بدون شک یکی از چهره های خاص فوتبال ایران در چند دهه گذشته امیر قلعه نویی است، مردی که در دومین تجربه زندگی در اصفهان این بار روی نیمکت ذوب آهن نشست با این امید که بتواند افتخارات سپاهان را با ذوب هم تکرار کند اما تجربه روزهای پر فراز و نشیب این اجازه را به او نداد تا برای قهرمانی تلاش کند.
پرافتخارترین مربی لیگ برتر سال هاست نتوانسته به جام بوسه بزند گرچه با این حال هنوز هم از تشنگی فراوان برای رسیدن به قهرمانی صحبت می کند. سوای از مباحث فوتبالی و ورزشی، امیر قلعه نویی در این سال ها با بر زبان آوردن دردهای اجتماعی و اقتصادی به محبوبیت بیشتری در محافل عمومی رسیده است. نکته ای که خود به آن افتخار می کند و مدعی است اگر هر جای دیگر هم لازم ببیند نقش زبان مردم مهربان ایران زمین را ایفا خواهد کرد.
قلعه نویی در ماه های گذشته حرف هایی زد که خیلی به دل مردم نشست و بابت آن از مربی باتجربه و پرافتخار تمجید و تحسین شد، سخنانی درباره مشکلات جامعه که کمتر چهره ورزشی پیرامون آنها صحبتی انجام داده بود که در این میان حضور فعال او در صفحات مجازی هم مزید بر علت شد تا بیشتر در تیررس سوژه های جنجالی سال قرار بگیرد. فرصتی دست داد تا در آخرین روزهای سال گفت و گوی مفصل و جالبی با او پیرامون سال 96 داشته باشیم.
*نوروز 96 را در تبریز گذراندید و حالا باید در نصف جهان برای نوروز 97 آماده شوید.
این هم توفیقی بود از جانب پروردگار که بتوانم در جشن های سنتی ایران زمین حضور در قومیت های مختلف را تجربه کنم. از آذری های مهربان تا مردم اصفهان که خونگرمی شان زبانزد عام و خاص است. واقعا افتخار بزرگی است که در کنارشان باشم و به خاطر این الطاف همواره سپاسگزار خداوند هستم.
*سال 96 برای شما چگونه گذشت؟
مثل تمام مردم ایران با پستی و بلندی های زیادی رو به رو شدم که دوست ندارم در سال جدید با اشاره به آنها باعث آزردگی خاطر فوتبال دوستان شوم. هر چه بود گذشت و باید با تقدیری که برای مان نوشته شده است کنار بیاییم و شاکر باشیم.
*بسیاری اعتقاد دارند شما با امیر قلعه نویی سال های گذشته خیلی تفاوت دارید!
بله تفاوت کردم چون پیرتر شدم(با خنده).
*سوای از شوخی اما صحبت ها و رفتارهای شما حکایت از پختگی خاصی دارد.
برای ملاک قرار دادن رفتار و گفتمان و همین طور سایر مواردی که باید برای مقایسه کردن در دستور کار قرار بگیرد بهتر است به آرشیو سری بزنید تا کاملا پی ببرید که من همان امیر قلعه نویی سال های گذشته هستم با همان عقاید خاص و مختص به خودم که تنها از خداوند بالای سرم می ترسم و همیشه کاری که بدانم درست است را انجام می دهم.
*اما تفاوت گفتمان شما سوای از مباحث سیاسی و اجتماعی از جمله بر زبان آوردن مشکلات مردم نگاه ها را به امیر قلعه نویی کاملا تغییر داد!
در اینکه مردم همواره به من لطف داشتند هیچ شکی ندارم چون همواره خودم را جزئی از آنها دانستم و دردهای آنها درد من و امثال من بوده است. در گذشته گروهی نسبت به من موضع داشتند و هیچ وقت مثل الان که به من محبت دارند، رفتار نمی کردند.
زمانی که سرمربی تیم ملی بودم، فدراسیون رئیس نداشت، بودجه مشخصی نبود، فوتبال هم تعلیق شده بود اما ما آمدیم و تیم ملی را در رنکینگ فدراسیون جهانی اول نگه داشتیم، در جام ملت های آسیا آمار بسیار خوبی بر جای گذاشتیم و با شکست در پنالتی کنار رفتیم. به نوعی می توان گفت یکی از بهترین دوران تیم ملی را از نظر آماری داشتیم اما دوستان کم لطفی کردند.
در آن شرایط صدها مقاله علیه من نوشتند و فکر می کنم جرم من این بود که می خواستم سالم کار کنم. من در زندگی به هیچ کس باج ندادم چون همیشه خدا را در نظر گرفتم. حالا که از درد مردم حرف می زنم، می گویند امیر قلعه نویی عوض شده است.
*شاید به این خاطر باشد که شما به یک باره ورود جالبی به فضای مجازی داشتید؟
نه، حرف این نیست که من وارد فضای مجازی شده باشم، حرفم این است که در این سال ها مظلوم واقع شدم. دروغ چرا خیلی روزها بود دلم برای مظلومیت خودم می سوخت تا جایی که همیشه با خدای خودم راز و نیاز می کردم و از او می خواستم به من قدرتی بدهد که بتوانم قدمی در راه برطرف کردن مشکلات این مردم بردارم چه در حیث ورزشی، چه اجتماعی و اقتصادی.
*تجربه در این تغییر رفتار نقش داشته؟
مگر قبلا حرف مردم را نمی زدم که این موضوع را به تجربه ربط می دهید؟! کلیت موضوع این است که آن زمان تنها بودم و همه چیز علیه من بود اما الان خوشحالم وقتی یکی مثل علی کریمی می آید و حرف می زند، جامعه استقبال می کند. من کاری به کلیات گفته های کریمی ندارم چون می دانم او به عنوان یکی از مخلص ترین افراد ایران بی جهت حرفی نمی زند اما دلم بیشتر از این می سوزد که می بینم در کشوری مثل ایران با این همه ثروت خدادادی مردم فقیری داریم. مردانی با عزت و با وجدان داریم که از 24 ساعت روز تنها دو، سه ساعت استراحت می کنند تا یک لقمه نان حلال برای خانواده های خود جفت و جور کنند. آنهایی که به قول معروف "صورت خود را با سیلی سرخ نگه می دارند" واقعا عذاب های زیادی می کشند اما خم به ابرو نمی آورند چرا باید با این همه مشکل روبرو شوند. دیدن فقیر در ثروتمندترین کشور جهان واقعا برای من و امثال من سخت است و امیدوارم با فرا رسیدن نوروز در زندگی مردم هم روزهای نو از نظر اقتصادی و فرهنگی شاهد باشیم.
*شنیدن مشکلات مردم از زبان کسی که الان جزو قشر مرفه جامعه ایران قلمداد می شود، جالب توجه است!
سختی هایی که من و خانواده ام در زندگی مان کشیدیم را فکر نمی کنم کسی کشیده باشد. گرچه الان که نگاه می کنم می بینم شاید آنها که باید پی به ماهیت اصلی حرف های من ببرند در این کشور کم نباشند چون به قدری اوضاع اقتصادی و دغدغه های خانواده ها زیاد شده باشد. شاید به قول خیلی ها امیر قلعه نویی قشر مرفه باشد اما من هیچ وقت خودم را از مردم جدا ندیده ام و هیچ وقت هم مثل خیلی ها مصلحت اندیشی نمی کنم تا با سکوت از کنار آن بگذرم. حرفم را می زنم، حرفی که شک ندارم حرف دل مردم زجر کشیده باشد به این امید که بتواند جرقه ای بزند در ذهن آنها که تصمیم گیران اصلی برای رفاه حال این مردم هستند.
در این راه هیچ وقت کوتاه نمی آیم و تا جایی که در توان داشته باشم کار را پیش می برم. من نسبت به مردم دین دارم، به مملکتم دین دارم. این حرف هایی که می زنم نیز به سود مسئولان و مردم است. دولت ها باید به حرف مردم توجه کنند. به خواسته های اقتصادی و آسایش مردم در راستای امنیت زندگی ها باید ارج نهاده شود.
*تصویری که از امیر قلعه نویی در ذهن همه وجود دارد که با مربی خارجی کنار نمی آید.
این تصوری غلط و نادرست است. من هیچ وقت با مربی خارجی مخالف نبودم و هیچ وقت هم از یاد گرفتن و آموختن از آنها ابایی نداشتم و این تصور را همان دوستانی برای مردم ایجاد کردند که مصالح شان در این اتفاق بود. آنها که قلعه نویی یک دقیقه هم مقابل خواسته هایشان باج نداد و روی عقایدش ایستادگی کرد.
من هیچ چلنجی با مربیان خارجی ندارم و اتفاقا از ورود افکار جدید به فوتبال ایران استقبال هم کردم تنها حرف من این بوده که عزت و احترام یک ایرانی خدشه دار نشود. ما همان مردمانی هستیم که تمدن هفت هزار ساله داریم و همین الان نابغه های ایران زمین در تمامی ارگان های مهم در جهان فعالیت می کنند پس نباید خودمان را خوار کنیم به این جرم که طرف مقابل مان یک خارجی است و از ما برتر. مشکل اصلی من این طرز تفکر بود اما هیچ گاه دوستان نخواستند که واقعیت را بپذیرند و جور دیگری خوراک خبری درست کردند.
*کمی برگردیم به حال و هوای نوروز، نوروز 96 کجا بودید؟
روزهای اول نوروز را در کنار خانواده بودم و بعد در کنار تبریزی های عزیز که خاطرات خیلی خوشی با آنها دارم گرچه باز هم شرمنده محبت شان شدم و نتوانستم تیم محبوب آنها را به جامی برسانم.
*نوروز 97 کجا هستید؟
باز هم در خدمت خانواده و این بار در نصف جهان با مردمان خونگرم و مهمان نوازش. به همه آنهایی که تا حالا به اصفهان سفر نکرده اند توصیه می کنم نوروز نصف جهان را حتما تجربه کنند.
*بهترین اتفاق سال 96 چه بود؟
ترجیح می دهم چیزی نگویم چون اعتقاد دارم مردم ایران لیاقت اینکه هر 365 روز سال با اتفاقات خوب برایشان سپری شود را دارند و آرزویم دیدن چنین سالی است.
*بدترین اتفاق سال 96؟
کم نداشتم، از نایب قهرمانی در جام حذفی بگیرید تا زلزله کرمانشاه و سقوط هواپیمای تهران-یاسوج همه و همه از بدترین اتفاقات سال بود که امیدوارم دیگر تکرار نشود.
*بهترین خاطرات عید برای شما کی بود؟
دوران کودکی و نوجوانی، آن روزها که همه چیز به شکل دیگری بود و مدرنیته نشده بود، با لباس نو و ذوق و شوق می رفتیم خانه بزرگان فامیل و چند ساعت را با عشق و صفا می گذراندیم روزهایی که مهر و محبت در آن موج می زد.
*تلخ ترین عید نوروز عمر شما چه زمانی بود؟
اولی سالی بود که پدرمان به رحمت خداوند رفت و دومی هم چند سال قبل بود که خداوند سایه مادرمان را از روی سر ما برداشت.
*تصویری که همیشه از عید در ذهن دارید؟
جنب و جوش مردم در روزهای پایانی سال که این اواخر خیلی کمتر شده است چون جیب ها خالی از پول شده تا پدران زیادی شرمنده خانواده های خود باشند. در کنار آن سفره هفت سین مهمترین تصویر در قاب عید نوروز است که هیچ گاه از اذهان خارج نمی شود گرچه متاسفانه این سفره هم از حالت سنتی خود خارج شد.
*مثل اینکه روی کلمه سنتی و مدرنیته خیلی حساس هستید؟
نه حساسیتی ندارم اما خوشحالم و خدا را شکر می کنم که نوروز باستانی ایران، این جشن سنتی هنوز بر قوت خود باقی است و نتوانسته اند آن را از حالت سنتی خارج کنند(با خنده).
*در تعطیلات نوروزی سفر را ترجیح می دهید یا ماندن در منزل؟
در یکی، دو دهه گذشته کمتر فرصت بودن در کنار خانواده را داشتم اما قطعا اگر این فرصت برای من رقم بخورد سفر را ترجیح می دهم به شرطی که جاده ها ایمن باشد.
*به نظر می رسد این سال ها به عنوان بزرگ خانواده عیدی خوبی می توان از شما در نوروزها گرفت؟
سوال خوبی بود چون خودم واقعا دلم برای عیدی گرفتن مثل آن قدیم ها تنگ شده است(با خنده). از شوخی گذشته سعی می کنم این سنت زیبا را تا حد توان زنده نگه دارم حالا چه کم باشد چه زیاد.
*پس هوتن و دخترتان حسابی برای عیدی گرفتن از شما بی تابی می کنند؟
ای تا حدودی(با خنده).
*تا حالا سفره هفت سین چیدید؟
خوشبختانه حاج خانم در این سالها زحمت این کارها را کشیده و زحمت تهیه این سفره گردن من بوده و بس اما دروغ چرا خیلی دوست داشتم سلیقه چیدن این سفره را داشته باشم.
*شما در این سال ها حالا به هر دلیلی با برخی قهر بودید که سال 96 شاهد آشتی شما با آنها بودیم، واقعا به همین راحتی از حق خود گذشتید؟
آشتی کنان هایی که شما می گویید شاید یک موضوع دو،سه دقیقه ای بود و تمام شد و رفت. خیلی ها بودند که کارهای بدتری در حق من انجام دادند من 10 سال و 15 سال قبل هم در مصاحبه هایم مسائل اجتماعی را بیان می کردم. همه صحبت هایم در آرشیو رسانه ها موجود است ولی همان هایی که سال ها قبل نمی دیدند، الان دوست دارند ببینند و درباره اش حرف بزنند.
این را بگویم من هم خیلی اشتباه دارم، خدای ناکرده معصوم نیستم. وقتی یک لیوان از دستتان می افتد و می شکند یا عمدا آن را شکسته ای یا اینکه سهوا از دستت سر خورده و شکسته، حرفم این است که نیت ها با هم فرق دارد. من هر کاری کردم خدا را در نظر گرفتم و اگر در بسیاری از مواقع اشتباه کردم نیت بدی نداشتم.
*تا آنجا که ذهن ما یاری می کند شما در این سال ها رابطه بسیار خوبی با هنر و سینما داشتید. دوست دارید بهترین بازیگر سینما در سال 96 را انتخاب کنید؟
بله تا آنجا که توانستم روابطم را با اهالی هنر حفظ کرده ام چون اعتقاد دارم در کنار ورزش، پرداختن و جدی گرفتن هنر به خصوص سینما می تواند در فرهنگ سازی این کشور نقش مهم و پررنگی داشته باشد. در خصوص سوال شما هم باید بگویم تنها یک هنرپیشه خوب نداشتیم و خیلی ها هستند که با شکل و شمایل مخصوص به خودشان هنر را به رخ کشیدند تا ثابت کنند هنر نزد ایرانیان است و بس.
*سال ها از پنجمین قهرمانی شما در رقابت های باشگاهی می گذرد، چقدر امیدوار هستید که دوباره به جام بوسه بزنید؟
شاید اگر برخی اتفاقات رقم نمی خورد الان شما این سوال را از من نمی پرسیدید اما باید بگویم امیر قلعه نویی هنوز تشنه موفقیت و قهرمانی است و برای رسیدن به آن دست از هیچ تلاشی برنمی دارد.
ما مامور به تکلیف هستیم پس باید تلاش و برنامه ریزی کنیم حال ممکن است جام بگیری ولی تکلیفت را درست انجام نداده باشی که این جام به درد نمی خورد. تلاش می کنیم و وقت می گذاریم، بقیه اش دست خداست. اگر لیاقت داشته باشیم جام می گیریم و اگر هم این اتفاق نیفتاد حتما کسی که جام گرفته لایق تر از من بوده است.
*در آستانه سال نو و نوروز حرف خاصی دارید؟
ما دو بهشت دنیوی و اخروی داریم که اولی آرامش است و دومی آسایش. اگر این حرف ها را نزنم، اشتباه کرده ام چون اعتقادم این است که انسان ها باید برای رسیدن به آنچه ایده آل است دست از تلاش برندارند و مصلحت اندیشی نکنند. در آستانه سال نو چند دعا برای مردم و کشورم می کنم. خدایا هر کس به این مملکت و مردم خدمت می کند عاقبت به خیرش کن. پروردگارا در آستانه نوروز تمام بیماران را شفا بده و همه اموات را بیامرز.
