورزی باید با برنامه در زمینه کاشت، داشت و برداشت و فروش باشد و ساماندهی در تمام این بخش ها ضروری است اما کشاورزان در حال حاضر محصولشان روی دستشان مانده است.
سوال اینجاست، حالا که در سال حمایت از تولید ملی قرار گرفته ایم چرا تولید کشاورزان روی دستشان می ماند و هیچ برنامه ریزی در راستای بازاریابی و صادرات این محصولات از قبل انجام نشده است.
روزگاری عدم وجود فرودگاه در جنوب کرمان برای حمل و نقل محصول بهانه ای برای عدم ورود به بازارهای جهانی بود اما حالا که این فرودگاه نیز راه اندازی شده است هیچ برنامه مدونی برای بازاریابی محصولات کشاورزی برای ورود به کشورهای مختلف وجود ندارد و هزینه حمل و نقل زمینی نیز هر روز بیشتر می شود.
در این میان کشاورزی که وظیفه اش تولید محصول است پس از تولید هیچ بستر و زمینه ای برای فروش نمی بیند و در نهایت با موانعی در راستای محصول مواجه می شود که مسئولان باید با تعریف ساختار معین و دائمی در راستای بازاریابی، حمل نقل و فروش محصول اقدام کنند.
