نشریه فرانسوی آگورا ووکس درباره اظهارات بن‌سلمان ولیعهد عربستان علیه مقامات جمهوری اسلامی ایران نوشت: در جریان گفت‌وگویی که محمد بن سلمان ولیعهد عربستان با "جفری گولدبرگ" سردبیر ارشد مجله آمریکایی "آتلانتیک" انجام داد، وی به آن نظریه موسوم به "Godwin pointe" که می‌گوید در تمام هر استدلالی می‌توان همه چیز را شبیه به هیتلر دانست نزدیک‌تر شد و همین طور هم شد و آیت الله علی خامنه‌ای رهبر معظم ایران را به "هیتلر" تشبیه کرد.
شاید ولیعهد عربستان با این خطبه کوهستان (پیام‌هایی که حضرت موسی علیه السلام از کوه دریافت می‌کرد و با خداوند سخن می‌گفت)، آشنایی ندارد که می‌گوید: خار را در چشم دیگران می‌بینند ولی شاخه در حال رشد را در چشمان خود نمی‌بینند؟
ایران نه لهستان را تصرف کرده و نه هیچ کشور دیگری را و از سال 1785 به این طرف هیچ حمله‌ای از سوی این کشور به دیگر کشورها صورت نگرفته است. ایران واحدهایی نظامی از سپاه پاسداران را به‌درخواست دولت‌های "عراق و سوریه" به این کشورها فرستاده تا با داعش و دیگر شورشیان مقابله کنند، همان‌طور که آمریکا نیروهای خود را با هماهنگی دولت افغانستان به آنجا فرستاده ولی این امکان وجود ندارد که بتوان مقایسه‌ای با مسائلی که در زمان جنگ جهانی دوم به‌وجود آمدند، انجام داد.
در مقابل، شاهد هستیم که در سال 2015، عربستان سعودی و متحدینش یمن را مورد تجاوز قرار دادند و جنگی ویرانگر در آن کشور به‌راه انداختند.
عربستان سعودی همچنین در سوریه نیز مداخله کرده و با حمایت از جهادیون "افراطی ارتش اسلام" (جیش الاسلام) و انجام اقدامات تروریستی در دمشق از آنان حمایت کرده است.
ایران دارای یک جمعیت کوچک 9هزار نفری از یهودیان است و یهودیان ایران یک نماینده مجلس مخصوص به خود دارند. با اینکه یهودیان ایرانی بسیاری بر این باورند که در این جمهوری شیعه با آنان همانند شهروند درجه دو رفتار می‌شود و با اینکه دهها هزار مهاجر در ایران زندگی می‌کنند، ولی باز هم هیچ زمانی، "اقدامات مخرب و ویرانگر علیه یهودیان صورت نگرفته است".
ما به‌خوبی می‌دانیم که کنیسه‌های یهودیان در ایران همانند دیگر مراکز دینی فعال بوده‌اند و همچنین به‌خوبی می‌دانیم که امروزه اظهارات منسوب به محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور سابق ایران درباره "پاک کردن اسرائیل از نقشه" از جمله "اخبار دروغین" (فیک نیوز) بودند. در مقابل، دولت سعودی به هیچ وجه اجازه نمی‌دهد که در این کشور کنیسه‌ای وجود داشته باشد یا یهودیانی در خاک این کشور، زندگی کنند.
ایران سالانه یک بودجه 9 میلیارد دلاری نظامی دارد که تقریباً به همان میزانی است که یک قدرت نظامی خطرناک همچون کانادا در اختیار دارد در حالی که جمعیت کانادا نصف ایران است.
بودجه نظامی اسرائیل برای یک جمعیتی که 10 درصد ایران هم نیست 17 میلیارد دلار است و در همان اندازه‌ای است که امارات متحده عربی با 1.5 میلیون نفر جمعیت، در اختیار دارد. ایران با در اختیار داشتن 130 هواپیمای جنگی قدیمی چیزی برای گفتن در زمینه هوایی و دریایی ندارد و تعداد تانک‌های این کشور نیز به 1600 عرّاده می‌رسند.
اسرائیل، با 8 میلیون نفر جمعیت، اگر بخواهیم با ایران 82 میلیون نفری مقایسه کنیم، دارای 242 فروند هواپیمای جنگی به‌روز و 2600 عراده تانک مدرن می‌باشد. عربستان با 20 میلیون نفر جمعیت یک خرید 110 میلیارد دلاری تسلیحات جدید از انگلیس و آمریکا داشته است.
ایران، آنچه می‌گویند نیست.
ایران، آن چیزی نیست که روزنامه‌های غربی و اندیشکده‌های برگزار کننده نظرسنجی‌های بازاریابی انجام می‌دهند، می‌گویند، همان مؤسساتی که برای دموکراسی هم فراخوان می‌دهند و می‌گویند که رژیم ایران، با دقت تمام کاندیداهای مجاز برای شرکت در انتخابات را گلچین می‌کند.
ایران یک کشور تک‌حزبی نیست. برخی از انتخابات در ایران باعث شگفتی‌های فراوان می‌شوند. پارلمان ایران غالباً خود را برای انجام امور عجول نشان می‌دهد و بی‌صبرانه منتظر استقلال عمل است، در حالی که عربستان یک نظام دیکتاتوری بدون پارلمان است که نه‌فقط انتخابات ملی در آن انجام نمی‌شود بلکه از نسل‌ها پیش به این طرف، تنها یک خانواده بر آن حکومت می‌کند.
اگر ولیعهد عربستان با این "خطبه کوهستان" آشنایی ندارد، ولی او بی‌شک، با این برداشت‌های قرآنی آشنا است و اگر اندکی فکر کند، می‌تواند این را فهمیده باشد که این آیات قرآنی به‌چه‌معنایی هستند:
آنجا که در قرآن می‌گوید: فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ، وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَهُ.
