«خانواده» کوچک‌ترین اما مهم‌ترین رکن هر جامعه است و در صورتی که در مسیر صحیح تربیتی حرکت کند، آثار و برکاتش شامل حال همه جامعه می‌شود، این مهم جز از طریق عمل به رهنمودهای حضرات معصومین(ع) محقق نمی‌شود. امروزه با توجه به افزایش مشغله‌ها و دغدغه‌های مختلف و همچنین افزایش بیش از پیش دسیسه‌ها و شیطنت‌های ابلیس، توجه به خانواده و لزوم بهره‌مندی از رفتاری زیبا در قبال اعضای خانواده، امری بسیار حائز اهمیت محسوب می‌شود.
امروزه ابلیس و ایادی او به شیوههای مختلف درصدد ایجاد ناجوریها در انسانها هستند و آنان را به سوی بداخلاقی می‌‌کشانند که نمود آن در محیط خانواده‌ها دیده می‌شود. پس سعی کنیم با این حربه که سست‌کنندۀ بنیان خانوادههاست، مقابله کنیم و با رفتاری سرشار از رحمت، محبت و صفا و صمیمیت در خانواده‌ها، زینتبخش اهل‌بیت(ع) باشیم. به عبارت دیگر، بیاییم آنقدر با رحمت و محبت در محیط خانواده، اقوام و دوستان رفتار کنیم که بهانۀ جاری شدن رحمت و برکات الهی را به خداوند بدهیم.
امام صادق (ع) در حدیثی در اهمیت این امر می‌فرماید:
«إنَّ المَرءَ یَحتاجُ فى مَنزِلِهِ و َعِیالِهِ إِلى ثَلاثِ خِلالٍ یَتَکَلَّفُها و َإن لَم یَکُن فى طَبعِهِ ذلِکَ : مُعاشَرَةٌ جَمیلَةٌ و َسَعَةٌ بِتَقدیرٍ و َغَیرَةٌ بِتَحَصُّنٍ»؛
مرد در خانه و نسبت به خانواده‌اش نیازمند رعایت سه صفت است هر چند در طبیعت او نباشد:
1ـ خوشرفتارى
2ـ گشاده‌دستى به اندازه
3ـ غیرتى همراه با خویشتن‌دارى
